Heimsmynd - 01.10.1990, Blaðsíða 39

Með þessu móti öðlast leikkonan Patrica Wettig líf - hún
[Nancy okkar sem hann Elliot og lífið hefur leikið svo grátt.
En Nancy er ekki ein í heiminum. Hvar annars staðar en í
Iþessum þætti hefur fólk eins mikinn stuðning af vinum sín-
lum? Peir eru alls staðar. Hope er ein í eldhúsinu, Elliot
Ihringir, Gary þeysist inn og stuttu síðar Ellyn. Þetta fer
1 óskaplega fyrir brjóstið á blaðakonunni Elizabeth Berg sem
jskrifar fyrir tímaritið New Woman: „Ég þoli ekki A fer-
1 tugsaldri vegna þeirrar myndar sem dregin er upp af vinum
1 sem eru alltaf til staðar, alltaf í matarboðum, hlustandi á
1 vandamál hinna, passa börnin, horfa saman á vídeó - í
I stuttu máli eru alltaf að kíkja inn. Á svona sér stað í veru-
i leikanum? Hver býr í smábæ sem er yfirfullur af góðum
i vinum, sem skjótast inn í eldhús þegar minnst varir og þú
I ert einmitt að hella upp á kaffi? Ég verð svo afbrýðisöm
við þessa mynd að ég næ ekki upp í nefið á mér fyrir
reiði. Þarna sitja þau í hóp við kvöldverðarborð, ekkert
of hátíðlegt eða fínt, hvítvín í glasi og öll svo náin. Ég
öskra á manninn minn: Hvað er að þessu fólki? Eru
börnin þeirra aldrei veik? Þarf ekkert þeirra að vera
heima að taka til eða sinna öðru?“
Og áfram hneykslast blaðamaðurinn sem sest fyrir
framan skjáinn hvert fimmtudagskvöld á heimili sínu í
Boston í stríðsbúningi, eins og hún segir sjálf (náttkjóll,
gleraugu og þunnt lag af næturkremi): „Jæja, hvert er
vandamálið í kvöld? segi ég við eiginmanninn. Veit
ekki, svarar hann. Jú, Nancy er með legkrabba. (Is-
lenskir sjónvarpsáhorfendur fylgist með um næstu páska). En
viti menn, ég verð ekki reið. Ekkert æst. Ég hef sjálf fengið
krabbamein og viðbrögð Nancy eru alveg eins og mín voru.
Ég fæ tár í augun og maðurinn minn tekur í höndina á mér.
Saman horfum við á þáttinn til enda og þegjum lengi á eftir.“
Svo mörg voru þau orð.D
Þann 16. október
1886 fæddist David
Ben-Gurion i
pólska hluta rússneska
keisaradæmisins. Upp-
runalegt nafn þessa fyrsta
forsætisráðherra ísraels
var David Gruen. Það
kom í hans hlut að lýsa yf-
ir sjálfstæði Israelsríkis í
Tel Aviv þann 14. maí
1948.
Ben-Gurion var gæddur
miklum persónutöfrum og
baráttugleði hans gerði
hann að þjóðhetju í ísra-
el. Eftir að hann hætti á
þingi hlaut hann heiðurs-
titilirin „Faðir þjóðarinn-
ar.“
Til Palestínu fór David
tvítugur og vann við bú-
störf í Galíleu í norður-
hluta Palestínu. Á þessum
tíma þjáðist hann bæði af
malaríu og hungri en
missti aldrei sjónar á
markmiði sínu.
Þegar fyrri heimsstyrj-
öldin braust út var Ben-
Gurion handtekinn af
Tyrkjum sem réðu ríkjum
í Palestínu og rekinn úr
landi. Ben-Gurion gekk
til liðs við breska herinn
til að taka þátt í stríðinu
gegn yfirráðum Tyrkja í
Palestínu. Árið 1920 stóð
hann fyrir stofnun Hista-
drut, samtaka gyðinga í
Palestínu sem fljótt urðu
ríki í ríkinu. Árið 1935 var
hann kjörinn formaður
æðsta ráðs zíonista. Síðar
sneru Bretar baki við gyð-
ingum í baráttu sinni fyrir
stofnun Ísraelsríkis en
Ben-Gurion hélt sínu
striki. Árið 1948 ákvað
allsherjarþing Sameinuðu
þjóðanna að lýsa yfir
stuðningi við stofnun ísra-
lesríkis með stuðningi
Bandaríkjanna, Sovétríkj-
anna - og atkvæði íslands
réð úrslitum.
HEIMSMYND 39