Dagblaðið Vísir - DV - 26.11.2010, Blaðsíða 11

FÖSTUDAGUR 26. nóvember 2010 FRÉTTIR 11
ÞRAUTAGANGA Í RÉTTARKERFINU
Garðar hefur aflað í viðleitni til þess
að fá málið tekið upp. Gögnin byggj-
ast meðal annars á vitnaleiðslum og
skýrslutöku sem fór einkum fram árið
2002 þegar Steingrímur Þormóðsson
var lögfræðingur Garðars. Níu vitni
voru kölluð fyrir Héraðsdóm Reykja-
víkur undir málsnúmerinu V-8/2002.
Gunnar L. Hjartarson, þáverandi
útibússtjóri Búnaðarbanka Íslands í
Hveragerði, vottaði að Garðar hefði
verið viðskiptavinur bankans um ára-
bil. „Garðar hefur reynst mjög góður
viðskiptavinur, traustur, orðheldinn
og staðið í hvítvetna við skuldbinding-
ar sínar,“ segir í skriflegum vitnisburði
Gunnars.
Gunnar rekur síðan hvernig smíði
Bjarma var fjármögnuð, hvernig upp-
haflegur kaupandi gekk úr skaftinu
og nýr kom til skjalanna. Í lok vitnis-
burðar Gunnars segir: „Þessar greiðsl-
ur stóðust ekki og neyddist Garðar til
þess að útvega sér lán til þess að halda
áfram smíði bátsins. Allar þessar van-
efndir á áður umsömdum greiðslum
voru þess valdandi að Garðar varð
fyrir verulegu tjóni og kostnaður jókst
verulega.“
Vitnisburður
Sigfús hélt því fram að viðskiptabanki
hans, útibú Búnaðarbankans í Bog-
arnesi, hefði krafist kaupsamnings
vegna kaupa hans á bátnum um-
rædda. Kristján Snorrason, þáverandi
útibússtjóri, vottaði hins vegar skrif-
lega að af hálfu Búnaðarbankans hefði
þess aldrei verið krafist að kaupsam-
ingur yrði lagður fram vegna kaupa
Sigfúsar á Bjarma.
Athyglisverður er vitnisburður
Steinars Agnarssonar frá Böggvis-
stöðum á Dalvík sem finna má í þing-
bók Héraðsdóms Reykjavíkur. Steinar
hafði komið að því að ljúka frágangi á
Bjarma og átti jafnframt að halda hon-
um til róðra fyrir Sigfús.
Steinar kveðst snemma hafa orð-
ið þess var að Sigfús ætti í erfiðleikum
með að fjármagna kaupin á Bjarma.
Hann hefði heldur ekki komist hjá því
að verða vitni að því sem á gekk í mill-
um Sigfúsar og Garðars undir lokin.
Afsláttur af afslætti!
Orðrétt segir í vitnisburði Steinars:
„Sigfús sagði mér sjálfur að hann
hefði fengið Garðar til að gera bráða-
birgðasamning á miðju smíðatímabili
bátsins til að sýna bankastjóranum
í Borgarnesi, var það gert til að sýna
honum (bankastjóranum) fram á að
hann væri að kaupa bát á mjög lágu
verði miðað við raunsmíðaverð hans
og með því hefði hann náð út nokk-
urri fjármögnun á smíðina. Tjáði Sig-
fús mér að hann hefði lofað Garðari að
rífa samninginn að því loknu, en væri
ekki búinn að því og ætlaði ekki að
gera það fyrr en báturinn væri afhent-
ur, skilst mér nú að um þann samning
sé verið að deila.“
Síðar segir frá tilraunum til að
semja um greiðslur og gera þær upp.
Um þetta vitnar Steinar: „Ég skynj-
aði alla tíð að þetta væri ákaflega
þungbært fyrir Garðar því hann hafði
borgað krókaleyfi bátsins úr eig-
in vasa krónur 960.000,-. Auk þessa
voru breytingar á stýri og fleiru vegna
reglugerðarbreytinga svo í heildina
hallaði mjög á Garðar. En til að ljúka
málinu féllst Garðar á að sætta sig við
þessi málalok.“
Þjófnaður?
Frásögn Steinars af því atviki þeg-
ar Sigfús fór með Bjarma úr Hafnar-
fjarðarhöfn er svofelld: „Sigfús setti
á oddinn að hann fengi að sjá bátinn
á floti áður en hann borgaði og fengi
að prófa hann. Þegar þetta var afstað-
ið þá sagðist Sigfús þurfa smá svig-
rúm til þess að sækja fé þetta í Spari-
sjóð Hrútafjarðar og Garðar sætti sig
við það. Næsta dag fórum við Sig-
fús að ganga frá handfæravindum og
gera bátinn kláran til veiða. Þegar því
var lokið ákváðum við Sigfús að sigla
bátnum vestur til Rifs. Þegar þangað
kom sagði Sigfús mér að Garðar hefði
hringt í sig í bílasímann, allt annað en
ánægður yfir að við hefðum tekið bát-
inn án þess að fá leyfi frá sér, en það
hefði sjatlast og hann (Sigfús) væri
búinn að ganga frá hvernig greiðslur
yrðu við Garðar því annars hefði ég
EKKI tekið að mér að róa bátnum.
