Bændablaðið - 17.12.2015, Blaðsíða 67

Bændablaðið - 17.12.2015, Blaðsíða 67
67Bændablaðið | Fimmtudagur 17. desember 2015 Kórey er ný vísindaskáldsaga sem hefst árið 2016 og nær til 3095. Sagan er eftir Ólaf Halldórsson, fyrrverandi versl- unarskólakennara. Fylgst er með systkinum í Mexíkó sem ákveða að freista gæfunnar handan landamæranna í norðri. Ferðalagið fer öðruvísi en ætlað var og endar á því að bróð- irinn, Chac, hafnar á eyju þar sem fram fara leynilegar hátæknirann- sóknir. Nokkur ungmenni, búsett á ýmsum stöðum í heiminum, eru gerð að tilraunadýrum í tengsl- um við þessar rannsóknir. Þannig kemur aðalpersónan, Kórey, til sögunnar, en hún á heima í herstöð Norðurbandalagsins í Hvalfirði. Í ljós kemur að í unga fólkinu eru rafskaut sem geta leitt þau til dauða. Chac og Ívan félagi hans freista þess að koma ungmennun- um til hjálpar, en það leiðir til óvæntrar atburðarásar. Kóreyjar bíða voveifleg örlög og leiðir Ívans liggja til smástirnisins Prómeþeus. Lesendabás Nóvember og desember eru ver- tíðarmánuðir jólatrjáabænda. Fáir gera sér grein fyrir þeirri vinnu sem liggur að baki jólatrjánum sem allt í einu birtast á sölustöð- um og jólamörkuðum í desember. Lifandi jólatré sem seld eru á Íslandi eru annaðhvort ræktuð á Íslandi eða flutt inn frá Danmörku. Meirihluti þeirra lifandi jólatrjáa sem standa á íslenskum heimilum um jólin verður innflutt tré, um það bil 80%. Dönsku jólatrén eru normanns- þinur, þintegund sem upprunnin er í Kákasusfjöllum við Svartahaf, í Georgíu og þar í kring. Í Danmörku eru trén ræktuð á túnum og ræktunin tekur um átta ár. Árlega er borinn á þau tilbúinn áburður til að örva vöxt. Jarðvegurinn er hreinsaður með eitri til að losna við samkeppnisgróður og koma í veg fyrir skemmdir og frostáhrif. Allt frá gróðursetningu þar til trén eru höggvin eru þau meðhöndluð með margvíslegum hætti. Fyrst eru neðstu greinarnar klipptar af til að mynda legg sem auðvelt verði að saga og koma fyrir í jólatrésfæti. Nokkurra ára gömul er farið að klippa trén til svo að þau nái æskilegu vaxtarlagi. Mikill metnaður er lagður í jólatrjáaræktunina í Danmörku og greinin er mjög skilvirk enda háþró- uð tækni nýtt við framleiðsluna, sér- hönnuð tæki og vélar. Til að inna af hendi þá líkamlegu vinnu sem fram- leiðslan krefst er að mestu treyst á innflutt vinnuafl frá Austur-Evrópu. Danir framleiða um 10 milljónir jólatrjáa á hverju ári og meirihlut- inn er normannsþinur til útflutn- ings. Danmörk er stærsti útflytj- andi jólatrjáa í heiminum og nemur salan um 1,5 milljörðum danskra króna á ári, um 30 milljörðum íslenskra króna. Hvergi í heiminum eru þó framleidd fleiri jólatré en í Þýskalandi. Þjóðverjar rækta um 17 milljónir jólatrjáa árlega en selja þau að mestu leyti innanlands. Á Íslandi er jólatrjáaræktun á mun minni mælikvarða. Sala íslenskra jólatrjáa hefur ekki farið yfir 10.000 tré síðan 1998 með einni undirtekn- ingu þó. Það var árið 2009. Markviss jólatrjáaræktun hefur verið reynd á Íslandi allt frá árunum eftir seinni heimsstyrjöld. Þá var gróðursett tölu- vert af rauðgreni og blágreni, meðal annars hjá Skógrækt ríkisins og skóg- ræktarfélögum, en óhagstætt veður- far, fjármagnsskortur, reynsluleysi og fleira kom í veg fyrir að íslensk jólatrjáaframleiðsla þróaðist í takt við væntingar. Tilraunir hafa verið gerðar með jólatrjáaræktun á túnum hérlendis en hefur sjaldan verið eftir væntingum. Ýmislegt gerir erfitt um vik að nýta þessa ræktunaraðferð við íslenskar aðstæður. Skjólleysi, kal vegna vor- og haustfrosta, óhóflegur grasvöxtur, þurrkur og fleira leiðir oft til þess að trén hætta að vaxa eða drepast. Einnig hefur rangt val á tegundum og kvæmum iðulega haft neikvæð áhrif á útkomuna. Engu að síður birtast alltaf íslensk ræktuð jólatré fyrir jólin. Trén koma frá skógræktarfélögum, úr þjóðskóg- unum eða frá skógarbændum víða um land. Þau eru auglýst til sölu hjá skógræktarfélögum, Skógrækt ríkis- ins, á jólamörkuðum og í verslunum. Þessi tré hafa yfirleitt verið ræktuð í skjólgóðum hlíðum, í svokölluðum skógarskápum eða á öðrum stöðum þar sem vaxtarskilyrði eru hentug. Sjaldnast eru þau gróðursett með