Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.09.2009, Blaðsíða 60

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 4. tbl. 85. árg. 200956
niðurstöðu. Einnig fór aðili, sem ekki tengdist rannsókninni
en hafði þekkingu á aðferðafræðinni, yfir greiningarnar og
staðfesti að rétt væri staðið að greiningu. Loks var litið svo á að
réttmætið væri einnig metið með rýnihópum. Mikill samhljómur
reyndist vera meðal þess sem kom fram í þeim og þess sem
kom fram í einstaklingsviðtölunum.
NIÐURSTÖÐUR
Niðurstöður voru settar fram með hliðsjón af því sem álitið var
annars vegar styrkjandi og hins vegar ógnandi fyrir öryggi.
Sérstaklega er gerð grein fyrir því hvernig hjúkrunarfræðingarnir
telja að vinna eigi úr óvæntum atvikum sem upp koma þannig
að árangursríkt sé. Hér verður fyrst þáttum sem taldir voru
styrkja öryggi lýst.
Skurðhjúkrun er fyrirbygging og vernd
Þátttakendur töldu það vera grundvallarþátt í hjúkruninni að
fyrirbyggja ógnir eða hættur sem hugsanlega gætu komið upp
meðan á skurðaðgerð stendur og tryggja öryggi sjúklinganna.
Meginskylda skurðhjúkrunarfræðingsins væri að hugsa fyrir
þörfum sjúklingsins þar sem hann væri ekki fær um það sjálfur
vegna áhrifa svæfingalyfja eða deyfinga.
Fyrirbygging skaða
Hjúkrunarfræðingarnir lýstu starfi sínu þannig að allt þurfi að
ganga upp og ekkert óvænt gerist sem þeir eru ekki viðbúnir.
Það er lykilatriði að sjúklingurinn skaddist ekki, huga þarf að
legu hans í aðgerðinni og fylgja öllum reglum, svo sem um
smitgát, talningar og umgengni. Þessu var lýst þannig:
Ég myndi segja að við sjáum um sjúklinginn meðan hann er
algjörlega ósjálfbjarga, þannig að við reynum að fyrirbyggja
öll óhöpp sem geta komið upp af því sjúklingurinn er svo
ósjálfbjarga.

Samvinna í móttöku og öflun upplýsinga styrkir
öryggið
Móttöku sjúklings á skurðstofu var lýst samkvæmt gátlista
að tryggja að um sé að ræða réttan sjúkling, á réttum stað
og í rétta aðgerð. Lögð var áhersla á mikilvægi upplýsinga
um sjúkling til að hægt sé að sinna honum sem einstaklingi
en hjúkrunarfræðingunum fannst upplýsingar fyrir aðgerð oft
ekki nægar. Sjúkraskrá er ekki aðgengileg fyrr en sjúklingur
kemur á skurðstofu en með upplýsingasöfnun svæfingalækna
úr innskriftarmiðstöð opnast möguleiki til að undirbúa betur
þátt skurðhjúkrunarfræðinga í aðgerðarferlinu eða eins og einn
hjúkrunarfræðingurinn lýsti því:
… ég er búin að gera það í svolítinn tíma, náttúrlega eftir að
það kom upp atvik, að þá les ég orðið blöðin hjá svæfingunni
… þá ræðir maður við svæfinguna um þá sjúklinga sem eru
þann daginn, hvað er sérstakt, hvað er öðruvísi og hvaða
upplýsingar þær hafa.

Styðja og virða sjúklinginn
Það er stuttur tími sem sjúklingurinn er vakandi á skurðstofunni
og hjúkrunarfræðingarnir sögðust reyna að vera hjá sjúklingnum
þennan tíma, koma honum vel fyrir á skurðarborðinu og ganga
úr skugga um að vel fari um hann. Þarna er sjúklingnum sýnd
umhyggja og nærveru beitt til að styrkja öryggiskennd. Þessu
er hins vegar ekki alltaf hægt að sinna eins vel og æskilegt er
sem ræðst af því hversu vel er mannað á stofu. Þessu lýsir einn
hjúkrunarfræðingurinn þannig:
Ég hef alltaf auga á því að hann [sjúklingurinn] sé ekki einn,
heldur sé alltaf einhver nálægur …
Teymin skapa traust og styrkja öryggið með
sérhæfðri þekkingu og færni
Unnið hefur verið í teymum í nokkur ár á báðum deildunum og
það var greinilegt að það er form sem hjúkrunarfræðingarnir
voru ánægðir með og fannst henta skurðhjúkruninni vel. Að
þeirra mati er starfið of margþætt til þess að hægt sé að vera
vel að sér á öllum sviðum.

Sérhæfð þekking og betri hjúkrun
Þátttakendur bentu á að meiri færni og betri hjúkrun skapaðist
af þjálfun hjúkrunarfræðinga í teymum. Þeir töldu sig öruggari
í vinnubrögðum og hjúkrunin væri markvissari og betri. Innan
teymanna skapast traust og samheldni. Eftirfarandi tilvitnun er
lýsandi fyrir viðhorf hjúkrunarfræðinganna:
… hún [hjúkrunin] er markvissari og ég held að við séum að
veita betri hjúkrun eftir að við tókum upp teymisvinnu. Það
vita allir nákvæmlega hvað þeir eiga að gera og vinna vel
saman og ég held að fólk, það horfi meira á að halda betur
hita á sjúklingi og gefi sér meiri tíma, ekki endilega að það
gefi sér meiri tíma, það er bara orðið færara.
Með teymunum aukast líkur á að alltaf sé einhver til staðar í
hverri aðgerð sem þekkir aðgerðina og geti stutt þá sem minni
reynslu hafa.
Þegar spurt var hvort einhverju þyrfti að breyta kom fram að
teymisvinnan mætti vera markvissari, verkaskipting skipulagðari
og ábyrgð skýrari. Einnig mætti nýta teymin betur til faglegra
umræðna um hjúkrunina og virkja alla með.
Langt samstarf – góð samvinna
Hjúkrunarfræðingarnir töldu að samvinna væri góð bæði meðal
hjúkrunarfræðinga og þverfaglega. Flestir hafa unnið lengi á
núverandi vinnustað, þeir þekkjast vel og treysta hver öðrum.

Samvinna og samstarf
Eftirfarandi tilvitnun er góð lýsing á samstarfi:
Ég held að það sé mjög góð samvinna hérna, þetta fólk er
búið að vinna hérna lengi, þetta er fólk sem þekkist vel og
þekkir inn á persónurnar og það veit hvenær það má segja
hvað.
Þó samvinnu hafi almennt verið lýst sem góðri þá kom fram að
teymisvinna geti leitt til þess að hver hópur fyrir sig einangrist