Morgunblaðið - 06.04.2017, Qupperneq 86

86 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. APRÍL 2017
✝ Jóna SesseljaGuðbrandsdótt-
ir fæddist í Reykja-
vík 2. júlí 1945. Hún
lést á Hrafnistu í
Boðaþingi, Kópa-
vogi, 27. mars 2017.
Foreldrar hennar
voru Guðbrandur
Jónsson, sjómaður
og síðar starfs-
maður Áburð-
arverksmiðjunnar,
f. í Hvestu, Ketildalahreppi,
Vestur-Barðastrandarsýslu, 12.
júní 1923, d. 27. október 2007, og
kona hans Elín Jósefsdóttir,
fædd í Ormskoti, Vestur-
Eyjafjallahreppi, Rang-
árvallasýslu, hinn 11. ágúst 1923,
d. 6. júlí 2008. Jóna var einka-
barn foreldra sinna.
Jóna giftist árið 1967 dr. Ás-
birni Einarssyni, efnaverkfræð-
ingi, f. 4. september 1944. Börn
þeirra eru Einar Jón, f. 28. apríl
ilið bar síðan vott um. Síðar tók
hún við bókhaldi og fjármálum í
fjölskyldufyrirtækinu, Mjöll
ehf., og sinnti því starfi á meðan
heilsan leyfði.
Jóna var lífsglöð kona og
hafði mikinn áhuga á fólki og
félagsskap. Eftir dvölina í Man-
chester fór hún að stunda skíða-
íþróttina og tók virkan þátt í
leik og starfi Skíðadeildar KR
ásamt eiginmanninum alla tíð
síðan. Skíðaferðir til Austur-
ríkis urðu árlegur viðburður
upp frá því. Einnig fékk hún
mikinn áhuga á allri líkams-
rækt og heilbrigðu líferni. Má
segja að hún hafi stundað
gönguferðir, skokk og verið
fastagestur á líkamsræktar-
stöðum allt til hins síðasta. Á
sumrin átti sumarbústaðurinn á
Þingvöllum hins vegar hug
hennar allan.
Jóna greindist með parkin-
sons-sjúkdóminn ári 1992 og
barðist við hann í 25 ár. Hún
þurfti að dvelja síðustu 18 mán-
uðina á hjúkrunarheimili
Hrafnistu í Boðaþingi. Útför
Jónu verður gerð frá Neskirkju
í dag, 6. apríl 2017, og hefst at-
höfnin klukkan 15.
1968, kvæntur El-
ísabetu Reykdal Jó-
hannesdóttur, f. 14.
maí 1970, og Elín
Björk, f. 16. apríl,
1972, gift Gísla Jó-
hanni Hallssyni, f.
2. mars 1973.
Barnabörnin eru
fimm: Ásbjörn, Ein-
ar Gísli, Jóna
Björk, Jóhannes og
Elías Páll.
Jóna ólst upp í Reykjavík og
fór ung að starfa á skrifstofu
Hraðfrystistöðvarinnar hf. Árið
1967 flutti hún til Manchester á
Englandi þar sem eiginmaður-
inn stundaði nám. Þar eignuðust
þau soninn, Einar Jón. Eftir
heimkomu árið 1970 og fæðingu
dótturinnar, Elínar Bjarkar, var
hún heimavinnandi fyrstu árin
en fór síðan að vinna á Kjarvals-
stöðum. Þar fékk hún mikinn
áhuga á myndlist eins og heim-
Í dag er kvödd tengdamóðir
mín, Jóna Sesselja Guðbrands-
dóttir, eftir 25 ára baráttu við
illvígan sjúkdóm. Frú Jóna, eins
og hún var ávallt kölluð af okkur
í fjölskyldunni, var einstök bar-
áttukona sem tókst á við hlut-
skipti sitt af miklu æðruleysi,
svo eftir var tekið. Orð eins og
hreysti, viljastyrkur, þraut-
seigja og þolinmæði koma upp í
hugann þegar hugsað er um
þær brekkur og byltur sem frú-
in tókst á við um ævina. Alltaf
steig hún aftur upp tilbúin að
reyna aftur með Ásbjörn, sem
ávallt var kletturinn í hennar lífi
sama hvað á bjátaði, sér við hlið.
