Þjóðmál - 01.12.2011, Blaðsíða 6

Þjóðmál VETUR 2011 5
Samfélagið virðist mótað af sleggjudóm-
um bloggara og skoðanamótenda sem leggja
línurnar um hvað sé leyfilegt og gagnlegt og
mikilvægt, rétt og satt . Ótrúlega margir láta
það hafa áhrif á afstöðu sína, og gefa sér að
það að það að hrópa og blogga sé að hugsa .
Lúsiðnir bloggarar, sem telja sig hafa vit á
öllu og ata allt og alla auri, virðast furðu
oft teknir alvarlega sem gildur mælikvarði
á almannaróm og almannavilja . Hrópin
taka yfir, það er gömul saga og ný . Það er
háskaleg þróun að ofstopi og upphrópanir
komi í stað samtalsins, því þá sljóvgast
sam-viskan . Það vantar sárlega samtal um
hvernig samfélag við viljum móta og rækta,
hvað átt er við með orðum eins og frelsi,
mannréttindi, jafnrétti, réttlæti . Þessi
þung vægu orð, sem eru sannarlega mikil-
væg grunngildi samfélags okkar, eru ein att
notuð sem vöndur eða munnkarfa til að
kæfa samtalið . Þegar krafan er að fjar lægja
hið andlega, trúarlega sem alltaf hefur verið
svo nátengt ræktun þessara grunngilda, þá
er ekki von á góðu .
Sagan sem Biblían segir markar djúp spor
í vestræna menningu og samfélög, en dofnar
í vitund siðmenningarinnar, sú guðsmynd
og mannskilningur sem Kristur kennir
og sýnir, og siðferðismælikvarðinn sem
hann setur, hefur verið ómetanleg auðlind
menn ingar og samfélags Vesturlanda . Það
er áhyggjuefni ef sú saga og mynd og við-
mið fölna í minningum og reynsluheimi
sam félags ins . Það þokar fyrir óljósum hug-
mynd um úr ýmsum áttum án traustra við-
miða lífsgöngu manns, án frásagna sem gera
manni kleift að staðsetja sig í svipt ingum
gleði og sorgar, án samfélags um minningu,
sögu, reynslu, sam-visku sem veitir túlk-
unar mynstur sem ber uppi í hverju því sem
að höndum ber .
Íhverri mannssál býr bæði myrkur og ljós, góðvild og illska, speki og fáviska . Besta