því eina markmiði að þau verði jólatré heldur eru þetta 12–15 ára tré, tekin út úr ungskógi sem liður í grisjun hans. Á Íslandi er stafafura algeng- asta innlenda tréð sem notað er sem jólatré enda harðgerð og getur vaxið um land allt. Hún er líka barrheldin eins og þinur, fallega græn og ilmar vel. Rauðgreni og blágreni vex líka vel, sérstaklega inn til landsins. Þær tegundir eru vinsælar hjá mörgum en ekki eins barrheldnar. Þó geta þær vel haldið barrinu fram yfir jól ef þess er gætt að aldrei þorni í jólatrésfætinum. Grenið verður að standa í vatni eins og afskorin blóm. Eina þintegundin sem vex á Íslandi í nokkrum mæli er fjallaþin- ur. Hann hefur svipaða eiginleika og normannsþinur. Nú er unnið að kyn- bótum fjallaþins með því markmiði að finna arfgerðir sem henta vel við íslenskar aðstæður. Normannsþinur þrífst ekki vel á Íslandi nema á fáeinum stöðum þar sem eru sérstaklega hagstæð vaxtarskilyrði. Ræktendur hafa gert tilraunir með tegundina en með misgóðum árangri. Vegna sjúk- dómahættu var í sumar lagt formlegt bann við innflutningi ungplantna af þintegundum til ræktunar. Því þarf að rækta normannsþin upp af fræi sem keypt er frá útlöndum ef fólk er spennt fyrir því. Enn er hins vegar leyfilegt að flytja afskorin þintré til landsins sem jólatré. Þeim fylgir heilbrigðisvottorð frá dönskum seljendum og eiga trén því að vera laus við sjúkdóma, skordýr og slíkt. Hvernig Danir fara að því að heilbrigðisvotta 10 milljónir trjáa í gámum og flutningabílum á einum og hálfum mánuði er aftur á móti önnur saga. Kosturinn við lifandi jólatré er að vistspor þess í umhverfinu er lítið þegar því er hent. Tré inniheldur ein- göngu lífræn efni sem brotna smám saman niður í kolefnissambönd. Niður-brotsferli gervitrjáa, sérstak- lega plastjólatrjáa, er langt og flókið í náttúrunni enda er mikið í þeim af PVC-efnum (pólívinílklóríði), blýi og fleiri ólífrænum og skaðlegum efnum sem safnast upp í náttúrunni. Íslensk jólatré hafa þann kost að þau eru ræktuð innanlands á umhverfi- svænan og sjálfbæran hátt. Ræktunin fer fram á útjörð án þess að notuð séu plöntulyf, illgresiseitur eða vaxtarhvat- ar. Trén hafa góðan tíma til að hækka, gildna og binda kolefni úr andrúms- loftinu. Að kaupa íslenskt jólatré er ein leið til að stuðla að sjálfbærni, minnka óþarfa gjaldeyrissóun og styrkja íslenska ræktendur um allt land. Else Möller skógfræðingur Hvaðan eru lifandi jólatré? Kórey Hjá Vestfirska forlaginu er komin út ný Hornstrandabók. Það er Hornstrandir og Jökulfirðir, Ýmsar frásagnir af horfnu mannlífi, 5. bók. Hallgrímur Sveinsson tók saman. Uppistaðan í Horn stranda bók 5 er greinin Yst á Hornströndum – Ferðaminningar frá 1940 eftir Jóhann Hjaltason, fræði- manninn góðkunna. Þessar frásagnir Jóhanns, sem ekki hafa birst áður, eru í raun ómet- anlegar fyrir þá sem láta sig Hornstrandir og fyrrum íbúa þeirra einhverju skipta. Árið 1939 ferðaðist Hjálmar R. Bárðarson um Hornstrandir og tók ljósmyndir af bændum og búaliði, bæjum og landslagi. Þær birti hann síðar í sinni merku bók, Vestfirðir. Ári seinna er byggðin enn býsna traust. Svo hallar hratt undan fæti. Lýsingar Jóhanns Hjaltasonar á fólkinu 1940 og öllum aðstæðum þar nyrðra, eru skemmtilegar, lif- andi og ótrúlega glöggar. Þeir sem ferðast um þessar eyðibyggðir í dag hljóta að fagna því að fá að kynnast frásögnum hans af síðustu íbúunum yst á Hornströndum. Þær eru góð viðbót við þá mynd sem til er á öðrum bókum. Og fróðlegt er að bera þær saman við ljósmyndir Hjálmars. Ævar Petersen dýra- fræðingur skrifar grein sem nefnist Hvítabirnir á Vestfjörðum fyrr og síðar. Þar koma Hornstrandir að sjálfsögðu mikið við sögu. Þetta er undirstöðugrein hjá Ævari sem full ástæða er til að vekja athygli á. Margir hafa áhuga á konungi Norðurhjarans sem nú virðist í útrýmingarhættu. Meðal annars efnis má nefna dramatíska ferðaminn- ingu Sigurðar Sigurðssonar frá Hælavík, seinna á Hesteyri og grein síra Ágústar Sigurðssonar um Hesteyrarkirkju. Bækur, tónlist & kvikmyndir Vestfirska forlagið: Ný Hornstrandabók Bændablaðið á bbl.is og líka á Facebook
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.