Félagsbréf - 01.07.1960, Page 37

Lokkar.
Allt petta hdr á cevíferli minurn
örlagaþrœðir vald og mýkt i senn
konan sem á pað kvcrði dagsins gefur
hraft sinn frd jörð og lit af morgunsól.
Engum var gefið orð um slíka vöku
aldrci var stœrri draumur þessa heims
hriðin sem geisar hiti dags og birta
himinn og jörð i pennan eina brag.
Aldrei var guð af einu saman holdi
engum var gefin sýn i slíka dul
hvíslandi svari hljóðlátt skáldið fagnar
hér cr pitt lif ég trúi pað er nóg.
Afmælisvísa til gamals vinar.
Stóð straumhœtt
í stórflóði
vaxandi vors
vökumaður.
Heið og hlý
liausti pínu
sendir sól
sumarauka.