Morgunblaðið - 12.11.2015, Blaðsíða 68

68 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. NÓVEMBER 2015
✝ Árni SteinarJóhannsson
fæddist á Dalvík
12. júní 1953. Hann
lést á dvalarheim-
ilinu Dalbæ á Dal-
vík 1. nóvember
2015.
Foreldrar Árna
Steinars voru hjón-
in Valrós Árna-
dóttir, f. 3. ágúst
1927, fyrrverandi
verslunarkona á Dalvík, og Jó-
hann Ásgrímsson Helgason sjó-
maður, f. 20. nóvember 1920, d.
9. apríl 1963. Jóhann drukknaði
í mannskaðaveðrinu mikla fyrir
Norðurlandi í dymbilvikunni
1963 ásamt 15 öðrum sjómönn-
um, hann var þá á Hafþóri frá
Dalvík.
Eldri systur Árna Steinars
eru: 1) Friðbjörg, f. 15.12. 1943,
verslunarmaður. Maður hennar
var Ottó Gunnarsson, skipstjóri
og stýrimaður, f. 1.11. 1944, d.
28.1. 2011. Börn þeirra eru
1974-1979. Eftir námsdvölina í
Danmörku settist Árni Steinar
að á Akureyri og varð garð-
yrkjustjóri bæjarins 1979-1986
og umhverfisstjóri 1986-1999.
Hann var kosinn alþingismaður
fyrir Vinstri-græna í Norður-
landskjördæmi eystra 1999-
2003. Eftir að þingmennsku
lauk var hann í ráðgjaf-
arstörfum og síðar umhverf-
isstjóri Fjarðabyggðar til dán-
ardægurs. Árni Steinar var
virkur í ýmsum félagasam-
tökum um ferðamennsku og
umhverfismál, bæði hérlendis
og erlendis. Hann var í stjórn
Rarik 2008-2014, stjórnar-
formaður 2009-2014. Í stjórn-
málum var hann fyrst í fram-
boði fyrir Þjóðarflokkinn 1987
og 1991, síðan fyrir Alþýðu-
bandalagið og óháða 1995,
Vinstri-græna 1999 og 2003.
Hann var varaþingmaður 1996,
1998, 2003 og 2006. Á Akureyr-
arárunum byggði Árni Steinar
ásamt öðrum nýbýli út úr jörð-
inni Höskuldsstöðum í Eyja-
fjarðarsveit og kallaði Rein.
Það var í senn íbúðarhús og
gróðarstöð. Árni var brautryðj-
andi í grænu bæjarskipulagi.
Útför Árna Steinars fór fram
í kyrrþey 9. nóvember 2015.
þrjú: Björk, Börk-
ur Þór og Ottó
Freyr. 2) Helga, f.
17. júlí 1947, hár-
greiðslumeistari.
Maður hennar var
Ævar Heiðar Jóns-
son múrarameist-
ari, f. 4.8. 1945, d.
19.8. 2010. Börn
þeirra eru tvö: Jó-
hann Valur og
Halla Sif. Yngri
bróðir Árna Steinars er Óli
Þór, f. 2.8. 1961, fiskeldisfræð-
ingur. Kona hans er Ingunn
Bragadóttir sjúkraliði, f. 14.3.
1963. Börn þeirra eru Bragi
Þór, Jóhann og Jón Ingi.
Árni Steinar ólst upp á Dal-
vík og lauk þar gagnfræðaprófi
1969. Hann var við nám í Me-
morial High í Wisconsin í
Bandaríkjunum 1971, lauk
prófi frá Garðyrkjuskóla rík-
isins 1974 og stundaði svo
framhaldsnám í Landbúnaðar-
háskólanum í Kaupmannahöfn
Eftir erfið veikindi er góður
vinur nú fallinn frá. Árni Steinar
Jóhannsson kom inn í stjórn RA-
RIK vorið 2008, tók við stjórn-
arformennsku vorið 2009 og sat í
stjórn fyrirtækisins til ársins
2014. Áhugi hans á málefnum
fyrirtækisins og viðskiptavina
þess skein í gegnum starf hans
allt og ófáar ferðir gerði hann sér
til að tala máli þess þar sem hann
taldi það nauðsynlegt. Árni hafði
þann skemmtilega eiginleika að
geta verið alvarlegur og hnyttinn
á sama tíma. Hann var fylginn
sér, fljótur að greina aðalatriðin,
en umfram allt hafði hann sér-
stakt lag á að sætta sjónarmið
með aðdáunarverðum hætti.
