Bændablaðið - 17.12.2015, Blaðsíða 34
34 Bændablaðið | Fimmtudagur 17. desember 2015
Myndir / ehg
Fyrir tæpum tíu árum ákváðu Geir
Henning Spilde og kona hans, Jane
Larsen, að fara út úr hefðbundinni
landbúnaðarframleiðslu með 30
þúsund lítra mjólkurkvóta yfir í
að pressa hreinan eplasafa, tappa
á flöskur og þriggja lítra öskjur
og selja beint frá sér án milliliða.
Útkoman í dag er sú að nú fram-
leiða þau um 60 þúsund lítra af
ávaxtasafa á ári og öll uppskera
af þeim fimm þúsund ávaxtatrjám
sem þau eru með fer í pressun.
Geir Henning er fjórða kynslóð
á ættarsveitabúinu Spilde í Øystese
í Harðangursfirði í Noregi. Þangað
til fyrir tæpum tíu árum hafði alltaf
verið stunduð mjólkurframleiðsla
á bænum en Geir Henning, sem er
menntaður kokkur, ákvað ásamt
konu sinni, Jane, að fara út fyrir
rammann og þróa nýjar vörur til að
selja.
„Ég tók við búinu þegar ég var 28
ára gamall því mér fannst þurfa að
halda bænum áfram í ættinni. Eldri
bróðir minn hafði ekki áhuga svo það
lá beinast við að ég tæki við. Ég vann
þó sem kokkur í tíu ár áður en ég tók
við svo það hefur alltaf verið mikill
áhugi til staðar hjá mér að búa til mat
og að skapa eitthvað úr matvælum.
Þessi áhugi hefur komið sér vel og
hefur veitt mér innblástur við það
sem við erum að gera hér á Spilde í
dag,“ útskýrir Geir.
Hátt í 20 eplategundir
Í dag eru þrjú ársverk við að sinna
ávaxtatrjánum og litlu pressunar-
og töppunarverksmiðjunni sem er
á hlaðinu hjá þeim. Mestur hluti
ávaxtatrjánna eru eplatré en einnig
eru þau með plómur, sólber og hind-
ber.
„Við erum með um 10 epla-
tegundir og eins er ég alltaf með
prufutegundir í gangi, á bilinu 7–10
tegundir. Þannig að þetta er auðvitað
ákveðið áhugamál og mjög skemmti-
leg tilraunastarfsemi sem fylgir
þessu líka,“ segir Geir og bætir við:
„Ég fann fljótt út eftir að ég tók
hér við að það var lélegt verð sem
fékkst fyrir ávextina og þá kom kokk-
urinn upp í mér og ég hafði löngun
til að gera eitthvað með þetta. Það
er mér mjög minnisstætt úr mínum
uppvexti þegar ég fór til ömmu og
afa á eins konar „uppskeruviðburð“
á haustin þegar þau pressuðu sér
eplahrásaft. Ég gleymi aldrei þessari
góðu lykt og þessu dásamlega bragði