Þjóðmál - 01.12.2011, Blaðsíða 14

Þjóðmál VETUR 2011 13
Nú er hér orðin jólabragr á heiminum,“ segir Eiríkur Magnús son, síðar bóka-
vörður í Cambridge, í bréfi sem hann skrifaði
Jóni og Ingibjörgu frá London fyrir jólin
1864 og bætir við: „Götur og búðir skreyttar
alskonar glíngri og öllum kynjamyndum sem
þjóð hjá trúin fyllir jólaleitið með . En hvað er
um það að frétta frá Höfn?“1
Ingibjörg hefur átt mikið verk fyrir
höndum við undirbúning jólanna . Á
minnissneplum frá henni leynast margar
vísbendingar um jóla undir búninginn og
veislurnar . Jólainnkaup eru tilgreind á
einum miða sem dagsettur er 20 . desember
1864 . Á snepilinn er m .a . skráð kjöt,
egg, hveiti og romm .2 Veislurnar krefjast
skipulagningar . Ingi björg þarf til dæmis að
velja vínkaröflur og bolla fyrir jólin 1872 .
Hún kaupir að lokum tvær vínkaröflur og
fjóra bolla hjá G. F. Bloch á Amager torgi .3
Búðarápið fyrir jólin hefur verið heillandi á
köflum og Ingibjörg hlýtur að hafa kunnað
að meta hátíðar- og eftir vænt ing ar andann
sem ríkti á einni helstu verslunargötu
Kaup manna hafnar, Austurgötu, á þessum
árstíma . Hugsanlega hefur hún verið í sam-
Margrét Gunnarsdóttir
Jólagleði
Kafli úr bókinni Ingibjörg *
______________
* Margrét Gunnarsdóttir: Ingibjörg. Saga Ingibjargar Einars­
dóttur, eiginkonu Jóns Sigurðssonar. Bókafélagið Ugla,
Reykja vík 2011 .
fylgd með Ingibjörgu, frænku sinni, og Þóru
vinnukonu þegar þær skoðuðu þar saman
allt „stássið fyrir Jólin“ 1877 og leituðu að
falleg um jólagjöfum til að gleðja ástvini .4
Jólahald Ingibjargar hefur verið um margt
mjög ólíkt því sem hún átti að venjast úr
æsku sinni . Þá tíðkuðust enn ekki jólatré
en jólasveinar komu ofan úr fjöllunum
samkvæmt þjóðtrúnni hver af öðrum,
Stekkjarstaur, Stúfur og Kertasníkir . Jólin
voru hátíð barnanna . Ingibjörg hefur
vafalaust lagt sig fram um að jólin yrðu
sem hátíðlegust og hlýlegust fyrir Sigga litla
eftir að hann flutti inn á heimilið . Jólatré
hefur verið skreytt með kramarhúsum
að dönskum sið og kertaljós tendruð á
því — hátíðleiki allt um kring . Þorlákur,
bróð ur sonur Ingibjargar, naut jólanna hjá
frænku sinni . Hann segir í bréfi til hennar
sem hann skrifaði frá Skotlandi rétt eftir
áramótin 1866: „Mér þykir vænt um að
heyra hvernig þið hafið haft það á jólunum
— jeg óskaði mér að vera horfinn til ykkar,
enn það dugði ekki .“ Ekki væsti heldur
um Þorlák þeirra þessi jólin . Ingibjörg les í
bréfinu frá honum miklar lýsingar á því sem
á dagana dreif . Hann fór í stóra veislu hjá
kaupmanni nokkrum við Oxford-stræti í
London á jóladag þar sem allt var „ógurlega