Tímarit Máls og menningar - 01.06.2013, Qupperneq 69

A f l a n d a m æ r a h é r u ð u m C l i o o g b ó k m e n n t a g y ð j a n n a
TMM 2013 · 2 69
legum og persónulegum heimildum sínum á söfn og tryggi varðveislu þeirra
og notkun með eðlilegum skilyrðum. Sagnfræðingar skulu hvetja alla þá sem
eiga sögulegar eða persónulegar heimildir í sínum fórum að koma þeim á
söfn til varðveislu og skýra út möguleika þeirra á að reisa skorður við notkun
heimilda.“
Og hvað er að vera sagnfræðingur? Best er að enda á því. AHA segir að það
sem gildi sé self-conscious identification with a community of historians who
are collectively engaged in investigating and interpreting the past as a matter
of disciplined learned practice. Hinir óskóluðu fá að vera með í því að rýna
í og endurfinna fortíðina en þeim ber að starfa eftir settum reglum. Engar
reglur ríkja aftur á móti gagnvart draumkenndum skáldskapnum, nema
innri reglur. Þar sem þú situr við eldinn verður þú að fá einhvern til að sperra
eyrun, sem verður æ erfiðara því að svo fáir komast inn í straumvötnin
sterku sem punda afurðum í fólk sem vill sjá, heyra og lesa það sama og
næsti maður.
Miklu líklegra er að einhver kíki í sagnfræðilegt felurit eftir þúsund ár en
gamlan skáldskap sem náði ekki metsölu. Ég held því að Clíó sigri að lokum.
Raunveruleikinn. Það að leira veruleika þó að týndur sé. Best að enda þar,
sagnfræðinni til sóma og Sagnfræðingafélaginu. Framtíðin missir aldrei
áhuga á fortíðinni meðan skáldskapur annarra en risa bókmenntasögunnar
verður sælli gleymsku að bráð. Vegna þess að sönn dæmi ein eru fordæmi,
á vafasamri siglingu stjórnlausrar mannskepnu með höfuð sem eru sjö
milljarðar og verða bráðlega níu. Sem vona að skepnan haldi æ slitnari líf-
heims-möttli við undir ógn hlýnunar jarðar og eftirliti lýðræðis.