Félagsbréf - 01.07.1960, Side 18

16
FÉLAGSBRÉF
gullnu holdi í grœnu umhverfi sínu. Þú myndir vita meira en lœkn-
irinn og presturinn í þorpinu, Glói.
En þó þú sért aðeins fjögurra vetra, ertu svo stór og klunnalegur. •
Á hvaða stól gœtir þú setið? Við hvaða borð gœtir þú skrifað?
Hvaða pappír og hvaða pennastöng gœtir þú notað? Hvað gœtir þú
sungið í kórnum, sálmana kannske?
Nei. Dona Domitila í purpurarauðum búningi reglunnar, sem
kennd er við Jesúm frá Nazaret, með gulan mittislinda eins og Reyes
fiskimaður, myndi þegar bezt léti leyfa þér að krjúpa í tvœr stundir
í garðshominu, eða hún myndi skella á hófana þína með langa
spansreyrnum sínum, eða eta kveðurnar úr miðdegisskammtinum
þínum, eða stinga logandi bréfi undir stertinn á þér, svo eyrun á
þér yrðu eins rauð og heit og eyru bóndasonarins, þegar rigning
er í nánd....
Nei, Glói, nei. Kom þú með mér. Ég skal sýna þér blómin og stjörn-
umar. Og enginn skal hlœja að þér eins og heimskum krakka; eng-
inn skal heldur setja á höfuð þér einn af þessum hlœgilegu aula-
höttum með eyrum, helmingi lengri en þín eigin eyru, eins og þú
vœrir það, sem þeir nefna asna.
JÚDAS
Svona nú, vertu ekki hrœddur vinur minn. Hvað er að? Komdu
nú, áfram, vertu nú rólegur. .. . Þeir eru bara að skjóta hann Júdas,
kjáninn þinn.
Já, þeir eru að drepa Júdas Iskaríot. Þeir hengdu einn upp í
Monturrio, annan í Enmediostrœti, þriðja hérna í Pozo del Concejo.
Ég sá þá í gœrkvöldi. Þeir héngu í lausu lofti, eins og einhver yfir-
náttúrlegur máttur héldi þeim uppi, því snœrið, sem lá yfir svala-
grindumar, var ósýnilegt í nœturmyrkrinu. Þvílíkur aragrúi af göml-
um pípuhöttum og kven-ermum, grímum og víðum pilsum, undir hljóð-
um stjörnunum: Hundamir geltu að þeim án þess að fara alveg í