Heimsmynd - 01.10.1990, Blaðsíða 103

Heimsmynd - 01.10.1990, Blaðsíða 103
The WorldPaper ____________________TIMBURMENN AUSTUR-EVRÚPU Óþægindavaldar verða yfirvöld Frammámenn umbyltingar í nýrri Austur- Evrópu Pólland: Lech Walesa Kommúnistarnir kölluðu kynslóð hans „böm Alþýðu-Póllands“. En þegar börnin uxu upp snerust þau gegn „Al- þýðu-Póllandi“ kommúnistanna. Lech Walesa er lifandi dæmi um þær innri mótsagnir kommúnismans, sem að lokum leiddu til hruns hans. Walesa hóf feril sinn sem rafvirki í Lenín skipasmíðastöðinni í Gdansk, dæmigert fyrirtæki sósíalískrar iðnvæð- ingar Póllands, sem lagði höfuðáherslu á þungaiðnað og lagði stolt sitt í að fá bændur til að snúa baki við úreltu land- búnaðarhagkerfi og umbreytast í stétt- vísa verkamenn. En þráttarhyggjan hamlaði framsókn þeirra. Hinn sósíah'ski iðnaður gat ekki staðist vestræna samkeppni og brátt urðu stóru kolanámurnar, stálverk- smiðjurnar og skipasmíðastöðvarnar höfuðvígi mótþróafullra verkamanna. Hækkanir stjórnvalda á verði matvæla í desember 1970 hrundu af stað harka- legum mótmælaaðgerðum. Meðal hinna ungu verkamanna, sem fóru í verkfall, var Lech Walesa. Þegar næsta alda verkfalla reið yfir Pólland 1980 kom Walesa fram á sjónar- sviðið sem forystumaður hreyfingarinn- ar. Meira að segja herlögin, sem sett voru á 1981, dugðu ekki til að hnekkja hreyfingunni eða brjóta leiðtogann á bak aftur og hann hlaut friðarverðlaun Nóbels 1983. Eftir að Gorbatsjoff kom til valda tók það fjögur ár í viðbót að fá pólska Kommúnistaflokkinn til að afsala sér völdunum og fá Samstöðu stjórnina í hendur. En Lech Walesa er nú - þrátt fyrir endurteknar fyrri full- yrðingar um að hann mundi með ánægju draga sig í hlé - tilbúinn í slaginn um forsetatignina. Að þessu sinni mætir hann þó andstöðu sinna fyrri vina í Sam- stöðu og ríkisstjómarinnar undir forystu Tadeusz Mazowiecki. Walesa - glað- beittur sem jafnan áður - krefst nýrra kosninga og hraðari umbyltingar til frjáls markaðar og fjölræðiskerfis. Eftir Daniel Passent, ritstjóra WorldPaper Ungverjaland: Laszlo Rajk Á SAMA TÍMA og Pólland átti sinn Walesa og Tékkóslóvakía sinn Havel sem persónugervinga umbótaviljans, var umbótahreyfingin í Ungveijalandi næst- um án andlits - með einni verulegri und- antekningu. Sú undantekning er Laszlo Rajk. Síðan í uppreisninni 1956, þegar margir leiðtogar hennar voru myrtir í blóðugum hefndaraðgerðum, hefur and- staðan að mestu takmarkast við varkára og hugdeiga menntamenn. Fyrsti Ungverjinn, sem lagði allt sitt úndir og bauð Kadarstjórninni óhikað birginn, var Laszlo Rajk. Eldmóður hans átti sér djúpar persónulegar rætur: Á árinu 1949 var faðir hans, fyrrum ut- anríkisráðherra í ríkisstjórn kommún- ista, dæmdur til dauða í sýniréttarhöld- um og hengdur. Laszlo óx upp án þess að þekkja deili á foreldrum sínum. Júh'a móðir hans gaf syninum nafn föðurins eftir aftöku hans. Brátt var Júlía handtekin og sveininum komið fyrir á munaðarleysingjahæli. Ár- ið 1956 hóf Júh'a leit að týnda syninum og tókst nokkrum mánuðum seinna að hafa uppi á honum. Eftir því sem sveinninn eltist varð svipmót hans og föðurins æ sterkara. Framaferill Rajks sem upprennandi arkitekts endaði skyndilega árið 1981 vegna atburðanna í Póllandi. Hann kom þá á fót samizdat (leyni)útgáfufyrirtæki, sem kallað var Rajk-búðin og réðst op- inskátt og heiftarlega gegn ríkisstjórn kommúnista. Á árinu 1988 stofnuðu hann og Janos Kis Samband ungra demókrata, sem nú er næststærsta pólit- íska hreyfingin í Ungverjalandi. Rajk varð einn af ellefu leiðtogum sem mynda forystu flokksins og á þessu ári var hann kosinn á þing landsins. Eftir Leszek Mazan í áætlunum Kremlarmanna um framtíð- arríkisstjórn Tékkóslóvakíu, sem gerðar voru meðan á „flauelsbyltingunni“ stóð í nóvember 1989, var alls ekki ráð fyrir því gert að lyfta Vaclav Havel í stól for- seta. Núna hanga andlitsmyndir af drengja- legum og brosmildum forsetanum í kennslustofum og opinberum skrifstof- um. Á myndunum er Havel kominn í jakkaföt í stað kunnuglegu, gráu peys- unnar sem hann klæddist í nóvember þegar hann flutti sína frægu ræðu frammi fyrir þeirri rúmlega einni milljón manna, sem safnast hafði saman á Vaclavtorgi. Vegna borgaralegs uppruna Havels höfðu yfirvöld kommúnista ekki leyft honum að sækja framhaldsskóla og eng- inn listaskóli fékkst til að taka við hon- um. Fyrst í stað varð hann að sætta sig við ýmis óbreytt verkamannsstörf, en seinna fékk hann að spreyta sig sem að- stoðarleikstjóri og loks sem sjónleikja- höfundur. Havel varð fljótt virkur í þeirri pólit- ísku umbótahreyfingu, sem kennd er við vorið í Prag 1968. Eftir innrás Sovét- manna sama ár var ekkert pláss laust fyrir hann í opinberu menningarlífi Tékkóslóvakíu. Aftur sneri hann sér að verkamanna- vinnu, meðan leikrit hans voru gefin út erlendis. Árið 1977 undirrituðu Havel og aðrir andófsmenn Charta 77 - mann- réttindayfirlýsingu, sem leiddi til ítrek- aðra húsrannsókna hjá honum, yfir- heyrslna og fangelsisvistar. Yfirvöld hertu stöðugt tökin og allt í allt eyddi Havel fimm árum í fangelsi. Havel stofnaði Borgaravettvang 18. nóvember 1989 eftir að lögreglan braut stúdentamótmæli á bak aftur með ruddalegum aðferðum, og hann varð óðar stærsta löglega stjórnarandstaðan í Tékkóslóvakíu. Havel var feiminn og ljóslega hrærður (og í buxum sem fóru honum illa), þegar hann sex vikum síðar var kjörinn fyrsti forseti Tékkóslóvakíu síðan 1948, sem ekki var kommúnisti. Hann lýsti því strax yfir að brýnasta markmið hans væri að leiða landslýð til frjálsra lýðræðislegra kosninga, sem síð- an fóru fram 12. júlí 1990. Nýja þingið endurkaus Havel, sem nú var orðinn miklu reyndari - og betur klæddur. Eftir Arpad Simenfalvy HEIMSMYND 103
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.