Heimsmynd - 01.10.1990, Blaðsíða 42

Heimsmynd - 01.10.1990, Blaðsíða 42
irnar bera með sér. Það var starfsfólk hárgreiðslustofunn- ar Salon VEH sem hannaði greiðsl- urnar og klippti módelin en Karl Berndsen sá um förðun. Mynd- irnar tók María Guðmundsdótt- ir.D tókst á nokkrum árum að afla sér orðstírs sem leikkona. Hún vann sinn fyrsta leiksigur. 1869 í hlutverki Zanetto í leikritinu Le Passant eftir Francois Coppées. Victor Hugo kallaði hana „gullnu röddina“ eftir að hún lék í leikritinu Ruy Blas eftir hann. En gagnrýnendur voru áfram tortryggnir. Það var ekki fyrr en Sarah Bernhard stofnaði sinn eigin leikflokk að hún lagði heiminn að fótum sér. Hún fór átta sinnum til Bandaríkjanna og lék í New York og ferðaðist allt til Ástralíu frá Suður-Ameríku. Frægust varð hún í hlutverki Kamelíufrúarinnar eftir Alexan- dre Dumas yngra. Það breytti miklu fyrir Söruh þegar hún kynntist leikritaskáldinu Victorien Sardou. Hann skrifaði mörg leikrit fyrir hana í aðalhlutverki, Fédora, La Tosca, Kleópötru og fleiri, leikstýrði sjálfur og kenndi henni að klæðast á áberandi hátt. Hún slasaði sig á sviði í Suður-Ameríku 1905 með þeim afleiðingum að það þurfti að taka af henni annan fótlegginn tíu árum síðar. I fyrri heimsstyrjöldinni lét hún bera sig í litl- um stóli þegar hún heimsótti hermennina á vígstöðvunum. Allt til dauðadags lék hún sitjandi og rétt áður en hún lést var hún fest á filmu í íbúð sinni í París, þar sem hún lést 1923, 59 ára gömul. FEGURÐ: Stutt og stílhreint HÁR, líkt og fatnaður og snyrting, ber í vetur keim af tísku sjöunda áratugarinns. Formin í hársnyrtingu eru sótt til þessa tímabils en útfærð á nýjan hátt. Stílhreinar línur eru ríkjandi en tjásulegt hár hippatímabilsins látið lönd og leið. Lína hárs- ins á annaðhvort að vera stutt eða síð í vetur. Stutt hár er þá oft klippt hátt í hnakkann en síðara að framan. Þannig er það klippt í form sem minnir á kúlu og lítur þá út fyrir að vera túberað án þess þó að vera það. Náttúrulegir brúnir lit- ir eru áberandi í vetrartískunni en gervilegir hárlitir sjást lítið sem ekkert. Mikið er jafnframt lagt upp úr því að hár- ið glansi. Sítt hár sem nær niður á mitt bak á einnig eftir að sjást mikið í vetur. Hárið er þá oft sett upp í nokkurs konar pylsu í hnakkann að sögn Elsu Haraldsdóttur hárgreiðsl- umeistara og lokkar látnir falla lausir um andlitið. Þá verður svokölluð Bardot greiðsla mjög vinsæl í vetur en þá er hárið túberað upp á hvirflinum og lokkar sömu- leiðis látnir falla um andlitið. Þessi greiðsla fer ljósu hári sérlega vel. Stflhreinar línur henta jafnt konum á öllum aldri. Þar hefur svipuð þróun átt sér stað og í fatatísku. Klassískur fatnaður höfðar nú í stöðugt meira mæli til yngri aldurshópa. Þannig má segja að tískan geri það að verkum að allir geti notað sömu föt og sömu klippingar. Á myndunum má sjá tvær klipp- ingar úr vetrarlín- unni frá Salon VEH. Grunn- tónninn í báðum er form sjöunda áratugarins en þeim má breyta mjög eins og mynd- Leikkonan Sarah Bernhardt, hin guðdómlega Sarah, La Divine Sarah, sem var viðurnefni hennar, var fædd 22. eða 23. október árið 1844 í París. Upp- runalegt nafn hennar var Henriette Rosine Bernard. Hún varð goðsögn í lifanda lífi, lék á sviði um alla Evrópu og í Bandaríkjunum og er eitt stærsta nafn í sögu leikhússins. Hún var óskilgetin. Móðir hennar Judith Van Hard var hollensk vændiskona af fínni sortinni og faðir hennar Edouard Bernard laganemi. Ju- dith treysti sér ekki til að ala dóttur sína upp og hin veikbyggða Sarah var send í klaustur. Það var elskhugi móður hennar, hálfbróðir Napó- leons III, sem leiddi hana inn á braut leiklistar- innar með því að koma henni í leiklistarskóla. Enginn kennaranna þar fékk sérstakar mætur á stúlkunni sem þótti ekki mjög hæfileikarík. Síðar komst hún að hjá Comédie-Francaise, franska þjóð- leikhúsinu, en vakti heldur ekki athygli þar. Hún var rekin þaðan 1863 fyrir að gefa eldri leikkonu, sem hafði verið ókurteis, kinnhest. í kjölfarið fylgdi tímabil þar sem Sarah efaðist um hæfileika sína. Á þessum tíma var hún ástkona Hinriks prins af Ligne og eignaðist sitt eina barn, Maurice. Árið 1866 komst hún á samning við Odeon-leikhúsið og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.