Litla tímaritið - 01.06.1929, Blaðsíða 59

L 1 T L A
T f M A R 1 T I Ð
„Manstu ekki eftir demantsdjásninu,
sem þú lánaðir mér á danzleikinn hjá
ráðherranum?"
„Já, en hvað um það?“
„Eg týndi því“.
„En þú skilaðir mér því þó aftur“.
„Eg skilaði þér öðru eins, og við höf-
um borgað það á tíu árum. í>ú getur í-
myndað þér, að það var ekki auðhlaupið
að því fyrir okkur, sem ekki áttum neitt....
Jæja, nú er því þó lokið, og sá, sem
gleðst yfir því, það er ég“.
Frú Forester hafði numið staðar.
„Þú segist hafa keypt demantsdjásn í
staðinn fyrir mitt“.
„já. Þú hefur vænti ég ekki tekið eftir
því, þau líktust hvort öðru eins og tveir
vatnsdropar, eða er ekki svo?“
Hún brosti hreykin og með barnslegri
gleði.
Frú Forester hafði komizt mjög við.
Hún tók í hendur vinkonu sinnar.
„Veslings, kæra vina. Djásnið mitt var
ekki ekta. Það var í mesta lagi fimm
hundruð franka virði".
H. S. og J. H. G. þýddu.
57