Skessuhorn - 16.12.2015, Blaðsíða 69

MIÐVIKUDAGUR 16. DESEMBER 2015 69
WWW.3XTECHNOLOGY.COM | WWW.SKAGINN.COM
Við óskum viðskiptavinum og samstarfsaðilum okkar, sem og
landsmönnum öllum, gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári.
Með kærri þökk fyrir ánægjuleg samskipti á árinu.
HUGHEILAR JÓLA-
OG NÝÁRSKVEÐJUR
Kveðjur úr héraði
Fyrir langa löngu, meira en hundrað
árum síðan, voru tveir menn á heim-
leið úr kaupstað. Annar var bóndi,
hinn vinnumaður á sama bæ. Það
var desember og allra veðra von.
Þeir höfðu farið að heiman deginum
áður, báðir með tvo til reiðar. Nú
stefndu þeir áfram eftir snævi þak-
inni slóðinni heim á leið og vildu ná
þangað fyrir myrkur, það vissu klyfj-
aðir hestarnir og þurftu enga hvatn-
ingu. Heima beið fólkið þeirra, að-
ventan var gengin í garð og hátíð
ljóssins skammt undan. Veður hafði
haldist skaplegt en nú byrjaði að
snjóa og hvessa og fljótlega var að-
eins hægt að fara fetið því varla sást
hestlengdin framundan. Þeir áttu
rúmlega hálfa leiðina eftir og sáu
ekki lengur til næstu bæja né hvar
þeir voru nákvæmlega staddir. Hest-
arnir ösluðu ótrauðir áfram, ólmir
að komast í skjólið heima. Brátt var
svo komið að snjórinn náði hestun-
um upp í kvið og fóru þá mennirn-
ir af baki og gáfu þeim lausan taum-
inn í eina röð og létu þann viljug-
asta fremstan. Ekkert sást framund-
an nema þéttur snjóveggurinn sem
streymdi í iðuköstum og settist í öll
vit. Síðasti spölurinn heim að bæn-
um lá í halla en illmögulegt var að
finna fyrir landslagi í djúpum snjó
sem troðist var í gegnum. Menn-
irnir urðu að treysta á hestana. Þeim
miðaði hægt áfram, en allt í einu
frísaði einn hesturinn og teygði
haus og háls til hægri. Mennirnir
gerðu það sama, rýndu upp í sort-
ann og viti menn! Þarna var ofurlít-
ill ljósglampi sem kom og fór í hríð-
inni. Þegar nær dró urðu ljóstýrurn-
ar tvær með nokkru millibili og þá
sáu menn og hestar hvers kyns var.
Þetta voru ljósin heima. Annað ljós-
ið var í litla hlöðuskjánum og hitt í
baðstofuglugganum.
Þessi stutta saga er sögð hér til
heiðurs ljósinu sem umræðuefni
hugvekjunnar, ljósinu sem er okkur
öllum svo dýrmætt. Núna er einmitt
sá tími ársins sem ljósið leikur aðal-
hlutverk á okkar norðlægu slóðum.
Við sjáum ljós í öllum hugsanlegum
litum, stærðum og gerðum, og þau
hafa fjölbreytt nöfn eins og kerta-
ljós, lampaljós, jólaljós, stjörnu-
ljós, aðventuljós og vasaljós. Einn-
ig götuljós, umferðarljós og stefnu-
ljós. Í því sambandi er rétt að minna
á bráðnauðsynlegan hlut sem ger-
ir okkur öll að ljósberum og er eitt
það snjallasta sem völ er á í dimm-
unni. Það er endurskinsmerkið. Það
eru mikilvægt ljósmerki sem hjálpar
fólki að sjást í umferðinni og hjálpar
bílstjórum að sjá vegfarendur. Eitt
slíkt ljós getur gert gæfumuninn,
svipað og sagt var frá í sögunni hér
á undan, ef fólkið heima á bænum
hefði ekki tendrað ljósin er óvíst um
farsæl sögulok. Á þessum árstíma er
myrkrið dimmara en á öðrum tím-
um þrátt fyrir öll jólaljósin. Dökk-
klætt fólk á gangi sést varla eða alls
ekki ef það ber ekki ljósmerki sem
Hátíð ljóssins
Jólakveðja frá Akranesi
Hross á Æðarodda. Ljósm. Guðmundur Bjarki Halldórsson.
bílstjórar gætu séð áður en illa fer.
Tökum öll fram okkar litlu öryggis-
ljós og notum þau.
Næst kemur röðin að annars kon-
ar ljósi sem er kannski dálítið dular-
fullt og kallast leiðarljós. Þannig ljós
kemur við sögu um hver jól þegar
við heyrum helgisögnina um skín-
andi stjörnuna sem leiddi vitringana
að jötunni í Betlehem. Leiðarstjarn-
an sást hátt á himni en á okkar tím-
um má líka heyra um öðruvísi leið-
arljós. Fólk segist gjarnan eiga sitt
persónulega leiðarljós, sem huglægt
eða hugmyndafræðilegt ljós. Það
getur verið af fjölbreyttri gerð rétt
eins og sjáanlegu ljósin. Einn seg-
ist hafa trúna að leiðarljósi, annar
góða bók, þriðji fallega bæn, spak-
mæli eða ljóð. Þeir er ófáir sem taka
sér einhverja persónu til fyrirmynd-
ar og segja hana vera leiðarljósið sitt
í lífinu. Mörg skáld hafa ort um ljós-
ið og það er endalaus uppspretta í
mannanna verkum.
Síðast en ekki síst er sagt að fólk
eins og við, kæri lesandi, höfum ljós
í hjarta. Mattheus guðspjallamað-
ur skrifaði um ljósið sem tákn trú-
arinnar sem lýsir mönnunum og að
þeim beri að varðveita það trúarljós,
hver og einn með sjálfum sér. Hvort
sem fólk segist trúað eða ekki hafa
allir ljós í hjartanu, en eru kannski
ekki alltaf meðvitaðir um það. Ef
þér líður til dæmis sérstaklega vel
einn daginn, eða þú gleðst yfir gjöf
eða gamalli minningu, færð skond-
ið og skemmtilegt jólakort og brosir
eða skellir upp úr, þá ert þú um leið
að upplifa ljósið í hjartanu og senda
frá þér jákvæða orku sem nær langt
út fyrir alla veggi. Þannig gleði-
ljós lýsir upp umhverfið og má með
sanni kalla kærleiksljós. Sumir segj-
ast senda ljós til annarra, til dæm-
is í formi bænar með ósk um betri
líðan, til hjálpar og huggunar í sorg
eða til fyrirgefningar. Allar okkar
jólakveðjur eru ljósberar rétt eins og
boðskapur jólanna sem boðar frið og
fögnuð öllum til handa. Með óskum
um gleðilega hátíð ljóss og friðar.
Þórunn Erla Sighvats, Akranesi.
Til ljóssins
Kæra ljós á lífsins ferð,
lýsir skin þitt bjarta.
Geisla vonar víða berð,
vekur frið í hjarta.
(Þórunn E. Sighvats)