Þannig má segja að þau hjónin
hafi upplifað og leyst hinar
ýmsu þrautir lífsins saman,
enda mjög samrýmd. Frú Jóna
var ávallt vel á sig komin og
hugsaði vel um að vera í góðu
formi, sem kom sé vel þegar á
seinni stig lífsins var komið.
Sem dæmi um þrautseigju
hennar þá tók hún þátt í
Kvennahlaupinu 2016, þrátt fyr-
ir mjög veikan mátt.
Frú Jóna var mikil fjöl-
skyldukona og var mikið í mun
að fylgjast vel með og hitta sína
nánustu sem oftast og gera sér
glaðan dag eða hlaupa undir
bagga og aðstoða. Skipti þá engu
þótt um langan veg væri að fara,
jafnvel milli landa, enda sérstak-
lega ósérhlífin þótt veikur væri
máttur. Aldrei var langt í húmor
og léttleika en sá eiginleiki henn-
ar og Ásbjörns fleytti fjölskyld-
unni langt á erfiðum stundum.
Margs er að minnast þegar horft
er til baka svo sem ófárra sam-
verustunda í sumarbústaðnum á
Þingvöllum, þar sem frúin vildi
helst alltaf vera og notaði allar
sólarglætur til að liggja í sólbaði,
veiðiferða á Snæfellsnes, ferða
til Einars og Elísabetar í Svíþjóð
og ferðar á Rauðasand árið 2012,
sem lengi hafði verið draumur
frú Jónu enda átti hún ættir að
rekja þangað en hafði aldrei áð-
ur komið þangað. Með þessum
fátæklegu orðum kveð ég með
miklum trega frú Jónu Sesselju
Guðbrandsdóttur, sem ég veit að
er sátt við að vera komin á vit
annarra ævintýra.
Gísli Jóhann Hallsson.
Ég kynntist Jónu tengdamóð-
ur minni fyrir hartnær 16 árum
en þá þegar var hún orðin tölu-
vert þjökuð af parkinsonsjúk-
dómnum. Jóna var ljúf og falleg
kona með góða nærveru og
sterkar skoðanir. Hún hugsaði
alla tíð vel um sig með hreyfingu
og hollu mataræði en var samt
eins og Jóna nafna hennar ísgrís
og alltaf til í hnetutopp í lok
dags. Hún hafði gaman af bæði
fallegum hlutum og fötum, enda
grönn og glæsileg og gat klæðst
hverju sem var. Ég fann strax að
mikil hlýja var milli tilvonandi
eiginmanns míns og móður hans
og hún góð móðir og fyrirmynd.
Við Einar fluttum fáum mánuð-
um eftir að við kynntumst til Sví-
þjóðar og bjuggum þar í tæp sjö
ár. Ég er þakklát fyrir óteljandi
heimsóknir þeirra Jónu og Ás-
björns til okkar, þar sem við átt-
um dýrmætar samverustundir,
spjölluðum, keyrðum um nær-
sveitir, borðuðum góðan mat og
Jóna fann ljósabúð sem bjargaði
alveg lýsingunni í sumarbú-
staðnum á Þingvöllum.
Síðustu árin hrakaði Jónu
hratt og í sama takti leið tíminn
og allt í einu miklu fyrr en ég
átti von á er komið að leiðarlok-
um. Elsku Jóna, ég finn fyrir
sorg og söknuði í hjarta, minn-
ing um góða konu lifir um
ókomna tíð.
Þín tengdadóttir
Elísabet.
Elsku besta amma, okkur
langar til að kveðja þig með
þessu fallega ljóði.
Allt frá fyrstu æskudögum
áttum skjól í faðmi þér.
Hjörtun ungu ástúð vafðir
okkur gjöf sú dýrmæt er.
Hvar sem okkar leiðir liggja
lýsa göfug áhrif þín.
Eins og geisli á okkar brautum
amma góð, þótt hverfir sýn.
Athvarf hlýtt við áttum hjá þér
ástrík skildir bros og tár.
Í samleik björt, sem sólskinsdagur
samfylgd þín um horfin ár.
Fyrir allt sem okkur varstu
ástarþakkir færum þér.
Gæði og tryggð er gafstu
í verki góðri konu vitni ber.
Aðalsmerkið: elska og fórna
yfir þínum sporum skín.
