Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1880, Blaðsíða 108
1880
98
7fi fundura bœjarstjórnarinnar, læt jeg ekki hjálíða þjónustusamlega að tjá yður til þóknan-
(j, apríl. ]0grar leiðbeiningar og 'birtingar að standa, verður við úrskurð þann, som þjer hafið fellt
um þetta mál 15. febrúar f. á.1 og er þar svo að orði kveðið, að bœjarfógetinn hafi rjett
til að taka þátt í utkvæðagreiðslu bœjarstjórnarinnar.
72 — Brjef landshöfðingja tii stiptsyfirvaldanna um tíundarskyldu p.resta. — í
lii. apríl. ])rje|i frá g. þ. m. hafa stiptsyfirvöldin skotið til úrskurðar míns eptirnefndum spurning-
um prófastsins í Árnesprófastsdœmi.
1. hvort lög 12. júlí 1878 skyldi presta til að grciða lausafjártíund til kirkna og
prestaekkjur til að greiða sama gjald til prests og kirkna.
2. hvort rjett sje á preslssetrum að draga frá áhöfn jarðanna sem kúgildi 1 lausa-
fjárhnndrað fyrir hver 5 jarðarhundruð, án tiltits til þess, hvort prestakallið á svo mörg
kúgildi á jörðunni.
3. livort leyfi það standi on öhaggað, sem geíið var í 4. gr. reglugjörðar 17. júlí
1782, til að draga undan tíund hross þau og geldfje, or fylgir sumum prestaköllum.
Fyrir því er yður tjáð til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar fyrir hlut-
aðeiganda:
Við 1. Eins og það hefir verið tilgangurinn með lausafjártíundar-lögin frá 12.
júlí 1878,aðgefaítarlegar fyrirskipanirum hverjir eigiaðgreiða þetta gjald, þannigsýna orðin
í 1. gr. laganna, þegar þau eru borin saman við 12.gr., að allar þær undanþágur frá lausa-
fjártíund, sém hin eldri löggjöf einkum 4.—6. gr. reglugjörðar 17. júlí 1782 heimilá, eru
úr gildi gengnar. Jeg fæ því eigi betur sjeð, en að hin sama skylda hvíli nú á prest-
um og prestaekkjum sem á öðrum til að greiða lausafjártíund. Að öðru leyti er það
vitaskuld, að hlutaðeigendur geta œskt úrskurðar dómstólanna um þetta raál.
Við 2. Jeg er á sama máli og stiptsyfirvöldin um það, að 8. gr. laga frá 12.
júlí 1878 veiti ekki heimild til að draga frá f'ramtalinu til tíundar fieiri föst innstœðu-
kúgildi, eu preslssetrinu fylgja í raun rjettri, þó þessi kúgildi sjeu færri en 1 fyrir hver
5 jarðarhundruð.
Við 3. Eins og að ofan er tekið fram, má álíta, að 4. gr. reglugjörðarinnar 17.
júlí 1782 sjo afmáð með lögum frá 12. júlí 1878.
73 — Brjef landshöfðingja tíl stiptsyfirvaldannn um lán handa prestakalli. —
13. apríl. gp^jr ag jiafa meg te]{jg þöknanlegt álit stiptsyfirvaldanna f brjefi frá 8. þ. m. viðvíkj-
andi beiðni frá prestinum að Felli í Skagafjarðarprófastsdœmi um lán úr landssjóði til
þess að þurrka upp stöðuvatn í landi prestssetursins, vil jeg tjá yður til þóknanlegrar
leiðbciningar og birtingar fyrir hlutaðeiganda, að jeg fellst á, að tjeð prestakall taki 300
kr. lán til hins nefnda fyrirtœkis, og að lán þetta muni geta fongizt úr landssjóði með
þeim kjörum, að fyrslu 5 áriu sjeu að eins greiddir 4°/o ársvextir af því, en síðan sjeu
auk vaxtanna greiddar á hvorju ári 25 kr. upp í höfuðstólinn, þannig að lánið verði að
fullu endurborgað á 12 árum:
74 — Ágrip af brjefi landshöfðingja til biskups um uppbót á p r es t a kö11 um. —
13. apríl. ----------
1) Sjá stjórnartíöimli 1879 B. 28, bls. 27—28.