Hann sagði blátt áfram og í
hreinskilni það sem honum bjó í
brjósti, þótt það væri ekki endi-
lega til vinsælda fallið og það sem
margir hefðu kannski ósagt látið,
en gerði það þannig að það varð
einhvern veginn alltaf svo eðli-
legt og sjálfsagt. RARIK á Árna
margt að þakka. Hann var ötull
baráttumaður fyrir fyrirtækið og
lagði áherslu á að innan stjórn-
arinnar ríkti samstaða um að
verja hagsmuni þess, enda væru í
því fólgnir hagsmunir bæði fyr-
irtækisins og viðskiptavinanna.
Við Árni vorum í miklu sam-
bandi þann tíma sem hann
gegndi stjórnarformennsku.
Hann hafði samband í hverri viku
og stundum oft á dag, en kvöldin
og laugardagsmorgnarnir voru
hans uppáhaldstími. Þá velti
hann upp málum og var fátt und-
anskilið.
Og jafnvel þegar hann var
hættur í stjórninni hélt hann
áfram reglulegu sambandi til að
ræða þau málefni sem honum
fannst mikilvæg, eða bara til að
spjalla. Og ég man aldrei eftir að
hafa heyrt í honum án þess að fá
skemmtilega sögu eða sögur, því
hann sá húmorinn í flestu og
hafði gaman af að segja frá.
Flestar sögurnar voru af honum
sjálfum og skemmtilegum uppá-
komum sem hann hafði lent í og
dró hann þá ekkert undan. Enda
byrjuðu flestir stjórnarfundirnir
á því að Árni sagði sögu af sjálf-
um sér. Árni veiktist nokkru áð-
ur en hann hætti í stjórninni og
smám saman var ljóst hvert
stefndi.
Þegar ég heyrði í honum síð-
ast vildi hann lítið úr veikindum
sínum gera, vildi ræða önnur
málefni og skemmtilegri. En nú
tekur hann ekki símann lengur
og er sárt saknað. Við sem áttum
þess kost að kynnast honum er-
um fátækari eftir, en yljum okk-
ur við minningar um einstakan
öðlingsdreng. Blessuð sé minn-
ing hans.
Móður hans og fjölskyldu allri
sendum við samúðarkveðjur.
Fyrir hönd stjórnar og starfs-
manna RARIK,
Tryggvi Þór Haraldsson.
Hugurinn leitar aftur fjöl-
marga áratugi, til Dalvíkur upp
úr miðri síðustu öld. Þar man ég
Árna Steinar, kæran frænda
minn, fyrst bara pínulítinn pjakk,
fallegan glókoll, ljúfan og pínu
prakkara. Þarna ólst hann upp
við gott atlæti í dásamlegri fjöl-
skyldu þar sem gleðin ríkti. Móð-
urfólkið alltumlykjandi, segjandi
sögur og skellandi sér á lær og
afi og amma á næsta hóli, Stað-
arhóli. Í minningunni var sól og
blíða.
Svo kom höggið. Um páskana,
í apríl 1963, skall á mannskaða-
veður við Eyjafjörðinn og pabb-
inn fórst með mótorbátnum Haf-
þóri ásamt fjórum öðrum
sjómönnum. Það var mikið áfall
fyrir Árna Steinar, sem var tæp-
lega tíu ára, stóru systur hans
báðar og móður þá þungaðar. Í
garð gengu erfiðir tímar sem vit-
anlega mótuðu líf þeirra allra. En
fjölskyldan stóð saman og leitun
er að meiri hjartahlýju, kærleika,
örlæti og auðmýkt en hjá þeim.