Hlý og björt í hugum okkar
hjartkær lifir minning þín.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Við söknum þín,
Ásbjörn, Jóna Björk,
Jóhannes og Elías Páll.
Nú er hún amma látin eftir
langa baráttu við parkinsons-
veikina.
Amma var löngu orðin veik
fyrir minn tíma. Ég gerði mér
þess vegna litla grein fyrir því
að þetta væri ekki eðlilegt
heilsufar hennar. Við vorum
alltaf mjög náin og áttum ótal
stundir saman. Þegar ég var
yngri þá gat hún leikið með
mér. Við gátum kubbað, lesið
bækur og spilað og dundað okk-
ur tímunum saman. Hún náði
líka stundum að koma með afa
að horfa á mig spila körfubolta.
Það var góð tilfinning að sjá
hana í stúkunni að horfa á mig.
Ég er heppin með að hafa náð
að vera mjög mikið með henni
ömmu minni. Mest höfum við
verið saman í sumarbústaðnum
á Þingvöllum en þar fannst
henni best að vera. Á góðum
dögum gátum við verið úti að
leika okkur og farið út á bát.
Eitt sinn duttum við saman af
bryggjunni út í vatnið og var
það skemmtiefni okkar á milli til
margra ára.
Við fórum einnig saman í ótal
margar laxveiðiferðir á Snæ-
fellsnesið. Þegar veðrið var gott
kom hún stundum niður að á og
sat og horfði á aðfarirnar við
veiðiskapinn. Þótt hún hefði
ekki veitt mikið sjálf var hún
alltaf tilbúin að stýra veiði-
skapnum enda af gömlum sjó-
mannaættum úr Arnarfirðinum.
Við fórum einnig oft í
skemmtiferðir til Danmerkur
og Svíþjóðar. Þar stendur hæst
í minningunni þegar við heim-
sóttum skipasafnið í Gautaborg
þar sem hún sat í sólinni á bakk-
anum á meðan við afi og Ási
frændi skriðum um kafbátinn
sem þar var til sýnis. Þá var
alltaf mikið hlegið og sérstak-
lega þegar þér fannst afi fara
óvarlega með okkur strákana.
Minning þín mun lifa hjá mér
um aldur og ævi, elsku amma
mín.
Einar Gísli.
Fyrsta minning mín um Jónu
er frá brúðkaupsdegi þeirra Ás-
björns, frænda míns, í Nes-
kirkju. Hún var glæsileg og
geislandi ung kona. Það var
ánægjulegt að fylgjast með lífs-
hlaupi hjónanna, fæðingu
barnanna, Einars Jóns og El-
ínar Bjarkar, og hvernig fjöl-
skyldan stækkaði með tilkomu
tengdabarna og barnabarna.
Þau hjónin voru samheldin og
samtaka í leik og starfi, áhuga-
söm um heilbrigt líferni, líkams-
rækt og útivist.
Við fjölskyldurnar byggðum
samtímis sumarbústaði við
Þingvallavatn fyrir 23 árum og
höfum verið einstaklega nánir
nágrannar þar, frá því snemma
á vorin og seint fram á haust.
Svo stutt er á milli húsanna að
varla þarf að hækka róminn til
að talast við milli palla. Jóna og
Ásbjörn eru okkur ríkulegur og
ómissandi hluti af sumrinu. Elv-
ar, yngsti sonur okkar, leit alltaf
á Jónu sem trúnaðarvin. Þegar
hann var barn og við komum í
bústaðinn, hljóp hann úr bílnum
til Jónu hrópandi; „Jóna, Jóna,
veistu hvað?“ Sagði henni svo
öll helstu tíðindi í löngu máli og
hún var ávallt tilbúin að hlusta.
Margar góðar minningar
leita á hugann úr sveitinni með
ljúfum tónum og einhvern veg-
inn var alltaf gott veður. Mörg
átaksverkefnin höfum við unnið
saman þar í sveitinni, svo sem
vegagerð, rafvæðingu, skóg-
rækt og vatnsveitu.
Fyrir rúmum tuttugu árum
greindist Jóna með Parkinsons-
sjúkdóminn sem markaði líf
hennar með hverju árinu. Þau
hjónin tókust á við þennan erf-
iða sjúkdóm af miklum dugnaði
og unnu marga sigra þar til yfir
lauk.
