Morgunblaðið - 12.12.2019, Blaðsíða 50

50 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. DESEMBER 2019
✝ Unnur LáraJónasdóttir
fæddist hinn 30.
mars 1935. Hún
andaðist á St.
Franciskusspít-
alanum í Stykk-
ishólmi 30. nóv-
ember 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Jónas Páls-
son frá Höskuldsey,
f. 24. september
1904, d. 13. september 1988, og
Dagbjört H. Níelsdóttir, f. 6.
febrúar 1906, d. 14. maí 2002.
Jónas og Dagbjört bjuggu í El-
liðaey frá 1929 til 1948 og síðar í
Stykkishólmi. Auk Unnar Láru
eignuðust þau þrjár dætur:
Ástríði Helgu, f. 1930, d. 2018,
Jóhönnu, f. 1937, og Ásdísi, f.
1941.
Unnur Lára var í sambúð með
Árna Sigurjónssyni, f. 20. jan-
úar 1911, d. 20. mars 1982, þau
slitu samvistum. Þau eignuðust
einn son: 1) Ásgeir, f. 27. apríl
1958. Hann er kvæntur Katrínu
Pálsdóttur, f. 1958, búsett í
2009, og Alexandra María, f.
2012, Hreiðar Má, f. 1984,
kvæntur Huldu Hildibrands-
dóttir, börn þeirra eru: Hrefna
María, f. 2014, og Hildur Birna,
f. 2017. Unnar Örn, f. 1990, Arn-
þrúði Heiðrúnu, f. 1993, börn
hennar eru: Víkingur Leó, f.
2010, og Atlas Ernir, f. 2018, og
Rúnu Birnu, f. 2001, unnusti
hennar er Davíð Máni Vikt-
orsson. Í dag er Guðrún Birna í
sambúð með Einari Þór Strand,
f. 1960, búsett í Stykkishólmi og
á hann tvö börn. 3) Jóhann
Garðar, f. 8. ágúst 1967, kvænt-
ur Helgu Lilju Sólmundsdóttir,
f. 1967, búsett í Stykkishólmi.
Jóhann Garðar á einn son með
fyrrverandi eiginkonu sinni
Ingibjörgu Þorsteinsdóttur, f.
1971, Eggert Thorberg, f. 1996.
Jóhann Garðar á einnig Elberg
Loga, f. 1991, barnsmóðir hans
er Bergdís Rósantsdóttir, f.
1972. 4) Unnsteinn Logi, f. 22.
júlí 1973, kvæntur Halldóru
Halldórsdóttur, f. 1974, búsett á
Efra-Seli í Hrunamannahreppi
og eiga þau þrjú börn: Áslaugu
Guðnýju, f. 1997, Halldór Frið-
rik, f. 2000, og Gísla Gunnar, f.
2005.
Unnur Lára verður jarðsung-
in frá Stykkishólmskirkju í dag,
12. desember 2019, og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Stykkishólmi og
eiga þau tvö börn:
Árna, f. 1986,
kvæntur Önnu Mar-
gréti Ólafsdóttur, f.
1985, börn þeirra
eru: Davíð Ágúst, f.
2012, Katrín Lára,
f. 2015, og Iðunn
Margrét, f. 2018, og
Unni Láru, f. 1990,
gift Rut Herner, f.
1989, börn þeirra
eru: Kristinn Herner, f. 2016, og
Hákon Herner, f. 2019. Dóttir
Katrínar og fósturdóttir Ásgeirs
er Kristín Óladóttir, f. 1981,
barn hennar er Sara Björk, f.
2017.
Unnur Lára giftist hinn 24.
apríl 1964 Eggerti Thorberg
Björnssyni, f. 2. desember 1915,
d. 30. mars 2004. Börn þeirra
eru: 2) Guðrún Birna, f. 22. nóv-
ember 1964, áður í sambúð með
Jóhannesi Ólafssyni, f. 1955, og
eignuðust þau fimm börn: Ólaf
Eggert, f. 1981, í sambúð með
Kingu Mariu Kotwika, börn
þeirra eru: Viktoría Thelma, f.
