Skessuhorn - 16.12.2015, Blaðsíða 55

MIÐVIKUDAGUR 16. DESEMBER 2015 55
séu fleiri alvöru nördar, sem kafa
alla leið. Þá fyrst verða hlutirnir
skemmtilegir.“
Helena hlær dátt og verður um
leið næstum forviða á svip þeg-
ar hún er spurð hvort hún óttist
ekki að verða útbrunnin í starfi við
svona aðstæður. „Útbrunnin! Nei.
Ég er eins og ljóstillífandi vera.
Það er ótrúlega lítið sem ég þarf til
að vera glöð á góðum degi og full
af hugmyndum, sundferð í Borg-
arnes er nánast allra meina bót. Ég
hef næga orku þó ég vinni mikið.
Mér finnst ég eins og korktappi.
Stundum fer maður á kaf en allt-
af skýst maður upp aftur. Það gef-
ur orku að vera með fjölskyldunni,
í vinnunni, að vera í náttúrunni
og í góðum samskiptum við fólk.
Það síðastnefnda er oft vanmetið.
Oft er til staðar frábærlega flott
fólk með fullt af hugmyndum en
það eru einhvers konar skurðir í
samskiptum sem stoppa framgang
góðra hluta.“
Sogar til sín orku
úr umhverfinu
Hún útskýrir að það sé ákveðinn
kostur við það að vera einmitt á
Hvanneyri. „Landið og umhverf-
ið hér í kring býður upp á ýmsa
möguleika þegar verið er að stúd-
era landslagsarkitektúr og skipu-
lagsfræði. Sjálf er ég hitakær og
ætti líkega best heima á Krít og
ég hef orðið að takast á við bæði
veður og vinda hér um slóðir sem
kannski fellur mér ekki beint í
geð. Þetta reynir á en ég er líka
smá sveitakerling. Hér í þessu um-
hverfi á Hvanneyri og Vesturlandi
öðlast maður gott næmi á það sem
kalla mætti umhverfislæsi. Orkan
hér færir manni mikið. Íslending-
ar eru ekki mjög næmir á umhverfi
sitt og hafa of litla náttúruvitund.
Þekking á náttúrunni sem kom af
reynslu er að miklu leyti horfin í
dag. Á sumrin hef ég tekið að mér
að slá sumarhúsalóðir í Skorradal.
Þar fæ ég mikið út úr því að erfiða
í fallegu umhverfi og verða líkam-
lega þreytt. Þessi bakgrunnur minn
bæði úr líffræði og síðan mynd-
listinni sameinast kannski í vinnu
minni í umhverfisskipulagi.“
Helena segir að þó hún sé ekki
að starfa beint við myndlist í dag
sé myndlistin samt alger forsenda
að hennar lífshamingju. Hún er
grunnurinn. „Í myndlistinni er
falinn kíkirinn sem ég nota dag-
lega til að horfa á það sem ég er að
vinna að. Ég var ótrúlega heppin
með vini þegar ég var í myndlistar-
náminu. Þar var ég með fólki eins
og Halldóri Baldurssyni teikn-
ara, Þorra Hringssyni myndlist-
armanni, Ólöfu K. Sigurðardótt-
ur sem nú er forstöðumaður Lista-
safns Reykjavíkur og fleirum. Það
skiptir miklu eiga bæði klára og
flotta vini sem veita innblástur og
hvatningu. Gamli vinkonuhópur-
inn af Skaganum sem við köllum
„Mafían“ er mér líka mjög mik-
ilvægur og æskuvinkonan Sigga
Þórðar er ómetanleg. Í dag teikna
ég ekki en ég er stöðugt að horfa í
kringum mig og ljósmynda lands-
lag. Ég er ekki mikið á ferðalög-
um. Til þess hef ég hvorki tíma né
fjármuni, heldur er þetta bund-
ið við Vesturland. Það þarf held-
ur ekki að leita langt yfir skammt.
Að horfa á umhverfið hér er enda-
laus uppspretta að hamingju. Svo
er líka meiri ró yfir daglega lífinu
hér úti á landi en í borginni.“
Lætur ekki erfiðleika
brjóta sig niður
Undanfarin ár hafa verið Land-
búnaðarháskóla Íslands erfið með
miklum niðurskurði. Aðspurð seg-
ist Helena þrátt fyrir þetta aldrei
hafa hugleitt í alvöru að leggja
árar í bát og halda á aðrar slóðir,
„Ég hef ekki látið freistast því ég
tel að ég eigi enn nokkuð inni hér
á Hvanneyri. Mér finnst að nú sé
sóknarfæri bæði til rannsókna og
þess að koma einhverju frá sér. Ég
hef auðvitað val um að segja upp
eða vera í vinnunni. En maður þarf
að passa að láta ekki rekstrarörð-
ugleika og afleiðingar af því rífa sig
niður, þó það geti tekið á. Náms-
brautin gengur mjög vel. Und-
anfarið hef ég verið að taka sam-
an ýmsar upplýsingar um námið í
tengslum við gæðaúttektarvinnu,
hvert nemendur hafa farið að námi
loknu og þar fram eftir götunum.