Árni Steinar gekk menntaveg-
inn og farnaðist þar vel. Hann
hleypti heimdraganum ungur,
fór sem skiptinemi til Bandaríkj-
anna þar sem hann dvaldi hjá
góðu fólki, lærði margt og sá sem
honum líkaði misvel.
Heimkominn stundaði hann
nám við Garðyrkjuskóla ríkisins
og lauk mastersprófi frá Land-
búnaðarháskólanum í Kaup-
mannahöfn. Hann var mikill og
góður fagmaður á því sviði eins
og sjá má á Láginni á Dalvík, á
Akureyri og fyrir austan í
Fjarðabyggð.
Árni Steina var harðduglegur
og útsjónarsamur. Hann vann
fyrir sér á námsárunum og tókst
með ósérhlífni og dugnaði að
eignast íbúð á Kaupmannahafn-
arárunum í kóngsins Köbenhavn.
Ég naut góðs af því á ferðalagi
eitt haustið.
Húsráðandinn glaður og reifur
í sögustuði. Árni Steinar hafði
mikið yndi af því að tala, segja
skemmtisögur af sjálfum sér og
öðrum með tilþrifum og miklum
hlátrarsköllum.
Árni Steinar lét til sín taka í
samfélagsmálum og þjóðmálum
og var þingmaður um skeið.
Hann var það sem kallað er
vinstrimaður. Við ræddum iðu-
lega samfélagsmál og vorum
sjaldnast á sama máli en það var
allt í lagi. Við gátum oftast verið
svo hjartanlega sammála um að
vera ósammála. Hann var sann-
gjarn, víðsýnn og réttsýnn. Hann
Árni Steinar var margbrotinn og
í honum blundaði líka einstak-
lingshyggjumaður. Mér fannst
það alla vega oft. Ég var ánægð
með „hortologan“ eins og ég kall-
aði hann oft, eitt sinn er ég fékk
hann til að koma til mín og skoða
garðinn minn þáverandi og gefa
mér ráð við umhirðuna. Eftir
miklar pælingar voru ráðin þau
að ég skyldi bara klippa trén eftir
mínu höfði og láta minn smekk
ráða í einu og öllu í þessum garði.
Þetta reyndust hollráð, kannski
þjóðráð, hjá þessum góða manni.
Mikið er ég sorgmædd yfir
ótímabæru fráfalli Árna Stein-
ars. Ég á eftir að sakna hans
mjög. Undanfarin ár glímdi hann
við óvæginn sjúkdóm, sem lagði
hann að velli. Hann var „þéttur á
velli og þéttur í lund“ og stóð
meðan stætt var. Megi almættið
vaka yfir og styðja Valrósu, móð-
ursystur mína, við fráfall elsku-
legs sonar. Fjölskyldunni allri
votta ég samúð mína og sona
minna. Blessuð sé minning Árna
Steinars Jóhannssonar.
Árdís Þórðardóttir.
Árni Steinar var í hópi þeirra
nemenda sem voru við nám í
Garðyrkjuskólanum á árunum
1971-1974. Á þeim tíma voru nær
allir nemendur í heimavist og
tókust góð kynni með nemend-
um. Vinskapur sem varir æ síð-
an. Enda þótt við værum ekki
mörg, eða um 15 nemendur, þá
var hugsað stórt. Við stofnuðum
nemendafélagið Hásef, gefið var
út skólablað, haldnir málfundir,
árshátíð, leigð félagsheimili og
haldnir dansleikir til fjáröflunar
svo eitthvað sé nefnt. Í öllu þessu
starfi samhliða náminu var Árni
mikil vítamínsprauta. Hann var
mjög hugmyndaríkur og einkar
lagið að sannfæra fólk um ágæti
hugmynda sinna og virkja fólk til
góðra verka. Árni var góður
sögumaður og skemmti okkur oft
með gamansögum úr Svarfaðar-
dalnum eða einhverju sem hafði
hent hann. Ævinlega var það
gaman græskulaust og skaðaði
engan. Hann skapaði góða
stemningu í kringum sig.
