Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1878, Qupperneq 11

Stjórnartíðindi 15 1.
1
1878
Stjórnarbrjef op; auglýsingar.
a
7. jan.
— Rrief landsllöfðillg'ja til amtmnnnnm yfir sudur- ag veslurumdœminu UHl
varðkostnað.— Með brjefi 8. nóvbr. f. á. hefir sýslumaðurinn í Rangárvallasýslu
sent liingað brjef frá sýslunefndinni þar, þar sem hún leggur það undir úrskurð lands-
böfðingja:
1. livort rjett hafi verið af amtsráðinu í suðuramtinu, að neita um styrk af jafnaðarsjóði
til varðar þess, sem með samþykki amtsins og eptir ráðstöfun lögroglustjórans í fjár-
kláðamálinu sumarið 1876 var skipaður með fram Brúará og Hvítá í Árnessýslu.
2. hvort ekki hefði verið ástœða t.il að jafna kostnaðinum af verðinum, að því leyti hon-
um hafi veriö jafnað á heilbrigð hjeruð, einnig á Vestur-Skaptafellssýslu.
Jeg hcfi meðtekið þóknanlegt álit yðar um þetta, herra amtmaður, í brjefi frá 15.
f. m., og læt. yður nú þjónustusamlega tjáð það, er nú skal greina, lil þóknanlegrar leið-
beiningar og birtingar fyrir hlutaðeigendum.
Vörður sá, er hjer rœðir um, var skipaður með samþykki yðar, herra amtmaður,
eptir uppástungu, er samþykkt hafði verið á fundi að Herríðarhóli 30. marz 1876, og hafði
fundurinn falið hinum setta lögreglustjóra að leita samþykkis amtmanns til þess, að
vörðurinn væri sottur, og fjárveitingar amtsráðsins til lians. Hinn 8. apríl s. á. ritaði
lögreglustjórinn 2 bónarbrjef um þetta, annað amtmanninum, og hitt amtsráðinu, og var
því síður ástœða til fyrir amtmann að veita styrk til varðarius samkvæmt 5. gr. í tilsk.
4. marz 1871, sem amtsráðinu var rituð sjerstök beiðni um hann, en það synjaði eptir
atvikum með öllu um styrk úr jafnaðarsjóði til þessa varðar.
Með því að tilsk. 4. marz 1871, 5. gr., eigi mælir svo fyrir, að greiða slndi tiflag
úr jafnaðarsjóði til varða þeirra, er þar rœðir um, hefdur leyfir það að eins, cf hringum-
stœdurnar mœli med pví, verður cigi betur sjeð, en að amtsráðið hafi baft heimild til að
synja um slíkt tillag í þetta sinn, er því virtust kringumstœðurnar eigi mæla með því —
og þessi úrskurður amtsráðsins er fullnaðarúrslit á málinu eptir sveitarstjórnartilskipun-
inni frá 4. maí 1872.
Að því er snertir hina spurninguna frá sýslunefndinni, hvort eigi hefði átt aðjafna
varðkostnaðinum cinnig á Vestur-Skaptafeflssýslu, hafði hinn setti lögreglustjóri að vísu
tekið frarn í áminnztu brjefi sínu til amtsins, að það vœri sanngjarnt að fáta fjáreigend-
ur í Vcstur-Skaptafellssýslu talca þátt í umrœddum kostnaði að hálfu á við fjáreig-
endur í Árnessýslu og Rangárvallasýslu; en með því að lög heimila eigi að jafna þessum
kostnaði öðruvísi á suma en suma, og í annan stað gjöra berlega ráð fyrir, að amtmaður
hafi að eins vald til að leyfa vörð eptir beiðni hlutaðeigandi fjáreigenda, mundi það að
yðar áliti, herra amtmaður, vera næsta óeðlilegt, er sfík beiðni frá prívatmönnum er lög-
ákveðið skilyrði fyrir samþykki til varðarins, að fara þá að fáta aðra fjáreigendur en
ljáreigendurnar í þeim hjeruðum, sem hafa beðið um vörðinn, talca þátt i kostnaðinum.
Nú með því að eigi kom ncin beiðni um vörðinn frá fjáreigendum í Vestur-Skaptafells-
sýslu og enginn kom þaðan á fundinn að Hcrríðarhóli, og hafði þó sýslunefndinni í Vest-
ur-Skaptafellssýslu verið send áskorun um að sœkja fundinn, að því er lögreglustjórinn
skýrir frá, heíir yður eigi þótt ástœða til að taka áminnzta beiðni til greina, og það því
síður, som þessi orð í niðurlagi 5. greinar í tilsk. 4. marz 1871: »í þeim sýslum, sem
Ilinn 28. janúar 1878.