Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1878, Qupperneq 172

1878
1G2
áGfí tekjumissi, sem fyrir lian.n kynni aö lciða af öðrum ákvörðunum nefndra laga, hefir ráð-
17. okt. gjafinn samkvæmt tillögum yðar ákveðið, að hið umrœdda endurgjald skuli vera 1443 kr.
19 a. árlega.
Jafnframt því að tjá yður hið framanskráða til þóknanlegrar leiðbeiningar og
birtingar, vil jeg hjer með þjónustusamlega mælast til, að þjer, herra landshöfðingi,
vilduð þóknanlega hlutast til þess, að nefnd upphæð sje greidd úr jarðabókarsjóði hinum
núverandi sóknarpresti á Yestmannaeyjum með Vi2 á mánuði hvcrjum frá 1. janúar 1879.
467 — Brjcf ráðgjafans fyrir ísland til landshöfðingja uin npplroðslaun. — 1
11). okt. þóknanlegu brjefi frá 31. ágúst síðastl. hafið þjer, herra landshöfðingi, að gefnu tilefni af
liinum setta sýslumanni í Gullbringu- og Kjósarsýslu og sýslumanninum í Húnavatns-
sýslu, borið upp fyrir ráðgjafanum ýmsar spurningar lútandi að uppboðslögunum, og læt
jeg ekki dragast þjónustusamlega að tjá yður í andsvara skyni til þóknanlegrar leið-
beiningar og birtingar það, er nú segir.
par scm liinn setli sýslumaður í Gullbringu- og Kjósarsýslu hefir beiðzt þess, að
honum yrði borgaðar úr landssjóði 5 kr., sem ferðakostnaður, er honum beri fyrir upp-
boðsliald, hlýtur ráðgjafinn að vera herra landshöfðingjanum samdóma um það, að engin
lagahoimild sje til fyrir því að leggja kostnað þenna á landssjóð. Ekki heldur er nein
hcimild fyrir því, cr sýsjumaðurinn í Húnavatnssýslu hefir farið fram á, að leggja það á
hlutaðcigandi uppboðsbciðanda að borga slíkan kostnað, og skal þess að öðru leyti getið,
að hinn síöarnefndi embættismaður eins og allir aðrir valdsmenn, sem hafa fengið laun
sín ákveðin eptir meðaltali tekna sinna fjárhagsárin 1871—75 virðist að hafa öðlazt fullt
ondurgjald fyrir tekjur þær, sem þeim hingað til liafa borið af uppboðum, þar sem þær
hafa vorið afdráttarlaust teknar til greina, þá or tckið var meðaltalið af nefndum tekjum.
Að því er þessu næst snertir spurninguna um rjett hreppstjóra til launa þeirra,
er þeim eru veitt í 71. gr. aukatekjureglugjörðarinnar frá 10. september 1830 fyrir að
halda lítilfjörleg uppboð í forföllum sýslumanns og eptir umboði hans, hlýtur ráðgjafinn
að fallast á skoðun þá, sem þjcr herra landshöfðingi, hafið látið í ljósi, að lögin frá 14.
desember f. á. virðist ekkí hafa ætlað að breyta þessu fyrirkomulagi. far sem þjer horra
landshöfðingi í sambandi hjer við hafið látið þá ætlun yðar í ljósi, að það gæti verið nú
þegar ástœða til að gjöra ákvörðun, þar sem tiltekin væru ákveðin takmörk fyrir því,
hversu stór þau uppboð mættu vcra, sem lireppstjórum hjer á eptir mætti fela á hendur
að halda og taka sölulaun af, lætur ráðgjafinn ekld hjálíða að athuga, að slíkri broyt-
ingu á hinni nefndu grein í aukatekjureglugjörðinni — þó ekki sje haft tillit til þeirra
örðugleika, sem því mundi vera samfara, að ákveða slík takmörk — gæti í engu falli
orðið á komið nema með lögum; en til þess þó svo mikið sem auðið er að aptra því, að
þessari ákvörðun verði ranglega beitt, vildi jeg þjónustusamlega mælast til þess, að þjer,
herra landshöfðingi, leggið fyrir amtmennina að hafa eptirlit með því, að sýslumennirnir
láti hreppstjóra því að eins halda uppboð, að þeir geti ekki sjálfir framkvæmt gjörðina
og gætt sje hinna skilyrðanna í 71. gr. aukatekjureglugjörðarinnar. Auk þess má álíta
það vel viðeigandi, að skipa sýslumönnum í hvert sinn, er þeir fela hreppstjórum á hond-
ur uppboðshald, að geta um ástœðuna til þess, og láta rita þar að lútandi athugasemd í
uppboðsgjörðarbókinni.