Dagblaðið Vísir - DV - 26.11.2010, Blaðsíða 37

FÖSTUDAGUR 26. nóvember 2010 VIÐTAL 37
HRYLLINGS-
AMMAN
Eirðarlaus unglingur með
leiftrandi gáfur
Yrsa segist ekki hafa verið róleg-
ur unglingur. Langt í frá. Hún hafi
verið full af eirðarleysi, haft stutt-
an kveikjuþráð og litla jarðteng-
ingu. Þrátt fyrir það hafi hún ávallt
náð að sinna náminu enda var
Yrsa álitin fyrirtaks námsmaður
á menntaskólaárum sínum í MR.
Hún játar því en segir það ekki
metnaði sínum að þakka. „Ég var
sterk í stærðfræði og fljót að ná
skilningi á flestum hlutum. Ég er
með afbragðsgott minni en ég lagði
mig ekki mikið fram og utanbókar-
lærdómur fannst mér leiðinlegur.
Ég var líklega heppin að ná góðum
árangri miðað við letina og metn-
aðarleysið.“
Yrsa hugsar þó með hlýju til
síns gamla menntaskóla og segist
vona að 14 ára dóttir hennar vilji
fara þangað eftir grunnskólann.
„Hún er allt önnur en ég. Svo róleg
og eins og hugur manns. Ég held
að unga fólkið í dag sé prýðis kyn-
slóð. Það er held ég af sem áður var.
Kannski létum við svona illa af því
að það var ekkert annað að gera. En
góð menntun skiptir mig máli og
ég tel það mikilvægt að brýna hana
fyrir börnunum. Ég er svona að
reyna að tæla dóttur mína til þess
að fara í MR sem ég álít einfald-
lega vera góðan skóla auk þess sem
bekkjakerfi hentar ungu fólki vel.“
Vildi verða stjörnufræðingur
Yrsu sóttist námið vel. Hún lauk
stúdentsprófi frá Menntaskólanum
í Reykjavík árið 1983 og BSc-prófi í
byggingarverkfræði frá Háskóla Ís-
lands árið 1989. „Að loknu prófi fór
ég út á vinnumarkaðinn og vann
hjá verktakafyrirtæki á Suðurnesj-
um í eitt ár. Síðan tók við nokkurra
ára vinna á verkfræðistofu. Eftir
það fann ég að ég vildi sinna þessu
frekar og sérhæfa mig og fór í fram-
haldsnám í verkefnastjórnun bygg-
ingarframkvæmda við Concor-
dia-háskóla í Montreal í Kanada.“
Þegar hún kom heim frá Kanada
réð hún sig í vinnu við Nesjavalla-
virkjun og á Kárahnjúkum til 2003
við framkvæmdaeftirlit þar sem
hún starfaði í nokkur ár. Nú hefur
hún hins vegar flutt sig aftur í bæ-
inn og starfar á verkfræðistofu í
Reykjavík.
Yrsa kveðst raunar hafa stefnt
á að verða stjörnufræðingur þegar
hún var lítil stúlka. „Ég hafði róm-
antískar hugmyndir um að vera
stjörnufræðingur og vildi eyða
tíma mínum í að horfa í gegnum
stjörnukíkinn á stjörnurnar. Það
fór gífurlega í taugarnar á mér
þegar fólk ruglaði saman stjörnu-
spekinni og stjörnufræðinni því
ég tók þetta svo alvarlega.“ Yrsa
hefur ennþá áhuga á stjörnufræði
sem útskýrir kannski nafngiftina á
börnum hennar en son sinn skírði
hún Mána og dóttur sína Kristínu
Sól.
Stolt af móður sinni
Eftir stúdentspróf fylltist hún þó
óvissu um framtíðina og þáði
með þökkum ráðleggingar for-
eldra sinna. „Ég leiddi hugann til
að mynda að læknisfræði en for-
eldrar mínir töldu mig hins vegar
á að fara í verkfræði. Það var sér-
staklega móðir mín sem réði mér
heilt í þessum efnum, hún er fyrsti
kvendoktor Íslands í stærðfræði
og ég er ákaflega stolt af henni.
Henni fannst ég þurfa að læra eitt-
hvað sem ég gæti skilið. Verkfræðin
byggist meira á því að maður skilji
en því að læra utan að og ég hef
auk þess aldrei verið iðin í námi,
því valdi ég hana á endanum. Verk-
fræði er skemmtileg, ég held að all-
ir hefðu gott af því að læra hana,“
segir hún og skellir upp úr.
Skrifar uppi í sófa og notar
Excel
Yrsa setur sig ekki í neinar stell-
ingar þegar hún skrifar. Hún vakn-
ar ekki snemma á morgnana og
heldur til í snyrtilegri skrifstofu og
skrifar eftir vandlega gerðum áætl-
unum. Það er ekki hennar stíll.
En þannig hefði blaðamaður get-
að ímyndað sér að verkfræðingur
skrifaði bækur og finnur sig knúinn
til að spyrja.
Nei, hún segist fremur kjósa að
liggja uppi í sófa með fartölvuna
og skrifa þegar laus stund gefst til
þess. „Mér finnst gott að skrifa með
fartölvuna í kjöltunni í sófanum.
