Breiðfirðingur - 01.04.1986, Síða 97

BREIÐFIRÐINGUR
95
Maríu Jónsdóttur, er þá bjuggu að Felli í Kollafiröi. Friggja
vikna hlé var gert á vinnunni í veginum um hásumarið. Nú
hafði talast svo til við Guðmund á Felli að af þessu þriggja
vikna fríi yrði Óskar kaupamaður í tvær vikur á Felli. Strax
°g vegavinnu lauk fór Óskar suður í Dali og dvaldist þar
nokkru lcngur en ráð hafði verið fyrir gert.
Þegar hann kom aftur norður var tæp vika eftir af fríinu í
vegavinnunni. Fór Óskar strax að Felli til að ræða málin við
Guðmund. Bar hann nokkurn ugg í brjósti vegna gefins lof-
orðs um vinnuna þar. Guðmundur bóndi var að taka á móti
heyi í hlöðu. Heilsar Óskar honum en Guðmundur tók
kvcðju hans harla dræmt. Bar Óskar fram afsökun sína fyrir
því að hann hefði ekki mætt til kaupavinnunnar á
umsömdum tíma. Og nú reiknaði hann alls ekki með neinni
vinnu þar á Felli. Guðmundur bóndi var hinn úfnasti í máli,
kvaðst illa kunna loforðabrigðum og enda hefði hann ekkert
erindi þar á Fclli. Sá Óskar að hér yrði engu um þokað, ætlar
að fara að kveðja. Þá segir Guðmundur eitthvað á þessa
leið: „Hvað, ætlarðu að þjóta af stað strax, hér á Felli fer
enginn maður um án þess að þiggja góðgjórðir. Farðu inn í
bæ og drekktu kaffi“. Gerir Óskar svo og þarf ekki að orð-
lengja viðtökur. Ein af yngri systrunum á bænum bar fram
rjúkandi kaffi með rausnarlegu meðlæti. Fannst Óskari ekki
mega minna vera en hann þakkaði húsbónda fyrir sig.
Gengur hann til hlöðunnar þar sem Guðmundur hamast
kófsveittur í heymóttókunni. Sagði þá Guðmundur: „Óþarfi
að þakka kaffið, a.m.k. í þeirri meiningu að þú þakkir sem
gestur. Þú getur svo byrjað að slá með honum Arnóri í fyrra-
málið. Þú getur notað orfið mitt, það er úti á túni". Segja
verður að Óskar varð bæði undrandi og glaður yfir mála-
lokum öllum, en mest hissa yfir hinum snöggu veðraskiptum
í skapi húsbóndans.
Morguninn eftir fara þeir Óskar og Arnór Guðmundsson
til sláttar á túninu. Fljótlega fann Óskar að orf Guömundar
var allt of stutt fyrir hann, enda Guðmundur með lægri
mönnum, en Óskar með þeim hærri. Féll honum þetta afar