Skírnir - 01.04.1993, Blaðsíða 140
134
EIRÍKUR JÓNSSON
SKÍRNIR
as they topped the high pass unto
the brown and bleak Mongolian
Plateau. (230). With the snowy
peaks of the Tien Shan always in
sight. (231).
They travelled over the Mon-
golian steppe ... (230).
The long and difficult crossing
over the mountains, with all its
hardships, followed ... Rain, snow
and tempest accompanied them.
One night, as they lodged in a
vineyard, a great storm broke,
shaking a huge tree outside the
yard. (231).
At last they reached Sam-
arkand, only to find that Chingis
was marching in pursuit of Jeland
ed-Din across the Afghan
mountains. But the master was
given splendid quarters in a
palace, with a fair view of the
mountains, and here he was able
to rest his old body for a few
months. The city, half devastated,
still preserved its loveliness and he
had to confess that even Chinese
gardens could not be compared
with those of Samarkand. But he
found the gardens very still and
fram undan eins langt og augað
eygði, og þegar hann leit við sá
hann hvít-typpt fjöll ættjarðar
sinnar blána að baki sér og hverfa.
Mánuðum saman hélt lestin
áfram um þurrar gresjur og öldótt
heiðalönd, eða um hálendi og
sandauðnir, og átti aðeins sjaldan
náttstað í hlýrri vin eða grænum
dali. Og þar kom að lokum einn
dag, þegar meistarinn og föruneyti
hans hafði lengi verið stormteppt í
eyðimörkinni, og sandinn hrann-
aði yfir tjaldskörinni, að síðari
helmingurinn af lest stórkansins
dró fyrra helminginn uppi: söng-
meyjarnar voru komnar með píp-
ur sínar. Þessir tveir helmingar
hinnar sömu lestar skildu eigi eftir
það. Þegar veðrinu slotaði var aft-
ur haldið af stað. Meistarinn
kvartaði ekki framar yfir neinu,
og lestin sem flutti vin hins Eina,
ásamt hinum tólf hórum Kína-
veldis, hélt áfram sem leið liggur
yfir eyðimerkur heimsins.
Han-Ló hafði um skeið gert
ráð fyrir að fundum meistarans og
stórkansins gæti borið saman í
Samarkandi, en þegar þangað kom
voru hinar björtu hallir í rústum
og hinir heimsfrægu garðar Sam-
arkands í flagi, en stórkaninn á
bak og burt, ásamt hinum ósigr-
andi hersveitum Drekans, handan
við fjöll Afganistan að elta kon-
unginn Elal, óvin sinn, og brjóta
undir sig lönd hans.
Meistaranum Sing-Sing-Hó var
fengið til umráða það sem eftir var
af höll einni svo hann gæti hvílt
sig eftir volkið í sandbyljum eyði-
merkurinnar og frosthríðum há-