Jökull - 01.01.2013, Síða 126

Halldór Ólafsson
an kvöldverð gengu þreyttir en ánægðir menn til náða
og sváfu vel meðan hríðin geysaði utandyra. Sveinn
Sigurbjarnarson (á snjóbílnum Tanna) og nokkrir fé-
lagar hans höfðu gist í Goðheimum á undan okkur
og gengið vel um, svo skálinn var í ágætu ástandi.
Allan laugardaginn var skafbylur og hríðarmugga og
skyggni minna en 20 m. Við létum fara vel um okkur,
átum, lásum, drukkum, sváfum og sögðum hvor öðr-
um kjaftasögur þess á milli. Ekki var veðurspáin góð
fyrir morgundaginn, víðáttumikil lægð fyrir suðvestan
land.
Sama leiðinda veðrið var allan sunnudaginn með
sunnan eða suðaustan stinningskalda, ýmist með ofan-
komu eða skafrenningskófi og frost 1◦ til 6◦. Og ekki
batnaði spáin. Mjög víðáttu mikil lægð var að lóna
fyrir sunnan og suðvestan land og dældi yfir okkur fýl-
unni hvort sem hún var á vestur- eða austurleið. Það
fór því að ganga á þolinmæði okkar, og þó. Vestan
undir Goðahnúkum er Djöflaskarð, þar sem Sigurður
Þórarinsson og félagar hans í sænsk-íslenska leiðangr-
inum 1936 máttu löngum dúsa í tjöldum í vitlausum
veðrum hálfri öld á undan okkur. Við þurftum því ekki
að kvarta, liggjandi í allsnægtum í hlýjum skála. Þó að
Pegagus væri okkur ekki eins tamur og Sigurði Þórar-
inssyni tókst samt að hnoða saman þessari vísu:
Í Goðheimum er gott að dvelja
er geisa úti stórhríðar,
þó ég heldur vilji velja
veðurblíðu og sólarfar.
Mánudaginn 28. apríl var enn sama fýlan, ekkert
hægt að gera og ekkert að sjá nema hvíta snæiðuna.
Lægðin víðáttumikla var ekkert farin að gefa sig og
Veðurstofan sagði hana vera 250 km. suð-suðvestur
af Vestmannaeyjum á vesturleið en daginn áður var
hún 300 km. suður af Dyrhólaey á leið norður!!! Hæð
var yfir norðanverðu Grænlandi og búin að vera þar
frá upphafi ferðar okkar. Aðeins hafði verið fjallað
um þessi tvö veðurkerfi í veðurfréttum undanfarið en
nú leit út fyrir kærkomna breytingu, því í veðurspá
kl. 16:15 var lægðin sögð um 250 km. suðvestur af
Reykjanesi á leið suður og í spánni kl. 22:10 var hún
en á suðurleið. Okkur kom í hug að hún gæti endað
sem fellibylur á Flórida!! Aðeins rofaði til undir kvöld
og sá þá í bláan himinn okkur til mikillar ánægju.
Við vorum komnir á stjá fyrir kl. 6 enda hæg suð-
austan átt, úrkomulaust og rofaði víða í skýjaþykkn-
ið, þó að ekki væri útsýni til fjalla og fagura tinda.
Nú fórum við að velta því fyrir okkur hvort skynsam-
legt væri að dvelja hér lengur í von um skyggni til
myndatöku. En eftir að hafa heyrt veðursspána kl.
8:15, sem gerði ráð fyrir áframhaldandi suðaustan- og
austanátt, ákváðum við að yfirgefa þennan notalega
skála og halda í átt til Esjufjalla. Það var því ljóst að
við tækjum ekki myndir af því rómaða landslagi sem
var undir skýjaþykkninu umhverfis okkur.
Lagt var af stað kl. 9:30 í suðaustan golu og 3◦
frosti og öðru hvoru rofaði það mikið til, að sá til sól-
ar á bláum himni. Skíða og sleðafæri var sæmilegt í
upphafi, enda undan brekku að fara til að byrja með.
Um 70 km. skíðaferð til Esjufjalla var nú framundan
og tekin stefna 246◦ réttvísandi í átt til norðanverð-
ar Breiðubungu. Við urðum að ganga eftir áttavita
lengst af þennan dag, því skyggni var sjaldan meira
en 50 m. nema fyrstu tvo tímana. Er á daginn leið
hvessti af suðaustri og gekk á með dimmum éljum og
jafnframt versnaði göngufæri. Við puðuðum áfram í
ellefu klukkutíma eða til kl. 20:30 en þá sýndi hæðar-
mælir að farið var að halla undan fæti. Þá töldum við
okkur vera komna vestanhalt í Breiðubungu og ef það
var rétt, höfðum við keifað um 30 km. frá Goðahnúk-
um. Ákváðum því að tjalda þar sem hvesst hafði veru-
lega, og komin ein 7 til 8 vindstig með ofankomu. Við
hlóðum í flýti meters háan skjólvegg, eins og fyrr á
Eyjabakkajökli og skýldi hann mikið þessari litlu vist-
arveru okkar. Þess má raunar geta að tjaldið var mjög
gott og stóð vel í hvassviðri. Okkur fannst einnig mjög
þægilegt að geta verið með alla eldamennsku undir
ytra tjaldi en ekki í svefntjaldinu. Áður en farið var
að sofa, bræddi og hitaði Magnús snjó í sítrónute sem
drukkið var ótæpilega og af bestu lyst. Einnig bræddi
hann snjó til tegerðar morgundagsins, svo komið var
undir miðnætti þegar farið var að sofa.
Vaknað var um kl. 5 og Magnús fór þegar að laga
sítrónute til dagsins. Leifur hafði smurt svo mikið flat-
brauð í Goðheimum að það var nóg til morgunverðar
og nestis. Veður hafði lítið gengið niður og frostið
3◦ en áttin orðin norðaustlæg og kom það sér vel, því
nú var stefnan tekin 212◦ réttvísandi beint á suður-
horn Austurbjarga í Esjufjöllum að því er við áætl-
126 JÖKULL No. 63, 2013