Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1878, Side 14

1878
4
3 kr. meðgjöf uin vikuna, veröa þó þessir G9 rd. 77 'I2 sk. eða 139 kr. 61 e. íneðgjöf, scm
9. jan. Bólstaðarhiíðarhreppur hefir látið ineð ómaga þeim, er hjer rœðir um, frá 10. apríl 1874
til 1. júlí 1875, þ. e. í 64 vikur alls, eða, sjeu þessar 4 vikur meö 2 kr. 66. a. meðgjöf
hver, er nú var áminnzt, dregnar frá, í 60 vikur alls, samtals 129 kr., eða 2 kr. 15 a. um
vikuna, eigi kölluð ósanngjörn meðgjöf með svo erfiðum og óþægilegum ómaga, er sjá má
að Sigurhaug hefir verið; og getur það eigi komið til greina í því efni, að henni hefir
áður verið komið fyrir í öðrum hreppum rneð vægari meðgjöf eða þeir hafa látið sjer
nœgja lægra endurgjald frá framfœrslusveit hennar.
Með því að Bólstaðarhlíðarhreppur hefir í raun og veru haft þann kostnað, er
hjer rœðir um, af framfœrslu margnefndrar Sigurlaugar, og með því að þessi kostnaður
virðist eigi að hafa veiið ósanngjarn eða í hága við sparnað þann, er við á að liafa, er
slíkum ómögum er komið fyrir, eptir því sem fyrir er mælt í fátœkrareglugjörð 8. jan-
úar 1834, er úrskurði þeim, er amtmaðurinn í norður- og austurumdœminu hefir upp
kveðið í máli þessu 8. septbr. 1876, lijer mcð breytt á þá leið, að Svínavatnshreppur
skyldast til að endurgjalda Bólstaðarhlíðaihreppi allan þann kostnað, er hann hefir lagt
fram til framfœrslu Sigurlaugar Ólafsdóttur, alls 139 kr. 61 c., að frádregnu, því sem húið
er að greiða upp í þetta.
4 — Brjef landsllöfðillgja til amtmanns yfir tiorður- og aust.urumdqeminu um fl’am-
11. jan. fœrslu sveitarómaga. Með brjefi, dags.6.nóvbr. f. á.,hafið þjer, herra amtmaður,
sent mjer brjef, dags. 23. jan. f. á., frá sýslumanninum í Noröur-Múlasýslu, með 20 fylgi-
skjölum, og áfrýjar hreppsncfndin í Borgarfjarðarhreppi samkvæmt þeim úrskurði amtsins
frá 27. október 1876, þar sem ágreiningi um skyldu Loðmundarfjarðarhrepps til að endur-
gjalda Borgarfjarðarhreppi sveitarstyrk, er lagður hafði verið þar Birni nokkrum Guttorms-
syni, og nam 90 kr., er vísað til dómsúrslita.
Út af þessu læt jeg yður þjónustusamlega tjáð, herra amtmaður, það er nú skal greina,
til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar fyrir þeim, er lilut eiga að máli.
Björn þessi Guttormsson,' er með úrskurði norður- og austuramtsins 11. júlí 1861
var dœmdur sveitlægur í LoömundarQarðarhreppi, hefir, að því er fram hefir komið í mál-
inu, fengið 90 kr. lán af Borgarfjarðarhreppi í sveitarstyrksskyni árin 1861 og 1862, og
hefir hann gefið skrifiega skuldarjátningu fyrir nokkru af því. Hinn 4. nóvbr. 1861 og 14.
febr. 1863 leitaði Borgarfjarðarhreppur sýslumannsins í Norður-Múlasýslu um að fá lán
þetta endurgoldið, en sýslumaður svaraði í hvorutveggja skipti, að hreppurinn væri eigi fœr
umþað. Skrifaði þá hreppstjórinn í Borgarfjarðarhreppitilamtmannsins í norður-og austur-
umdœminu 28. nóvbr. 1863 og bað hann að hlutast til um, að hreppurinn fengi skuldina
borgaða. Amtmaður svaraði 1. marz 1864, að nað vísu virðist honum enginn vafi áþví,
að hinnar umgetnu skuldar sjo rjettilega krafizt, og að Loðmundarfjarðarhreppi beri nð
svara henni, að því leyti Björn ekki sje þess mcgnugur; en eptir því sem skýrt sje frá
liögum þessa lirepps í brjeíi sýslumanns 20. febr. 1864, sýnist lítil líkindi til þess að hann
sje fœr um að greiða hana, og vilji hann (amtmaður) því leggja það til, að sýslumaður
skori á hreppstjórann í Borgarfjarðarhreppi,aðhannláti hinaumrœddu skuldstanda ógreidda
í svo sem 5 ára tíma, og ætti þá Borgarfjarðarhreppur að verða laus við frekara tillag
til hjálpar Loðmundarfjarðarhreppi, þó liinum öðrum hreppum sýslunnar yrði gjört að
skyldu að lúka einhverjuí þvískyni». Sýslumaðurinn í Norður-Múlasýslu hefir tilkynnt
lireppstjóranum í Borgarfjarðarhreppi þotta brjef 4. apríl 1864, en aptur hcfir hreppsnefndin
í Loðmuiularfjarðarhrcppi fullyrt, að það liati eigi verið birt hreppstjóranum þar fyr en nú,