Skessuhorn - 16.12.2015, Blaðsíða 75

MIÐVIKUDAGUR 16. DESEMBER 2015 75
því. Það má velta því fyrir sér hvort
árangur í ýmsum jafnréttismál-
um hefði náðst fyrr ef Kvennalist-
inn hefði farið í ríkisstjórn,“ seg-
ir hún. „Allir sem koma að stjórn-
armyndun verða að gera einhverj-
ar málamiðlanir. Það er nú einu
sinni þannig að það þarf völd til að
breyta - það tekur allavega lengri
tíma ef maður hefur þau ekki,“
bætir Jóna Valgerður við.
„Hinir hafa ekki hug-
mynd um þau heldur“
Eftir að hafa setið á þingi í fjög-
ur ár skipaði Jóna Valgerður aftur
efsta sæti listans í Vestfjarðakjör-
dæmi fyrir kosningarnar árið 1995
en náði ekki endurkjöri. „Mér var í
raun og veru alveg sama. Þetta voru
skemmtileg fjögur ár sem ég sat á
þingi,“ segir hún og bætir því við
að henni hafi þótt ánægjulegt að
starfa í nefndum. „Ég var í fjárlaga-
nefnd og samgöngunefnd, átti sæti
í Vestnorræna ráðinu og samstarfs-
nefnd ríkis og kirkju. Þegar var ver-
ið að ræða skiptingu í nefndir inn-
an flokksins vildi enginn í Kvenna-
listanum vera í samgöngunefnd eða
fjárlaganefnd. „Ég skal fara í þetta,“
sagði ég og skildi ekki af hverju
enginn vildi taka þetta að sér. Ég
hef alltaf haft gaman af þessum
málum,“ segir Jóna Valgerður.
Á þeim tíma var Kristín Ástgeirs-
dóttir fulltrúi Kvennalistans í land-
búnaðarnefnd en Jóna Valgerður
varamaður í nefndinni. Einhverju
sinni forfallaðist Kristín og Jóna
Valgerður þurfti að hlaupa í skarð-
ið og taka sæti hennar á fundi sem
átti að fara fram samdægurs. „Ég
vildi vera vel lesin og vel undirbú-
in fyrir fundi en þarna kom ég inn
sem varamaður með mjög stuttum
fyrirvara. Þá var Egill Jónsson for-
maður landbúnaðarnefndar og réði
í rauninni öllu í nefndinni. Ég rakst
á hann þennan sama dag, sagði
honum frá forföllum Kristínar og
að hann yrði að setja mig inn í mál-
in því ég hefði ekki haft tíma til að
kynna mér þau. „Þetta er allt í lagi
góða mín, hinir hafa ekki hugmynd
um þau heldur,“ svaraði hann mér,“
segir Jóna Valgerður og hlær við.
Telur jafnréttismálin í
góðum höndum
Kvennalistinn var alla tíð í stjórn-
arandstöðu en þegar litið er til baka
telur Jóna Valgerður að allar til-
lögur hennar hafi á endanum ver-
ið samþykktar í þinginu, mismikið
breyttar eftir því hver flutti þær og
hvenær. Til dæmis flutti hún á sín-
um tíma tillögu um sérstak átak í
málefnum barna og unglinga sem
Jóhanna Sigurðardóttir tók upp
síðar og kom í gegnum þingið.
Jóna Valgerður segist fylgjast að-
eins með pólitíkinni í dag en ekk-
ert að ráði. „Ég kveiki stundum á
útsendingum frá Alþingi og slekk
bara ef ég nenni ekki að hlusta á
410 4000Landsbankinn landsbankinn.is
Gleðilega hátíð
Framhald á næstu síðu
þá sem eru að tala. En ég þoli ekki
þessa eilífu umræðu um fundar-
stjórn forseta og dagskrá þingsins,“
segir hún ómyrk í máli.