Mamma ólst upp í Elliðaey,
með foreldrum sínum og þrem-
ur systrum, þar sem búið var
með kindur, nautgripi og
hænsni, sem voru í sérstöku
uppáhaldi hjá henni. Pabbi
mömmu, Jónas afi, var vitavörð-
ur í eynni auk þess að stunda
sjómennsku. Dagbjört amma sá
til þess að allt gengi sinn vana-
gang á heimilinu og stýrði heim-
ilishaldinu af mikilli röggsemi. Í
Elliðaey bjó fjölskyldan allt til
ársins 1946 þegar þau fluttu til
Stykkishólms til þess að syst-
urnar fjórar gætu sótt þar
barnaskóla, en næstu tvö ár á
eftir bjuggu þau í eyjunni að
sumarlagi og fluttust síðan al-
farið í Stykkishólm 1948.
Mamma ólst upp með systr-
um sínum í einstöku umhverfi
og náttúrufegurð Breiðafjarð-
areyja og átti Elliðaey hug
hennar og hjarta alla tíð. Búseta
í eyjum Breiðafjarðar á þessum
árum var auðvitað krefjandi, en
mamma ræddi oft um að þau
hefðu haft það gott, enda matar-
kistan skammt undan. Sjálfur
minnist ég óteljandi ferða fram í
eyjar við dúntekju, eggjatöku,
stangveiðar, lundaveiðar og
samveru í einstöku umhverfi,
nokkuð sem ég verð þakklátur
fyrir alla mína tíð.
Mamma stundaði nám í Hús-
mæðraskólanum á Laugarvatni
veturinn 1953-1954 og myndað-
ist þar vinátta góðra skólasystra
sem varði það sem eftir var. Það
hýrnaði alltaf yfir henni þegar
talið barst að þessum tíma sem
var henni greinilega ákaflega
dýrmætur.
Mamma vann lengst af hjá
Pósti og síma, sem talsímavörð-
ur og starfsmaður hjá póstinum
við Aðalgötu í Stykkishólmi eða
í yfir 30 ár. Hún vann einnig
ýmis störf í gegnum tíðina, s.s. í
fiski og í skelvinnslu og á Hótel
Stykkishólmi utan þess að hafa
umsjón með hinu annasama
heimili á Höfðagötunni. Einnig
rak hún útgerð með pabba,
fyrstu ár útgerðarinnar. Helstu
ákvarðanir voru teknar við eld-
húsborðið, eins og gjarnan er
þegar um lítil fjölskyldufyrir-
tæki er að ræða.
Mamma hafði gaman af hvers
kyns ferðalögum, innanlands og
utan, og þá gjarnan með sinni
bestu vinkonu, Þóru Ágústs-
dóttur, sem lést langt fyrir ald-
ur fram. Fráfall hennar var
mömmu sem og öllum öðrum
þungbært. Þóra og mamma
voru systkinabörn í báðar ættir.
Á Höfðagötunni, þar sem ég
ólst upp, var alltaf gestkvæmt
og margir og skemmtilegir per-
sónuleikar sóttu okkur iðulega
heim. Mamma og pabbi opnuðu
heimili sitt fyrir fólki sem þurfti
húsaskjól til lengri eða skemmri
tíma, það þótti ekkert tiltöku-
mál. Það var oft glatt á hjalla og
mjög oft voru samskiptin í
bundnu máli, enda hafði pabbi
gaman af kveðskap og þótti
nokkuð sterkur á svellinu á því
sviði. Þá var gaman að fylgjast
með því sem fram fór manna á
milli.
Mamma ritaði gjarnar hinar
ýmsu greinar og var liðtækur
penni. Þar benti hún gjarnan á
það sem betur mætti fara í sam-
félaginu auk þess að skrifa
minningar frá æskuárum sínum,
eyjalífinu.
Í dag er hún vafalaust frjáls
eins og fuglinn, kannski jafn-
frjáls og krían, hennar uppá-
haldsfugl, er á góðviðrisdegi í
Breiðafirði.
Takk fyrir samfylgdina elsku
mamma, hvíl í friði. Þinn sonur,
Unnsteinn Logi.
