Litla tímaritið - 01.06.1929, Side 43

r. I T L A
T í M A R I T 1 Ð
0
Djásnið.
Eftir Guy de Maupassant.
Hún var ein af þessum óvenju-glæsilegu
og yndislegu ungu stúlkum, sem hafði
eins og af vangá örlaganna orðið dóttir
efnalítilla og óbreyttra foreldra. Hún
hafði engan heimanmund, engar Iíkur
eða ráð til þess að verða þekkt, skilin,
elskuð eða gift tignum og ríkum manni,
og hún gerði sér því að góðu að giftast
aðstoðarmanni í stjórnarráði.
Hún gekk fátæklega til fara, því að
hún hafði ekki efni á að kaupa sér neitt
skart. En hún var líka jafn-óhamingjusöm
og sá, sem ekki hefur lent á réttri hillu
í þjóðfélaginu, því að konurnar tilheyra
engri sérstakri stétt eða þjóðflokki. Feg-
urð og yndisþokki bætir fyrir uppruna
þeirra og ætt. Meðfæddur snoturleiki,
ósjálfráð glæsimennska og lipurð erþeirra
einasta helgivald og lætur dætur almúga-
mannanna jafnast á við hefðarkonur.
Hún þjáðist sífellt af því, að hún fann,
að hún var sköpuð til þess að njóta
munaðar og allsnægta. Henni Ieið illa í
41