Það verður tómlegra í sveit-
inni án Jónu og hennar verður
sárt saknað. Við þökkum henni
kærlega samfylgdina.
Okkar innilegustu samúðar-
kveðjur til Ásbjörns, Einars,
Elínar og fjölskyldna þeirra.
Guðmundur Jón, Sigríður
og fjölskylda.
Kynni okkar Jónu Guð-
brandsdóttur hófust þegar hún
og Ásbjörn Einarsson, frændi
okkar, urðu óaðskiljanleg, kynni
sem hafa nú varað í rúma hálfa
öld. Jóna varð mikilvægur hluti
af fjölskyldunni og ætíð var
ánægjulegt að hitta hana í fjöl-
skylduboðum, afmælum og ekki
síst á Þingvöllum þar sem fjöl-
skyldurnar áttu sælureiti á
sama stað. Þá eru ótaldar marg-
ar ánægjustundir Kristjönu
með þeim mæðgum Jónu og El-
ínu Björk, en þær fóru gjarnan
saman út að borða og í kvik-
myndahús og nutu samverunn-
ar. Jóna var glaðleg og
skemmtileg kona og okkur dýr-
mætt að hafa átt með henni
langa samleið. Þar breytti engu
þótt hún berðist við erfiðan
sjúkdóm hin síðari ár, gagn-
kvæm væntumþykja og góð
kynni voru ætíð til staðar.
Við vottum Ásbirni, Einari
Jóni, Elínu Björk og fjölskyld-
um þeirra okkar dýpstu samúð-
arkveðjur.
Kristjana og Ásbjörn.
Elskuleg vinkona er látin eft-
ir erfið veikindi.
Við Jóna kynntumst 13 ára
gamlar í 1. bekk Vogaskóla og
síðan höfum við verið vinkonur.
Þaðan fylgdumst við að í Gagn-
fræðaskóla verknáms og út-
skrifuðumst sem gagnfræðing-
ar. Á yngri árum brölluðum við
ýmislegt. Fórum m.a. á alls kon-
ar námskeið, eins og t.d. að læra
gömlu dansana, sníða- og saum-
anámskeið, námskeið í mynd-
vefnaði, matreiðslu og snyrti-
námskeið. Tvítugar lögðum við
ásamt fleirum land undir fót og
fórum norður á Akureyri og
enduðum ferðina í Bjarkalundi
um verslunarmannahelgi. Þetta
var skemmtileg og örlagarík
ferð, því á sama tíma og sama
stað var Ási á ferð með sínum
vinum. Þetta var upphafið að
ykkar kynnum sem hafa staðið
alla tíð síðan. Ári síðar fórum
við í þriggja mánaða ferð til
Danmerkur í þeim tilgangi að
prófa að vinna erlendis. Okkur
leist ekki betur en svo á vinn-
una, að hún stóð yfir í einn dag
og við ákváðum að skella okkur
til Mallorka og vorum þar í
mánuð. Enduðum ferðina í
Manchester þar sem Ási var við
nám og sigldum síðan heim með
Gullfossi.
Þegar við vorum ekki í sama
landi í einhverja mánuði tóku
bréfaskriftir við að þeirra tíma
sið. Eftir að þið fluttuð heim og
brauðstritið byrjaði og fjöl-
skyldan stækkaði hittumst við
reglulega, m.a. í saumaklúbbum
og síðan á kaffi- eða veitinga-
húsum. Síðastliðin ár hafa sam-
verustundir okkar og Guffu ver-
ið á Hrafnistu í Kópavogi. Eftir
stendur þakklæti fyrir vinátt-
una eftir tæplega 60 ára sam-
fylgd og minningin um góða vin-
konu og glæsilega konu.
Ása, Einari Jóni, Elínu Björk
og fjölskyldum sendi ég samúð-
arkveðjur.
Guðný Bárðardóttir.
Kveðja frá skíðadeild KR
Í dag kveðjum við góðan fé-
laga í skíðadeild KR, Jónu Sess-
elju Guðbrandsdóttur, sem lést
27. mars sl.
Jóna og maður hennar, Ás-
björn Einarsson, komu til starfa
í skíðadeildinni af fullum krafti
ásamt börnum sínum, þegar þau
sneru heim að lokinni námsdvöl
erlendis fyrir meira en 45 árum.