Nú þegar þú hefur kvatt okk-
ur elsku amma streyma um
hugann góðar minningar. Við
minnumst þess hve góður félagi
og vinur þú varst okkur. Þú
hreifst okkur með þér í hug-
arheim æsku þinnar og sagðir
okkur alla tíð frá lífinu í Elliða-
ey og hve yndislegur staður
eyjan væri, algjör paradís
barna.
Elliðaey skipaði alla tíð mik-
ilvægan sess í hjarta hennar.
Ferðirnar út í eyju verða alltaf
minnisstæðar og sérstaklega
þegar amma kom með en í
seinni tíð fækkaði þeim jafnt og
þétt. Í minningunni var amma
yfirleitt illa skóuð, klöngraðist
upp þangið, labbaði með hendur
niður með síðum í gegnum kríu-
varpið og fiktaði í kertum þang-
að til allt var út í kertavaxi.
Þetta var hennar heimur.
Amma var það stolt af upp-
runa sínum að henni fannst t.d.
engin mold betri en moldin úti í
eyju; kolsvört, því næringin í
moldinni var svo mikil að bestu
kartöflur sem til voru komu upp
úr þeirri mold. Moldin var í svo
miklum gæðaflokki að við sótt-
um einhvern tímann nokkra
tugi kílóa af henni í beðin hjá
henni, bara því þetta var eyja-
mold. Þessu fylgdi mikið bras
og eflaust algjör vitleysa en
þetta þótti okkur ömmu
skemmtilegt.
Amma vildi allt fyrir okkur
börnin gera og alltaf var hægt
að leita til hennar ef eitthvað
bjátaði á. Eitt sinn bauðst hún
meira að segja til að kenna einu
okkar dönsku þar sem dönsku-
lærdómurinn hjá barninu var
farinn vægast sagt í skrúfuna
og stutt í próf. Amma setti sig í
kennaragírinn og við tóku
nokkrir dönskutímar og prófinu
náði barnið. Þessa dönskukunn-
áttu rifjuðum við upp með henni
fyrir stuttu en þá hvíslaði hún
til okkar og brosti: „Var ég að
kenna þér dönsku, ég sem hef
aldrei kunnað neina dönsku!“
Amma var lúmskur húmoristi.
Það besta var að hún hafði húm-
or fyrir sjálfri sér og var ekkert
feimin við að segja af sér vand-
ræðalegar sögur.
Amma var alltaf til staðar
fyrir okkur systkinin og sýndi
það best með því að láta Krist-
ínu líða eins og sínu eigin
barnabarni og stóð við bakið á
Unni Láru nöfnu sinni þegar
hún kom út úr skápnum.
Amma talaði fallega til lang-
ömmubarnanna sinna og brosti
alltaf hlýlega til þeirra þegar
við heimsóttum hana á dvalar-
heimilið. Álíka hrós hafa börnin
okkar aldrei fengið og rifjum
við reglulega upp ýmislegt fal-
legt sem langamma þeirra hefur
sagt. Hver er með fallegustu
bláu augun? Hver er með svona
löng og falleg augnhár? Þú ert
alltaf svo nett og fín, fallegi
langömmustrákurinn minn og
margt fleira fallegt sagði hún
þegar barnabörnin kíktu í heim-
sókn upp á dvaló.
„Er hann að hægja, hvernig
er hann úti í eyju, er hægt að
komast fram í eyju núna, er
hann vestan, hvernig ætli sé að
leggja að núna, er hún farin að
verpa, er búið að taka af roll-
unum?“ eru setningar sem lifa í
minningunni um þig en oft sát-
um við og horfðum yfir sundin
út í eyju úr herberginu á dvaló
og muldruðum þessar setningar
hvert við annað, líklega án þess
að taka eftir því.
Við munum sakna þín meira
en orð fá lýst. Minning þín lifir
og fá börnin okkar að kynnast
þér í gegnum minningar okkar
af þér. Takk fyrir samveruna,
elsku amma.
Árni Ásgeirsson, Unnur
Lára Ásgeirsdóttir
og Kristín Óladóttir.
Elsku amma mín, tómarúm
hefur myndast í fjölskyldunni.
Í söknuðnum birtast svo fal-
legar minningar sem við sköp-
uðum síðan ég fæddist og mun
ég ylja mér við þær svo lengi
sem ég lifi.