Eftir á að hyggja var það kannski
þjófnaður að taka bátinn án leyfis frá
Garðari og án þess að gera upp reikn-
ingana en á þeim tímapunkti taldi ég
það rétt, það var jú ég sem átti að róa
bátnum.“
Steinar segir svo að kaupsamning-
urinn umræddi hafi líklega verið van-
hugsaður af hálfu Garðars og byggst á
ofurtrausti á náungann. „Auk þess var
að mér skilst samningurinn vottað-
ur fimm mánuðum eftir gerð hans af
konu Sigfúsar og systur hennar. Þeg-
ar ég sá þennan samning var hann án
allrar vottunar og aðspurður sagðist
Sigfús hafa, eins og fyrr er getið, ætlað
að rífa hann.“
Málið dagar uppi
Um það leyti sem Steinar gaf
yfirlýsingu sína var búið að óska eftir
gjaldþrotaskiptum Garðars. Van-
skilin mátti rekja til viðskiptanna og
málshöfðunar Sigfúsar gegn honum.
Steinar segir að sér renni blóð til
skyldunnar og hann finni sig knúinn
til að liðsinna Garðari við að afstýra
gjaldþroti.
Orðrétt segir Steinar: „Ég hef sjálf-
ur gengið þá götu sem gjaldþrot er
og er það gata sem ég óska engum að
ganga... Á öllum þeim árum sem ég
hef stundað smábátaútgerð, sem eig-
in herra eða fyrir aðra, þá hef ég aldrei
heyrt neitt annað en gott orð af Garð-
ari, vel má vera að hann hafi reynst
á stundum bráður, og kannski ekki
beint orðvar, en vinnubrögðin hvað
varðar bátasmíði og hitt að treysta ná-
unganum og vilja allt gera til að leysa
málin verða ekki af Garðari tekin. Þeir
eru ekki magir eftir eins og Garðar
sem láta handsal nægja til undirritun-
ar samninga, er það miður.“
Yfirlýsing Steinars átti eftir að
verða eitt af 20 mismunandi skjölum
sem lögð hafa verið fram sem sönn-
unargögn í máli Garðars gegn Sigfúsi.
Eins og áður segir stefndi lögfræðing-
ur Garðars Sigfúsi á ný fyrir Héraðs-
dómi Vesturlands haustið 2003. Það
mál dagaði uppi.
Gjafsókn – síðasta hálmstráið
Nú 16 árum eftir upphaf viðskipta
Garðars við Sigfús leitar Garðar enn
réttar síns. „Ég hef leitað til ráða-
manna og fjölda sérfræðinga sem
flestir eru þeirrar skoðunar að mál-
inu verði að ljúka. Ég hef rætt við
menn eins og Sigurð Líndal og Valtý
Sigurðsson ríkissaksóknara. Ég heyri
ekki annað á þeim en að það sé óverj-
andi að málið gufi einfaldlega upp í
réttarkerfinu. Þetta var kært til ríkis-
lögreglustjóra. Alltaf þegar ég hringdi
var mér sagt að verið væri að vinna í
málinu. Á þessu gekk í um tvö og hálft
ár. Ég kærði þennan seinagang með
ábyrgðarbréfi til ríkissaksóknara. Þar
týndist málið í ein þrjú ár til viðbót-
ar. Ég fékk um síðir afsökunarbréf frá
embætti ríkissaksóknara þegar málið
hafði verið týnt þar innan veggja í ein
þrjú ár. Ég hef leitað eftir því við ráða-
menn að fá gjafsókn að þessu sinni.
Krafa mín er fyrst og fremst að gjald-
þroti mínu verði aflýst og að ég fái æru
mína aftur. Ég hef aldrei skuldað nein-
um neitt. Það hefur verið reiknað út að
ég geti gert 600 milljóna króna skaða-
bótakröfu. Ég er ráðinn í því að vinni
ég málið og fái bætur skuli helmingur
þeirra renna til heilbrigðismála í land-
inu. Ástæðan fyrir því er sú að málið
ætti með réttu að vera komið á herð-
ar ríkissjóðs vegna annarlegra tilburða
við að reyna að fyrna málið og fella
það niður. Ríkissjóður á ekki óþrjót-
andi fé og við erum öll á sömu skútu.
Nú er reynt að keyra þjóðarskútuna
upp úr grunnbroti sem á henni skall
vegna frjálshyggjubröltsins. Ég er ekki
að þessu í von um miklar fjárbætur.
Mannorðið og æran skiptir mig mestu
máli,” segir Garðar.
Garðar Björgvinsson
„Ég er ekki að þessu í von um miklar
fjárbætur. Mannorðið og æran skiptir
mig mestu máli.“
Þrautaganga„Ég fékk um síðir afsökun-
arbréf frá embætti ríkissaksóknara þegar
málið hafði verið týnt þar innan veggja í ein
þrjú ár.“
Alþingi hefur falið þjóðinni að endurskoða
stjórnarskrána. Nú gefst okkur einstakt
tækifæri til að horfa fram á veginn.
Mætum á kjörstað á morgun og veljum
fulltrúa okkar til stjórnlagaþings.
á morgun
Kjósum
Hvatningarhópur frambjóðenda
til stjórnlagaþings
Stjórnlagaþing 2011
S T J Ó R N L A G A Þ I N G 2 0 1 1
Þessi auglýsing er á vegum hvatningarhóps frambjóðenda til
stjórnlagaþings. Auglýsingin er ekki í þágu einstakra frambjóðenda og ekki
á vegum opinberra aðila. Tilgangur birtingarinnar er að hvetja landsmenn
til að nýta lýðræðislegan rétt sinn og kjósa.