Litla tímaritið - 01.06.1929, Blaðsíða 13

L l T L A
T í M A k I T I Ð
ég. í augnablikinu gat ég ekki valið spurn -
ingu minni heppilegri orð.
„Það gerði Pashka", svaraði hún
dauflega.
„Og hver er hann?"
„Unnusti minn. ... Hann var bakari".
„Barði hann þig oft?“
„Alltaf þegar hann var fullur, barði
hann mig. . . . Og það var oft“.
Skyndilega sneri hún sér að mér og
tók að tala um sjálfa sig, Pashka og
sambandið milli þeirra. Hann var bak-
ari, með rautt efrivararskegg og lék mjög
vel á banjo. Þau kynntust, og hann féll
henni vel í geð, því að hann var fjörugur
piltur og alltaf þokkalega til fara. Hann
átti treyju, 3em kostaði fimmtán rúblur,
og kragastígvél. Af þessum ástæðum
hafði hún orðið ástfanginn af honum, og
hann varð hennar „lánardrottinn". Þegar
hann var orðinn lánardrottinn hennar,
þá gerði hann sér það að atvinnu að
taka frá henni þá peninga, sem aðrir
vinir hennar gáfu henni fyrir sælgæti, og
þegar hann var búinn að drekka sig
fullan fyrir þessa peninga, þá barði hann
hana. En það hefði nú ekkert verið, ef
hann hefðí ekki líka tekið upp á því
lt