Gerðir kirkjuþings - 1996, Qupperneq 157

Greinarqerð um samkynhneiqð oq kirkju___-40-___________15.10.1996
frjálslyndari hátt en Gártner. En hann segist ekki vilja svara
spurningunni um sambúð samkynhneigðra af því að hann vilji ekki víkja
frá hinni sameiginlegu túlkun kirkjunnar (sem þó eru nokkrar
undantekningar frá) á afstöðu Biblíunnar til samkynhneigðra.
Eskil Franck slær því einnig föstu, að Biblían hafni
kynferðislegum athöfnum einstaklinga af sama kyni. Hins vegar spyr
hann, hvort við getum í raun og veru gefið okkur það, að aðstæður og
forsendur á okkar tíma, til að skilgreina og skoða vanda og leggja á
hann siðferðilegt mat, séu hinar sömu og þegar fjallað var um þessar
athafnir í hinu biblíulega samhengi. Það gangi einfaldlega ekki að hoppa
yfir tvö þúsund ár og láta eins og að verið sé að tala um sama
vandamál.
Franck reynir því að sjá biblíutextana í samhengi við
stjórnmálaleg, menningarleg, lögfræðileg, siðferðisleg og trúarleg
sjónarmið.
Hann segir að það sé ekkert endilega víst, að það sem verið sé
að tala um og fordæma sé það sem við köllum í dag kynferðislegar
athafnir samkynhneigðra. Auk þess nefni Biblían aldrei eðlislæga,
hreina samkynhneigð, þá hneigð sem sé hluti af persónuleika og
sjálfsímynd manneskjunnar. Hann hafnar því sem Hartman setur fram
sem möguleika, að Páll hafi þekkt mismuninn á hreinni samkynhneigð
og því að velja sér homosexuel lífsmáta og fordæmt hvorutveggja.
Niðurstaða Francks er:
Með Jesú kom nýr sáttmáli og nýtt frelsi, sem hafði í för
með sér breytt sjónarhorn. Nú eru það ekki athafnirnar sem áherslan er
lögð á, heldur hvað býr að baki þeim. Takmark kristinna manna á að vera
að gera það sem er Guði til dýrðar og meðbræðrum þeirra fyrir bestu.
Með hjálp þess leiðarljóss megi finna leið til að skera úr um ýmisleg
vandamál í nútímanum, sem enga umfjöllun hafa í Biblíunni.
Samkynhneigðina eigi einnig að sjá frá þessu sjónarhorni. Ef hægt sé
154