Breiðfirðingur - 01.04.1986, Side 13

BREIÐFIRÐINGUR
11
9. gr. „Glímufundir skulu haldnir reglulega frá 1. nóv. til
1. marz tvisvar í viku, þriðjudag og föstudag kl. 8 e.m.“
10. gr. „Skyldir skulu menn að sækja fundi að forfalla-
lausu og taka þátt í þeim.“
11. gr. „Vanræki félagsmaður að sækja glímufund að for-
fallalausu, skal hann í hvert skipti greiða 5 aura sekt til
félagsins eða í eitt skipti fyrir öll 1 krónu, og má hann þá
sjálfráður nær hann sækir fundi. Vanræki formenn að sækja
glímufundi skulu þeir greiða 50 aura í sekt“.
15. gr. „Séu nokkrir góðir glímumenn í félaginu skulu þeir
leiðbeina hinum, sem miður kunna“.
18. gr. „Vilji nokkur utanfélagsmaður sækja glímufund
skal honum það heimilt, ef formaður leyfir, en greiða verður
hann 10 aura í hvert skipti“.
A fyrsta fundi 1903 voru hin endurbættu lög samþykkt, og
í fundargerð 8. nóv. segir enn, að hin nýju lög hafi verið
tekin fyrir til frekari athugunar.
Fyrsta opinbera glíman
í upphafi árs 1902 virðist hafa verið æft af kappi með það í
huga að efna til glímusýningar og fá leyfi sýslumanns til að
mega selja aðgang að henni. Sú málaleitan fékk góðar undir-
tektir, og var aðgangseyrir ákveðinn 10 aurar. Kappglíman
fór fram 2. marz, og tóku 6 menn þátt í henni: Árni P.
Jónsson, Björn Sæmundsson, Guðbjartur Andrésson, Jón
Júlíus, Oddur Valentínusson og Ólafur Jónsson. Sagt er, að
menn hafi mætt glímuklæddir, en ekki er þess getið hvernig
búningurinn var. Ekki var sérstök dómnefnd, heldur var
áhorfendum falið að greiða atkvæði um hver hefði glímt
bezt. Samkvæmt áliti þeirra var Árni P. Jónsson (f. 1874, d.
1957) snjallasti glímumaðurinn. Verðlaun voru engin veitt.
Aðgangseyrir reyndist kr. 4.30. Glíman stóð til kl. 9 og eftir
það var dansað í tvo tíma.