Gerðir kirkjuþings - 2006, Blaðsíða 104

22. mál
Þingsályktun um ályktun kenningarnefndar
“Þjóðkirkjan og staðfest samvist”
Flutt af Kirkjuráði
Frsm. Karl Sigurbjömsson
Kirkjuþing 2006 samþykkir að drögum kenningarnefndar “Þjóðkirkjan og staðfest
samvist” sem fylgja með þessari ályktun, verði fylgt eftir og þau send til safnaða og
stofiiana kirkjunnar til umræðu og viðbragða og komi til afgreiðslu á Kirkjuþingi 2007.
“Þjóðkirkjan og staðfest samvist”
Endurskoðuð drög að ályktun kenningamefiidar - júní 2006
Inngangur
Hugtökin hjúskapur og hjónaband hafa hingað til verið notuð um lögformlega
sambúð karls og konu. Prestar Þjóðkirkjunnar em vígslumenn skv. lögum en hjónaefiii
geta hvort heldur óskað hjónavígslu hjá prestum eða forstöðumönnum trúfélaga eða
borgaralega hjá sýslumönnum.
Til viðbótar hjónabandi hafa á síðari árum verið lögfest önnur sambúðarform og
eitt þeirra er staðfest samvist samkynhneigðra sem heimiluð var með lögum nr.
87/1996. Samkvæmt lögunum geta tveir einstaklingar af sama kyni stofnað til
staðfestrar samvistar. Þjóðkirkjan studdi þá lagasetningu. Mikil umræða fór fram innan
kirkjunnar og nefhd á hennar vegum skilaði ítarlegu áliti sem lagt var fyrir Kirkjuþing
1996 og eins var málið til umræðu á prestastefhu ári síðar.
Árið 1999 samdi biskup íslands form fyrir fyrirbæn og blessun yfir staðfesta
samvist og lét þeim prestum í té sem þess óskuðu.
Máleftú samkynhneigðra hafa því lengi verið á dagskrá Þjóðkirkjunnar og
ofarlega á baugi í umræðu innan hennar, sem og annars staðar í kirkjum víða um heim.
Umræðan hér á landi æ meir beinst að því hvort staðfest samvist verði skilgreind
sem hjúskapur og hjónaband og prestar verði vígslumenn. Nefnd á vegum
forsætisráðherra lauk störfum haustið 2005 og beindi þeim tilmælum til Þjóðkirkjunnar
að hún vígi samkynhneigða sem hjón. í skýrslu um réttarstöðu samkynhneigðra segir:
„Nefndin hvetur þjóðkirkjuna til þess að breyta afstöðu sinrn gagnvart hjónaböndum
samkynhneigðra þannig að samkynhneigðir geti fengið kirkjulega vígslu eins og
gagnkynhneigð pör.“
Á vettvangi Þjóðkirkjunnar hefur ekki verið tekin formleg afstaða til aðkomu
presta að stofhun staðfestrar samvistar, hvort þar skuli vera athöfii hliðstæð hjónavígslu
eða hvort um sé að ræða blessun líkt og þegar borgaralega gift hjón æskja blessunar
prests yfir hjónaband sitt. Löggjafinn hefur ekki stigið það skref að breyta skilgreiningu
á hjónabandinu. Ljóst er að sú skilgreining er mótuð af sögulegum, og menningarlegum
þáttum ekki síður en hefð og játningu kirkjunnar.
102