Það er mikið strit að skrifa skáld-
sögu og oft er ég lengi að og þá er
eins gott að reyna að hafa það eins
gott og mögulegt er.“
Yrsa skipuleggur samt sögu-
þráðinn í Excel-skjali og byrjar á
því að finna sögu sinni upphaf og
endi og að sjálfsögðu finnur hún
upp á einhverjum svaðalegum
hryllingi: „Yfirleitt ákveð ég hvern-
ig upphafið og endirinn eigi að
vera og svo byrja ég að skrifa. Til
þess að hafa góða yfirsýn set ég at-
burðarásina upp í Excel-töflu.“ Það
er sem sagt þannig sem verkfræð-
ingar skrifa skáldsögu; í Excel? „Jú,
ætli það ekki,“ segir Yrsa og hlær.
„Einhvern veginn verð ég að halda
utan um lausa enda. Excel er ágætt
til þess.“
Áður skrifaði hún uppi á Kára-
hnjúkum þegar hún dvaldist fjarri
fjölskyldunni. Nú starfar hún í
bænum þannig að næðið er öllu
minna. En eru afköstin þá síðri?
„Nei, það eru þau ekki. Nú finn ég
hins vegar meira fyrir því að með
skrifunum fórna ég tíma með fjöl-
skyldunni. Ég er mikil fjölskyldu-
kona og þess vegna skrifa ég bara
þegar mér gefst tími til og einbeiti
mér þá enn frekar að skrifunum.“
Hryllingsamman
Yrsa er gift æskuástinni sinni, Ól-
afi Þór Þórhallssyni, og á með hon-
um tvö börn. Ólafur og Yrsa hafa
verið saman frá því að hún var 19
ára. Yrsu finnst best að vera með
fjölskyldunni og nýtur þess að
eiga rólegt líf. „Ég lifi hversdags-
legu og hefðbundnu lífi og er eng-
in ævintýrakona, mér finnst gott
að hafa það náðugt með fjölskyld-
unni heima við og fara í gönguferð-
ir með hundana mína. Rólegt líf er
gott líf.“
Þótt lífið heima við þyki Yrsu
hversdagslegt finnst börnum
hennar og barnabarni mikið til
hennar koma og hafa öll gaman
af því að láta hana hræða sig svo-
lítið með ógurlegum sögum. Hún
er stolt af því viðurnefni sem hún
hefur fengið með skrifum sínum;
Hryllingsamman!
„Sem betur fer hafa öll börn-
in mín áhuga fyrir hryllingssögum
og vilja láta hræða sig svolítið. Og
svo er ég svo heppin að eiga lítið
ömmubarn. Sá litli fær mig oft til
að brosa með athugasemdum sín-
um þegar ég segi honum sögur.
Hann sagði til dæmis um daginn
baunagrind í staðinn fyrir beina-
grind. Fjögurra ára börn eru svo
frjó og yndisleg og ég nýt mín í
ömmuhlutverkinu. Mér finnst það
einstaklega gefandi. Það er öðru-
vísi en móðurhlutverkið að því leyti
að nú er ég rólegri, yfirvegaðri og
þroskaðri og get því gefið mig alla í
vináttuna. Vitanlega finnst mér svo
viðurnefnið hryllingsamma ferlega
töff!“
Þolir ekki lausa enda
En hvað er það sem er svona heill-
andi við hryllinginn? „Mér finnst
svo gaman að lesa þannig bækur.
Ég hef sérstaklega gaman af am-
erískum reyfurum og ég ákvað fyr-
ir nokkrum árum að prófa þetta
form. Ég vil lesa afþreyingarbækur
og ber virðingu fyrir því formi.“
Blaðamaður heldur að íslensk-
um spennusagnahöfundum hafi
oft verið legið á hálsi fyrir að geta
ekki búið til pottþétta sögufléttu.
Yrsa segist varla þola að lesa bæk-
ur þar sem er mikið um lausa enda
eða sögulok ganga ekki upp. „Hvort
þessi gagnrýni er réttmæt eða ekki
treysti ég mér ekki til að dæma
um, ég les lítið eftir aðra íslenska
höfunda. Ég forðast það af mörg-
um ástæðum, ég óttast kannski að
smitast af þeirra stílbragði eða að
fara að bera mig saman við þá.“
Ertu Stella Blómkvist?
Blaðamaður getur ekki látið það
vera að spyrja Yrsu hvort hún sé
nokkuð Stella Blómkvist en sögu-
sagnir um það hafa verið lífseigar.
„Ég hef heyrt þetta, en það er
bara ekki rétt. Ég hef ekki einu
sinni lesið Stellu Blómkvist, en ætti
kannski að gera það. Þá vissi ég að
minnsta kosti hvort ég ætti að vera
glöð eða ferlega döpur yfir samlík-
ingunni.“ kristjana@dv.is
Ég hef heyrt þetta, en það er bara ekki
rétt. Ég hef ekki einu sinni
lesið Stellu Blómkvist, en
ætti kannski að gera það.
Þá vissi ég að minnsta
kosti hvort ég ætti að vera
glöð eða ferlega döpur yfir
samlíkingunni.
SEGIR BÖRNUNUM HRYLLINGSSÖGUR
Yrsa er dugleg að hræða börn og barnabörn
sín „Vitanlega finnst mér svo viðurnefnið
hryllingsamma ferlega töff!“