Árni fékk mjög snemma
brennandi áhuga fyrir landsmál-
unum í víðasta skilningi, stjórn-
mál voru honum hugleikin. Ekki
gekk honum þó vel að lokka okk-
ur skólafélagana til að ræða
stjórnmál af einhverju viti ef
undan er skilinn Kjartan Ólafs-
son en örlögin leiddu þá síðar
báða í sali Alþingis. Árni var æv-
inlega mikill höfðingi heim að
sækja, mikill gestgjafi, rausnar-
legur og var einkar laginn við að
skapa góða stemmingu. Sem fag-
maður á sviði garðyrkju markaði
hann djúp spor, ekki síst meðan
hann var garðyrkjustjóri á Ak-
ureyri, enda óhræddur við að
fara ótroðnar slóðir, þar sýndi sig
hversu hugmyndaríkur hann var.
Við skólafélagar hans söknum
góðs drengs og minnumst með
hlýju.
Fyrir hönd Hásefinga,
Axel Birgir Knútsson.
Á vordögum 1997 stóð leik-
félagið Hugleikur fyrir sýningum
í Tjarnarbíó á leikritinu Embætt-
ismannahvörfin. Það væri ekki í
frásögur færandi nema fyrir þær
sakir að eftir að tjaldið féll eitt
kvöldið kom að máli við mig fal-
legur maður sem bar upp þá ósk
að leikfélagið gerði sér ferð norð-
ur í land með sýninguna. Að fara
í leikferð er þó nokkuð mikið mál
en maðurinn sagðist skyldu að-
stoða okkur á allan hátt, bæði
með fjáröflun og ýmsa praktíska
hluti. Fyrst hélt ég að þetta væri
grín, kannski falin myndavél og
Hemmi Gunn á bak við tjöldin, en
nei, þetta var alvöru. Árni Stein-
ar var alvöru.
Allt stóð eins og stafur á bók
við undirbúning ferðarinnar og
um hvítasunnuna brunaði Hug-
leikur norður með Embættis-
mennina sem hurfu og fundust
aftur í Freyvangsleikhúsinu sæll-
ar minningar.Veisla, kaffi og
með’í á eftir og hugmyndasmið-
urinn hrókur alls fagnaðar. Um-
hverfisstjórinn Árni Steinar lét
sig síðan ekki muna um að fara
með hópinn í skoðunarferð um
Akureyri þar sem ástríðan fyrir
betri framtíð geislaði af honum.
Þessi leikferð var svo
skemmtileg að síðan hefur Hug-
leikur verið á nær stanslausu
flandri með sýningar á leiklist-
arhátíðir bæði innan og utan-
lands.
Maðurinn sem ýtti öllu úr vör
var auðvitað sæmdur
heiðursfélaganafnbót félagsins.
Blessuð sé minning Árna Stein-
ars Jóhannssonar.
F.h. Hugleiks,
Hulda B. Hákonardóttir.
Með fráfalli Árna Steinars er
stórt skarð höggvið í glaðbeitt-
ann hóp sem beggja megin ára-
móta 1998-1999 lagði upp í þann
óvissuleiðangur að undirbúa
framboð í nafni þá óstofnaðrar
hreyfingar Vinstri grænna. Við
söknum nú vinar og félaga í stað,
baráttumanns, sem með nærveru
sinni og persónutöfrum lífgaði og
létti starfið og glæddi það litum.
Samtöl okkar Árna Steinars
bak kosningum 1991, þar sem
hann hafði náð miklum árangri
sem frambjóðandi Þjóðarflokks-
ins, leiddu til þeirrar niðurstöðu
að Árni væri tilbúinn að taka
annað sætið, baráttusætið, á lista
Alþýðubandalagsins og þar með
óháðra í kjördæminu. Hárs-
breidd munaði að Árni næði
kjöri, enda vinsæll og vel kynnt-
ur.
Í aðdraganda stofnunar
Vinstrihreyfingarinnar – græns
framboðs var hann með af lífi og
sál og átti svo sannarlega sinn
hlut í stórsigri okkar á Norður-
landi eystra í kosningunum 1999.