Viðgangur hvers félags velt-
ur mjög á því hverjir eru í því,
og er skíðadeild KR gott dæmi
um það. Starf hennar í Skála-
felli útheimtir mikið framlag og
fórnir af hálfu félaganna, rekst-
ur mannvirkja á árum áður og
iðkun íþróttarinnar. Það var því
mikil gæfa að fá þau Jónu og
Ásbjörn til liðs við deildina.
Á fjöllum, þar sem fólk stend-
ur þétt saman um hugðarefni
sín, verður til vinátta, sem aldr-
ei rofnar. Hópurinn, sem þarna
kom saman, gerði sér margt til
skemmtunar, farnar voru skíða-
ferðir á erlenda grund, haust-
ferðirnar urðu margar og eft-
irminnilegar, haustfagnaður og
margt fleira. Jóna og Ásbjörn
ásamt börnum sínum voru virk-
ir þátttakendur í þessum uppá-
komum.
Jóna var glæsileg kona, glað-
leg í fasi, jafnlynd, íhugul og
hvers manns hugljúfi.
Fyrir um það bil tuttugu ár-
um fór sjúkdómurinn, Parkin-
sonsveikin, að láta á sér kræla.
Varð hann óvelkominn fylgi-
nautur hennar til dauðadags.
Jóna hélt sínu striki svo lengi
sem verða mátti, stundaði lík-
amsrækt og mætti glöð og hress
á mannamót. Að lokum varð þó
undan að láta.
Að leiðarlokum kveðjum fé-
lagar í skíðadeild KR okkar
kæru vinkonu, Jónu, með þökk
og virðingu. Við sendum Ás-
birni, börnum hennar og ástvin-
um öllum hugheilar samúðar-
kveðjur. Megi Guð styrkja þau í
sorginni. Far þú í friði, kæra
vinkona.
Guðmundur Guðjónsson.
Jóna Sesselja
Guðbrandsdóttir
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýju vegna andláts og
útfarar ástkærrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
ÖNNU VERNHARÐSDÓTTUR,
Smáratúni 12, Keflavík.
Leifur Eiríksson Hildur Ingvarsdóttir
Guðbjörg Eiríksdóttir Blanar Richard Blanar
Örn Eiríksson
ömmubörn og langömmubörn
Kær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞÓRDÍS STEINSDÓTTIR
Dídí,
Sólvangsvegi 1, Hafnarfirði,
lést fimmtudaginn 23. mars á Hrafnistu í
Hafnarfirði. Að hennar ósk fór útförin
fram í kyrrþey. Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug.
Bestu þakkir einnig til starfsfólks Hrafnistu í Hafnarfirði fyrir
góða umönnun.
María Þ. Gunnlaugsdóttir
Guðmundur S. Gunnlaugsson, Vilborg Sigurðardóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð,
vinarhug og kveðjur vegna andláts og
útfarar okkar elskulegu móður, tengda-
móður, ömmu, langömmu, systur
og mágkonu,
MARGRÉTAR BJARGAR
ÞÓRARINSDÓTTUR,
Laufási,
sem lést 17. mars. Sérstakar þakkir fær starfsfólk dvalar-
heimilisins Grundar í Reykjavík fyrir góða umönnun og hlýhug.
Þórarinn Valur Sverrisson Kristín Margrét Karlsdóttir
Sara Katrín Falkenberg Nicolai Falkenberg
Margrét Ann Þórarinsdóttir Styrmir Erlingsson
Auður Þórarinsdóttir
Sigurður Þórarinsson Hildur Helgadóttir
Calvin og Lísa
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir og
amma,
MARGRÉT BJÖRK AGNARSDÓTTIR,
lést á krabbameinslækningadeild
Landspítalans við Hringbraut 26. mars.
Útförin fer fram í kyrrþey.
Hjartans þakkir fyrir allan hlýhug og samúð. Sérstakar þakkir
fær starfsfólk krabbameinslækningadeildar 11E fyrir einstaka
umönnun.
Gunnar Sigurðsson
Birta Gyða, Gunnhildur Sól
Guðrún Ýr, Ole Kristian
Freyja Sofie og Cecilia Björk