Litla tímaritið - 01.06.1929, Page 4

L I T L A
T í M A R l T I Ð
álitlegar hið ytra og, það er óhætt að
segja, ekki illa búnar hið innra. Er við
lítum þær, vakna hjá okkur örvandi hug-
myndir um byggingalist, heilbrigðismál
og margt annað viturlegt og háfleygt.
Kanske mætum við vel búnu fólki, sér-
lega kurteisu. Það snýr sér hæversklega
frá okkur, því að það vill ekki móðga
okkur með að taka eftir fátæklegu
útliti okkar. ]æja. Andi hins hungraða
manns er ávalt betur nærður og heil-
brigðari en andi þess sí-metta. Að því
leyti er hann betur settur en aðrir menn.
Nú tók að kvelda. Það var rigning
og norðanstormurinn æddi. Vindurinn
ýlfraði í tómum búðarholum og skonsum,
lamdi gluggarúðurnar á kránum og froðu-
þeytti öldurnar á ánni. Þær skullu með
hávaða á sendinn bakkann, reistu hvíta
kamba hátt upp og þeyttust hver eftir
aðra út í óljósan fjarskann. Það var
eins og áin skynjaði nálægð vetrarins
og væri að hraða sér sem mest hún
mætti undan viðjum íssins, sem norðan-
vindurinn gat lagt á hana næstu nótt.
Loftið var dimmt og drungalegt, og smá-
gerðir regndropar, næstum ósýnilegir,
steyptust niður í sífellu. Hinn raunalegi
2