Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.08.2006, Blaðsíða 17

Við þurfum að manna, vetur, sumar, vor og haust, jól
og páska, allan sólarhringinn. Þeir hjúkrunarfræðingar
sem er verið að útskrifa í dag eru ekki aldar upp í þessu
umhverfi. Þeir sækja því í dagvinnu."
Sér hún einhverja lausn? „Þegar ég var að kenna í
Hjúkrunarskólanum vorum við mjög meðvitaðar um að
það vantaði fleiri verkleg pláss og að ástandið myndi
versna með árunum. Til að fjölga námsplássum á
sjúkrahúsunum er unnt að nýta sjúkrahúsin úti á landi.
Það varð algjör viðsnúningur fyrir Norðurland þegar byrjað
var að kenna hjúkrun við heilbrigðisdeild Háskólans
á Akureyri, hann nýtir líka námspláss á nærliggjandi
sjúkrahúsum. Hjúkrunarskóli íslands nýtti námspláss úti
um allt land. Auðvitað eru til staðir þar sem menntaðir
hjúkrunarfræðingar geta kennt almennt undirstöðunám
í klínikk, ég hlusta ekki á annað. Það á að nota þessi
sjúkrahús, t.d. öil þessi fjórðungssjúkrahús sem eru
deildarskipt, tii kennslu, einnig heilsugæslustöðvarnar.
Hjúkrunarfræðingar úti á landsbyggðinni yrðu mjög
ánægðir með að takast á hendur slíkt verkefni. En það
hefur hins vegar einkennt hjúkrunarfræðideildina að hún
hefur einskorðað sig við kennara frá sér. Upphaflega
var það þannig að ef þeir voru ekki með B.S.-próf þá
voru þeir ekki taldir geta kennt, ekki einu sinni fyrsta
árs nemum. Þetta er rangt. Það er hægt að vera með
mjög virka almenna grunnkennslu svo sem í Keflavík, í
Vestmannaeyjum, á Akranesi, á ísafirði, í Neskaupsstað
og á Selfossi. Norðurlandið er frátekið fyrir Háskóla
Akureyrar held ég.
Að mínu viti þarf einnig að breyta hjúkrunarnáminu,
bjóða upp á meira val. Sérfræðin getur orðið tiltekið val
mun fyrr, því það er þar sem skóinn kreppir varðandi
námsplássin og því er hægt að útskrifa fleiri. Verklega
námið í dag er svo lítill hluti af hjúkrunarnáminu,
þessu fjögurra ára námi, enda sýna allar rannsóknir að
nýútskrifaðir hjúkrunarfræðingar þurfa alveg heilt ár í starfi
til að verða hæfir. Þetta getur verið ein leið fyrir okkar litla
land svo það þurfi ekki að flytja inn hjúkrunarfræðinga.
Það getur vantað fjármagn en vandinn snýst líka um það
að stokka upp þessa verklegu kennslu."
Það er alltaf stutt í grín og gaman hjá Sigþrúði, og það
hefur eflaust komið henni að góðum notum í lífinu og við
lausn ótai verkefna. Það er því alls ekki úr vegi að enda
þetta spjall á Ijóðinu sem hún lét fylgja greininni Vorkælu
hér áður, nefnilega:
Ljúfasta gleði allrar gleði
er gleði yfir því, sem er alls ekki neitt
engu, sem manni er á valdi eða í vil
gleði yfir engu og gleði yfir öllu
gleðin: að vera til.
Axel Juel
FRÉTTAPUNKTUR
m
03
z
o
ESNO eru samtök faghópa hjúkrunarfræðinga í Evrópu.
Markmið samtakanna er að:
• stuðla að samskiptum, samstarfi og samræmingu
faghópa í Evrópu til þess að standa vörð um og
kynna sameiginlega hagsmuni hjúkrunarfræðinga,
• hvetja til viðurkenningar á sérfræðiþekkingu hjúkr-
unarfræðinga innan Evrópu,
• hvetja til þróunar á sérfræðimenntun, -störfum og
-rannsóknum hjúkrunarfræðinga.
ESNO hefur rétt til að senda áheyrnarfulltrúa á aðalfundi
EFN. Á aðalfundinum í apríl síðastliðnum var starfsemi
ESNO kynnt og sagt frá nýrri heimasíðu samtakanna,
sem er á slóðinni: www.esno.org. Eftirfarandi samtök
hjúkrunarfræðinga í Evrópu eru aðilar að ESNO:
Association for Common European Nursing Diagnoses,
Interventions and Outcomes (ACENDIO), European
Dialysis and Transplant Nurses Association / European
Renal Care Association (EDTNA / ERCA), European
federation of Critical Care Nursing associations[aslaugm1]
(EfCCNa), European Nurse Directors Association (ENDA),
European Oncology Nursing Society (EONS), European
Operating Room Nurses Association (EORNA), European
Federation of Nurse Educators (FINE), Federation of
European Nurses in Diabetes (FEND), Federation of
Occupational Health Nurses within the European Union
(FOHNEU), European Psychiatric Nurses (HORATIO) og
International Federation of Nurse Anesthetists (IFNA).
Tímarit hjúkrunarfræðinga - 3. tbl. 82. árg. 2006
15