Árni flaug inn á þing og varð einn
af sex þingmönnum í fyrsta þing-
flokki Vinstri grænna. Kosninga-
baráttan á útmánuðum 1999 er
eftirminnileg. Við skiptum tals-
vert liði og Árni Steinar og Ólaf-
ur Þ. Jónsson, betur þekktur sem
Óli kommi, héldu mikið af fund-
um í sveitum og minni byggða-
kjörnum meðan við hin fórum á
stærri staðina. Óli hringdi á
hvern bæ og boðaði heimsóknina
og Árni sá um að heilla menn upp
úr skónum á fundunum. Með
þeim tveimur tókst órjúfandi vin-
átta.
Árna Steinari Jóhannssyni var
margt gefið. Í umhverfis- og
garðyrkjustörfum sínum var
hann brautryðjandi og þess sér
m.a. stað í grænum treflum og
torgum Akureyrar og í Fjarða-
byggð þar sem hann starfaði eftir
að þingmennsku lauk. Í þjóðmál-
um brann hann fyrir jafnrétti
byggðanna, valddreifingu og um-
bótum í stjórnsýslu, allt í þágu
fólksins og mannlífsins sem hann
vildi sjá blómgast um land allt.
Eldlegur áhugi hans á þessu sviði
naut sín vel í stjórnarformennsku
RARIK.
En, umfram allt var Árni
Steinar yndisleg manneskja.
Hann var hlýr og gaf ríkulega af
sjálfum sér í mannlegum sam-
skiptum. Í heimsókn í skóla mátti
alveg eins gera ráð fyrir Árna
Steinari eftir andartak frammi í
eldhúsi með nefið ofan í pottun-
um eins og inni á skrifstofu
skólastjóra. Þaðan tóku að berast
hlátrasköll og Árni yfirgaf stað-
inn sem jafningi og vinur allra.
Áframhaldinu og djöfulgang-
inum í mér tók hann með sínu
jafnaðargeði. Sagði kannski við
einhverja eftir svaðalegustu
ófærðar túrana; „hann er alveg
að drepa mig núna, hann keyrir
aðallega utan vegar“. Svo var það
ekki meira rætt.
Á kveðjustund, sem kemur svo
alltof snemma, er mér efst í huga
þakklæti fyrir að hafa fengið að
kynnast og eiga að vini og félaga
þann góða dreng sem Árni Stein-
ar Jóhannsson var.
Líf hans var vissulega ekki
alltaf dans á rósum og veikindin
síðustu misserin voru þungbær.
Samt var það þannig á endur-
fundum eða í símtölum að þegar
upp var staðið fannst manni Árni
hafa skilið meira eftir hjá manni
sjálfum en maður hafði náð að
skila til hans.
Hvíldu nú friði kæri vinur.
Minningarnar um þig hjálpa okk-
ur hinum áfram veginn og megi
þær sefa söknuð þinna nánustu.
Steingrímur J. Sigfússon.
Árni Steinar Jóhannsson var í
fyrsta þingflokki Vinstrihreyf-
ingarinnar - græns framboðs og
sat á Alþingi fyrir hönd hreyfing-
arinnar á árunum 1999 til 2003.
Þá sveif frumkvöðlaandi yfir
vötnum, vinnugleði þingmanna
mikil og harðsnúinn sex manna
þingflokkur virtist stundum vera
tvöfaldur að stærð sökum dugn-
aðar og elju.
Árni vakti athygli fyrir ljúf-
mannlega framkomu, var þekkt-
ur fyrir að vera mannsættir og
sýna ólíkum sjónarmiðum skiln-
ing. Frásagnargleði hans var líka
mikil, ávallt var hann með sögur
á takteinum þegar ég heimsótti
þingflokkinn í Vonarstræti 12 og
lýsingar hans á mönnum og mál-
efnum oft skemmtilegar. Enn
man ég eftir sögum hans af ferð-
um um Norðvesturkjördæmi þar
sem hann var í framboði með
Jóni Bjarnasyni árið 2003 og
sagðist ávallt þurfa að binda á sig
nýrnabeltið áður en lagt var af
stað sökum hristings.