Aðspurð um stöðu jafnréttis-
mála á Íslandi í dag telur hún að
þau standi ágætlega. „Við erum í
fyrsta sæti með margt sem snýr að
jafnrétti. Við höfum náð það mikl-
um framförum og stöndum fram-
arlega, því staðan er skelfileg mjög
víða í heiminum. „Launajafnrétti
milli kynja hefur hins vegar ekki
náðst enn. Það er mjög áríðandi að
sá munur verði leiðréttur og í raun
óskiljanlegt að það skuli ekki vera
búið að því,“ segir hún. „En ég hef
tilfinningu fyrir því að hægt verði
að gera það í náinni framtíð. Ég
held að jafnréttismálin séu í góðum
höndum hjá þinni kynslóð. Fólk á
þínum aldri er miklu meðvitaðra
um jafnrétti almennt en eldri kyn-
slóðir,“ segir hún með brosi á vör
og lítur á blaðamann, sem er 25 ára
gamall svo því sé haldið til haga.
Skilnaður að
borði og sæng
Eins og áður sagði náði Jóna Val-
gerður ekki inn á þing fyrir Kvenna-
listann í kosningunum 1995 og þá
tók við nýr kafli í hennar lífi. „Eft-
ir að ég hætti á þingi var maður-
inn minn líka í millibilsástandi í
vinnu. Guðmundur var svo ráðinn
sveitarstjóri í Reykhólasveit ´96.
Sjálf kenndi ég á Ísafirði veturinn
95-96,“ segir Jóna Valgerður. Hún
hikar andartak og brosir. „Ég lendi
alltaf í einhverju,“ segir hún og lít-
ur á blaðamann. „Ég hafði látið til
leiðast að vera með á sameinuðum
lista Alþýðubandalagsins, óháðra
og Kvennalistans í bæjarstjórn
þegar kosið var eftir sameiningu
Ísafjarðar og Vestur-Ísafjarðarsýslu
í eitt sveitarfélag. Því var nú haldið
fram að ég myndi ekki endast lengi
þar sem maðurinn minn hefði ver-
ið ráðinn sveitarstjóri í Reykhóla-
sveit. Ég hélt öðru fram, ég væri
sjálfstæð kona og það skipti engu
máli að maðurinn minn væri á leið
í burtu. En svo flutti ég að sjálf-
sögðu með honum skömmu síðar,“
segir hún og hlær við. Hún var hins
vegar áfram í bæjarstjórn þar til 1.
desember 1996 og sótti alla fundi
samviskusamlega.
Á þeim tíma sem Jóna Valgerð-
ur var í bæjarstjórn Ísafjarðarbæjar
og Guðmundur sveitarstjóri Reyk-
hólahrepps kom hins vegar upp
óvenjuleg staða innan veggja heim-
ilisins. „Ég varð sem bæjarfulltrúi
að hafa mitt lögheimili í Ísafjarð-
arbæ en Guðmundur vildi hafa sitt
í Reykhólahreppi sem sveitarstjóri.
Nú, en samkvæmt lögum verða
hjón að hafa sama lögheimilið. Við
skildum því að borði og sæng og
vorum skilin í níu mánuði,“ seg-
ir hún og hlær. „En við vorum svo
skráð aftur í löglegt hjónaband 1.
desember ´96,“ bætir hún við með
brosi á vör.
Erfið veikindi
og rekstur
Guðmundur tók við sem sveitar-
stjóri Reykhólahrepps í ársbyrj-
un 1996 eftir að fyrirrennari hans,
Bjarni P. Magnússon, sagði starfi
sínu lausu nokkrum mánuðum
áður. Fjármál sveitarfélagsins voru
þá í miklum ólestri. Þegar Bjarni
lét af störfum skuldaði Reykhóla-
hreppur 217 milljónir. Bjarni var
síðar í Hæstarétti dæmdur til að
sæta átta mánaða fangelsi fyrir um-
boðssvik, fjárdrátt og skattsvik.
Jóna Valgerður skömmu eftir að hún tók sæti á þingi fyrir Kvennalistann.