Margir nemendur héðan eru orð-
in mjög öflugir og leiðandi í sín-
um störfum við landslagshönnun,
skipulags- og umhverfismál. Þau
starfa víða bæði hér á landi og er-
lendis. Við höfum haft fjölda nem-
enda frá Vesturlandi þar af átta frá
Skaganum sem mörg eru að gera
mjög metnaðarfulla hluti. Það
staðfestir líka að háskóli í nær-
samfélagi hefur áhrif. Þá höfum
við samstarfssamning við Akra-
neskaupstað og Borgarbyggð. Við
höfum unnið fjölda nemendaverk-
efna um allt Vesturland, nú síðast
um miðbæjarsvæði Akraness sem
kynnt var fyrir forsvarsmönnum
bæjarins. Ég er svo sannfærð um
að þetta skiptir máli því ef við ætl-
um að geta laðað að okkur íbúa og
ferðamenn þurfum við að styrkja
innviðina. Góð hönnun og skipu-
lag er ein af grunnstoðunum.“
Helena segir að þau gætu bætt
við sig nemendum í umhverfis-
skipulaginu. „Þeim fækkaði eftir
hrun og við höfum ekki unnið það
upp aftur, mættu vera helmingi
fleiri og við þurfum bara að sækja
fram. Hér við skólann eru marg-
ir góðir kennarar og vísindamenn
með djúpa þekkingu. Við eigum að
geta skapað hér skóla sem freistar
fjölda fólks.“
Öll eigum við
innri krafta
Í lokin segist Helena þakklát fyrir
þau tækifæri sem hún hafi fengið,
baklandið og strákana sína. „Ég
vil óska öllum gleðilegra jóla með
tilvitnun í hvatningarorð Þórunn-
ar Richardsdóttur sem hún birti
í tímaritinu Hlín, árið 1933 og á
sannarlega erindi í dag. Þau eru
þessi:
„Okkur er óhætt að setja kröfu-
markið miklu hærra þegar við sjálf
eigum í hlut, því kraftar, þrek og
djörfung, sem við vissum ekki af í
eigu okkar, koma þá og hjálpa okk-
ur. Þeir koma innan frá okkur sjálf-
um, hafa alltaf sofið þar og beð-
ið eftir því að vera kallaðir fram.
Fjöldi staðreynda er fyrir því að í
hverjum manni eru mörg hestöfl
af orku, sem hann aldrei notar, af
því að hann finnur ekki lykilinn að
hólfinu sem hún er geymd í.“
mþh
Helena telur sig heppna að hafa farið með góðu fólki í gegnum myndlistarnámið.
Hér er hún með Sigríði Melrós forstöðumanni Listasafns Einars Jónssonar, Ólöfu
K. Sigurðardóttur forstöðumanni Listasafns Reykjavíkur, Þorra Hringssyni list-
málara, Halldóri Baldurssyni teiknara og Jóhanni Torfasyni myndlistarmanni,
sem öll voru samtíða henni í námi.
Sláttukona í Skorradal. „Í Skorradal
fæ ég mikið út úr því að erfiða í fallegu
umhverfi og verða líkamlega þreytt.“
Með sonunum Axel Mána og Guttormi Jóni í Laugatungu daginn sem Axel út-
skrifaðist í sumar leið sem tölvuforritari frá Háskólanum í Reykjavík.
Hluti af nýkynntum hugmyndum frá nemendum í Umhverfisskipulagi við LbhÍ um
framtíðarskipulag við Akratorg á Akranesi.
Með „Mafíunni“ æskuvinkonunum af Skaganum. Frá vinstri: Harpa Guðmunds-
dóttir, Guðrún Adolfsdóttir, Helga I. Sturlaugsdóttir, Helena, Guðfinna Rúnars-
dóttir og Ásdís Kristmundsdóttir.
NÝ SKARTGRIPALÍNA
Til jóla- og útskriftagjafa

gullsmiður
Ísland
s. 862 6060
www.diditorfa.com
Facebook:
Skart Dýrfinnu
Stillholti 16-18 / Akranesi
Einnig til sölu í
Landnámssetrinu Borgarnesi
VELJUM HANDUNNIÐ AF GULLSMIÐ
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
5