Jón á Bægisá - 01.12.2006, Side 72

Jón á Bægisá - 01.12.2006, Side 72
Elias Canetti Sagnaþulir og skrifarar1 Titill Vöngum velt yfir valkostunum sögumenn-sagnamenn-sagnaþulir. Skrifari skrifaði sig sjálft. Flestir koma til sagnaþulanna. í kringum þá myndast þéttustu og langæjustu hópar fólks. Sögur þeirra taka langan tíma, í innsta hring sitja áheyrendur á hækjum sér og standa ekki svo brátt upp. Aðrir mynda standandi ytri hring; þeir fara naumast heldur, heillaðir fylgjast þeir með orðum og bendingum sagnaþularins. Stundum eru þeir tveir sem segja sögur sitt á hvað. Orð þeirra koma lengra að og dvelja lengur í loftinu en orð venjulegs fólks. Eg skildi ekkert en stóð samt ævinlega frá mér numinn í heyrnarfæri við þá. Þetta voru algjörlega merkingarlaus orð í mínum eyrum, rekin upp af krafti og funa: þau voru dýrgripir manninum sem þau sagði, hann var stoltur af þeim. Hann rað- aði þeim eftir takti sem mér virtist afar ein- staklingsbundinn. Ræki hann í vörðurnar kom það sem síðan var sagt af enn meiri krafti og fágun. Eg skynjaði hátíðleik sumra orðanna og lymskulega ætlan annarra. Skjall- ið snerti mig eins og það væri mér ætlað; ég varð skelkaður er hætta var á ferðum. Hvert Texti i. grein: „Sagnaþulirnir fá mesta aðsókn“ er hafnað af stíltilfinningu fremur en rökum. Langær hópur er sennilega ekki kunn samstæða (e. collocation) í íslensku. Frumtextinn, bestándigsten Kreise, kallar á slíka myndun, nú eða klunnalega umorðun. Lesandinn verður að gerast þjáll í þetta sinn. „Sögur þeirra taka langan tíma“ er einföldun; lykilorðið er Darbietungen, sem er nær því að vera „flutningur“, orð sem má skilja af samhenginu hér, og lýsir kannski betur samspili frásagnar og flutnings, en er um leið stíllega hrárra en þýska orðið sem er hátíðlegt, nánast háfleygt. Auk þess kallar það á eignarfallssamsetningu sem kallar á frekari breytingar. Lýsingarhætti núu'ðar er haldið í „mynda standandi“ til að halda knöppum stílnum í lýsingunni. „frá mér numinn“ er lokaniðurstaða á þýðingunni af gebannt í samhenginu blieb [...] gebanntstehen. Hugmyndir eins og „heillaður“, „þrumu lostinn“, „steinrunninn“ fóru í gegnum færiband 1 Þýðingarstefina: Að færa lesandann til framandi texta á eigin máli. Það þýðir að ekki verður alltaf leitað eftir „þjálli“ þýðingu. Leyfi framandtextinn það ekki verður að gera íslenskuna og stílinn í henni „þjálli“. Hins vegar bannar ekkert að nota „þjála“ lausn ef framandtextinn leyfir það. En ekki má gleyma að því þjálli sem orðasambönd eru, því skyldari eru þau klisjunni, sem er erkitýpa hins „þjála“ stíls.____________________________________ á . JSayáá - Tímarit þýðenda nr. io / 2006 70
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Jón á Bægisá

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Jón á Bægisá
https://timarit.is/publication/1166

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.