Umhverfismálin voru honum
hugleikin, hann hafði starfað sem
garðyrkjustjóri og síðar um-
hverfisstjóri áður en hann settist
á þing og var umhugað um stórt
og smátt á því sviði. Þangað sneri
hann aftur að lokinni þingsetu
árið 2003.
Hann setti byggðamálin líka á
dagskrá stjórnmálanna og náði
umtalsverðum árangri þegar
hann leiddi Þjóðarflokkinn í hinu
gamla Norðurlandskjördæmi
eystra árið 1991 þar sem hann
talaði fyrir valddreifingu og
byggðastefnu á forsendum
heimamanna á hverjum stað.
Munaði þá litlu að hann kæmist á
þing.
Árni Steinar var með mikla
réttlætiskennd, góða nærveru og
það var gott að njóta hans í bar-
áttunni fyrir betra samfélagi. Fé-
lagar í Vinstrihreyfingunni -
grænu framboði munu sakna
góðs félaga sem hefur kvatt okk-
ur allt of snemma. Ég votta eft-
irlifandi aðstandendum Árna
samúð mína.
Katrín Jakobsdóttir.
Árni Steinar var góður félagi,
skemmtilegur í samstarfi, hug-
sjónamaður og hamhleypa til
verka. Hann átti því láni að fagna
að geta helgað starfskrafta sína
því sem hann bar mest fyrir
brjósti – fegrun og ræktun lands
og stjórnmálastörfum í þágu
lands og þjóðar. Leiðir okkar
lágu saman í Fjarðabyggð í fjög-
ur ár. Þar kynntist ég glaðværð
hans, frásagnarlist og hjartan-
legum hlátri.
Í Fjarðabyggð var Árni Stein-
ar umhverfisstjóri. Hann var
hvalreki fyrir sveitarfélagið,
hafði staðgóða menntun og langa
reynslu af slíku starfi bæði frá
Akureyri og Dalvík. Eftir störf í
stjórnmálum og á Alþingi kunni
hann líka vel til verka þegar leita
þurfti samstarfs við landstjórn-
ina, alþingismenn og stofnanir,
og hann fór jafnvel út fyrir land-
steinana eftir aðstoð við einstök
verkefni.
Hann fékk Veraldarvini, unga
sjálfboðaliða frá Evrópu, til að
vinna að hreinsun, göngustíga-
gerð og alls kyns fegrunarverk-
efnum sumar eftir sumar. Hann
aflaði framlaga úr opinberum
sjóðum til að styrkja menningar-
verkefni. Hann var hagsýnn og
varð mikið úr því fé sem lagt var
til umhverfismála í sveitarfélagi
þar sem byggðakjarnarnir sex
höfðu allir sínar þarfir. Hann var
metnaðarfullur fagmaður, sem
hafði lag á að fá aðra til að leggja
sig alla fram í störfum. Hann átti
líka auðvelt með að útskýra fyrir
óþolinmóðu fólki og gera því
grein fyrir, hvað hægt var að
gera og hvað varð að bíða betri
tíma.
Mér eru minnisstæðir helgart-
úrarnir okkar um Fjarðabyggð
þvera og endilanga, þar sem
hann sýndi mér það sem búið var
að gera til að græða, snyrta og
fegra og talaði um allt sem fram-
undan var. Hann var fullur af
eldmóði og sá nákvæmlega fyrir
sér hvernig ásýnd og yfirbragð
yrðu þegar búið væri að taka til
hendi.
Mér eru líka ofarlega í minni
kvöldin okkar þegar við fengum
okkur að borða saman og spjöll-
uðum um þjóðmálin, þar sem
hann hafði sterkar skoðanir og
brann í andanum.
Það er sjónarsviptir að Árna
Árni Steinar
Jóhannsson
Með kærleik og virðingu
Rósa Kristjánsdóttir, djákni
og hjúkrunarfræðingur
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfarar- og lögfræðiþjónusta
Við önnumst alla þætti undirbúnings og framkvæmd
útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin. Við önnumst
þjónustuna með virðingu og umhyggju að leiðarljósi
og af faglegum metnaði.
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is