Peningamál - 01.08.2001, Qupperneq 41

8. gr.
Til að ná markmiðum sínum skv. 3. gr. kaupir Seðla-
banki Íslands og selur ríkistryggð verðbréf og önnur
trygg innlend verðbréf á verðbréfamarkaði eða í
beinum viðskiptum við lánastofnanir.
9. gr.
Seðlabanka Íslands er heimilt að gefa út framseljan-
leg verðbréf í innlendri eða erlendri mynt til að selja
lánastofnunum sem geta átt innlánsviðskipti við
hann, sbr. 6. gr.
10. gr.
Seðlabanki Íslands ákveður vexti af innlánum við
bankann, af lánum sem hann veitir og af verðbréfum
sem hann gefur út.
11. gr.
Seðlabanka Íslands er heimilt að ákveða að lána-
stofnanir skuli eiga fé á bundnum reikningi í bank-
anum. Honum er einnig heimilt að ákveða að til-
tekinn hluti aukningar innlána eða ráðstöfunarfjár við
hverja stofnun skuli bundinn á reikningi í bankanum,
enda fari heildar fjárhæð sem viðkomandi stofnun er
skylt að eiga í Seðlabankanum ekki fram úr því há-
marki sem sett er skv. 1. málsl. þessarar málsgreinar.
Enn fremur er Seðlabankanum heimilt að ákveða að
verðbréfasjóðir skuli eiga fé á bundnum reikningi í
bankanum.
Seðlabankinn setur nánari reglur um grundvöll og
framkvæmd bindingar samkvæmt þessari grein, þar á
meðal til hvaða lánastofnana hún tekur. Í þeim má
ákveða að bindihlutfall sé mismunandi eftir eðli lána-
stofnana og verðbréfasjóða og flokkum innlána og
annarra skuld bindinga sem bindingin nær til. Gæta
skal jafnræðis við ákvörðun bindiskyldu þannig að
hún valdi ekki röskun á samkeppnisstöðu á milli
þeirra innlendu fyrirtækja sem sæta innlánsbindingu.
12. gr.
Seðlabanka Íslands er heimilt að setja reglur um lág-
mark eða meðaltal lauss fjár lána stofnana sem þeim
ber ætíð að hafa yfir að ráða í þeim tilgangi að mæta
fyrirsjáanlegum og hugsanlegum greiðsluskuldbind-
ingum á tilteknu tímabili, sbr. 4. gr. Í þeim má ákveða
að mismunandi ákvæði gildi um einstaka flokka
lánastofnana.
13. gr.
Seðlabanka Íslands er heimilt að setja lánastofnunum
reglur um gjaldeyrisjöfnuð. Í slíkum jöfnuði skal auk
gengisbundinna eigna og skulda telja skuldbindingar
og kröfur sem tengdar eru erlendum gjaldmiðlum
utan efnahags, svo sem framvirka samninga og val-
réttarsamninga.
14. gr.
Seðlabanki Íslands annast hvers konar bankaþjón-
ustu fyrir ríkissjóð aðra en lánafyrir greiðslu, sbr. 16.
gr. Innstæður ríkissjóðs skulu varðveittar á reikning-
um í Seðlabankanum nema sérstakar aðstæður gefi
tilefni til annars.
Seðlabankinn skal vera ríkisstjórn til ráðuneytis
um allt sem varðar gjaldeyrismál, þar á meðal erlend-
ar lántökur, og taka að sér framkvæmd í þeim efnum
eftir því sem um verður samið.
15. gr.
Stjórnvöld veita Seðlabanka Íslands þær upplýsingar
um efnahagsmál almennt og um ríkisfjármál, lán-
tökur og greiðsluáætlanir ríkissjóðs sem nauðsyn-
legar eru fyrir starfsemi bankans.
16. gr.
Seðlabanka Íslands er óheimilt að veita ríkissjóði,
sveitarfélögum og ríkisstofnunum öðrum en lána-
stofnunum lán.
Verðbréf, sem skráð eru í opinberri kauphöll og
gefin eru út af þeim aðilum sem um ræðir í 1. mgr. og
Seðlabankinn kaupir á verðbréfamarkaði eða af lána-
stofnunum til að ná markmiðum sínum í peninga-
málum, skulu ekki teljast lán samkvæmt ákvæðum
þessarar greinar.
17. gr.
Seðlabanki Íslands stundar önnur banka- og verð-
bréfaviðskipti sem samrýmast hlutverki hans sem
seðlabanka. Í því skyni er bankanum meðal annars
heimilt að eiga aðild að og hlut í fyrirtækjum og
stofnunum á sviði kauphallarstarfsemi, verðbréfa-
skráningar og greiðslukerfa.
Seðlabankanum er óheimilt að annast viðskipti
við einstaklinga og fyrirtæki sem sam kvæmt lögum,
venju eða eðli máls teljast verkefni annarra. Honum
er þó heimilt að annast frumsölu og innlausn verð-
bréfa sem ríkissjóður hefur gefið út.
40 PENINGAMÁL 2001/3