Litla tímaritið - 01.06.1929, Blaðsíða 21

i I T L A T í M A R I T 1 Ð
Einn morgun fekk hinn frægi hand-
læknir heimsókn svo snemma, að hann
var ekki kominn á fætur. Kvað sjúkl-
ingurinn tilfelli sitt svo alvarlegs eðlis,
að það þyldi ekki mínútu bið, og krafð-
ist þess að fá að tala við lækninn
þegar í stað. Hann klæddi sig í skyndi
og hringdi á þjón sinn.
, „Látið sjúklinginnkomainn,“sagðihann.
Sá, er inn kom, leit út fyrir að vera
af betra tæinu. Andlit hans var fölt og
hreyfingarnar óstyrkar, og allt útlit hans
bar vott um líkamlega þjáningu. Hægri
höndina bar hann í fatla og þótt honum
tækist að halda andlitsdráttum sínum
óhögguðum, stundi hann af sársauka
öðru hvoru.
„Gerið svo vel að fá yður sæti. Hvað
get ég gert fyrir yður?“
„Eg hef ekkert getað sofið í heila viku.
Það er eitthvað að mér í hendinni, en
hvað það er, veit ég ekki. Það kann að
vera krabbamein eða einhver annar hræði-
19