Þú varst alltaf kletturinn
minn, frá því að ég fór reglulega
vestur. Þriggja ára varstu með
mig þegar pabbi vann á sjó og
sótti ég mikið í þinn félagsskap
og alveg fram á fullorðinsár
enda var faðmur þinn svo hlýr.
Við ræddum oft um Elliðaey
sem átti svo vísan stað hjá þér
og hlustaði ég ætíð á þær sögur
með áhuga, við áttum svo fallegt
og náið samband, elsku amma
mín.
Það var erfitt að ganga með
þér síðasta spölinn og sjá þig
svo máttfarna.
Ég segi í hljóði sofðu rótt.
Þeim svefni enginn rænir þig.
Takk fyrir lífið, elsku amma
mín.
Þitt elskandi barnabarn,
Eggert Thorberg.
Við fráfall móðursystur minn-
ar rifjast upp minningar allt frá
bernsku. Unnur var glaðsinna
og létt í lund og var ein fjögurra
systra sem áttu heima í Elliðaey
á Breiðafirði, en svo undir miðja
síðustu öld fluttist Unnur með
foreldrum sínum í Stykkishólm
og bjó þar alla tíð síðan. Ég ólst
upp í Borgarnesi en kom á
sumrin til Stykkishólms að hitta
ömmu og afa og var þá mikið í
samneyti við móðursystur mína.
Hún giftist Eggerti Björnssyni
en hann var vitavörður í Elliða-
ey og var því farið oft til Elliða-
eyjar á sumrin þar sem kátt var
á hjalla og mikið hlegið og sagð-
ar sögur spilað auk húslestra.
Unnur var mikil áhugamann-
eskja um eyjaferðir og talaði oft
um það við mig að koma með út
í eyjar. Hún var listræn og mál-
aði og fékk maður að sjá mynd-
irnar og steinanna hjá henni.
Áttræðisafmæli Unnar var ald-
eilis flott en þá bauð hún vinum
og vandamönnum í siglingu um
Breiðafjörð auk kræsinga á
skipinu sem var glæsiskip með
veisluaðstöðu og var meðal ann-
ars siglt kringum Elliðaey.
Það ríkti gleði hjá Unni og
Eggerti og var sérlega notalegt
að heimsækja þau í Hólminum
þar sem húsbóndinn sagði sögur
og tók bakföll af hlátri og skellti
hendi á lærið. Það er tregt
tungu að hræra en ég kveð
Unni með einlægri þökk fyrir
öll árin og við sendum samúðar-
kveðjur til fjögurra barna henn-
ar og afkomenda.
Jónas, Stefanía
og fjölskylda.
Við útnefndum Unni Láru
frænku okkar verndara eggja-
ferða okkar Víkurfrænda út í
Breiðafjarðareyjar, sem Ásgeir,
elsti sonur Unnar, hefur farið
með okkur á bát sínum um ára-
bil. Um leið og vora tók fór hún
að spyrja frétta og hvenær við
værum væntanlegir í okkar ár-
legu ferð til að heimsækja eyjar
sem forfeður okkar bjuggu í og
voru henni kærar, enda uppalið
eyjabarn. Svo í lok ferðar okkar
var farið upp á elliheimili til
Unnar og gefin skýrsla, því hún
þurfti að vita um allt mögulegt
sem viðkemur eyjunum, hvernig
eftirtekjan var, veður og þessa
föstu hluti, sem voru hluti af lífi
hennar kynslóðar.
Það er erfitt að setja sig í
spor þeirra sem ólust upp í
þessum fallegu eyjum sem
Breiðafjarðareyjar eru og voru
Unni Láru hugleiknar, enda
sótti hún þær reglulega heim
löngu eftir að hún sleit þar
barnsskónum og var flutt upp á
fastalandið. Þar var Elliðaey
henni efst í huga. Það er auðvelt
að ímynda sér að frjálsræðið
hefur verið mikið hjá börnum
sem þar ólust upp, umlukt stór-
fenglegri náttúru, þótt oft hafi
það verið erfitt, sérstaklega á
vetrum í fámenni fyrir fjöruga
unglinga og langt til lands.
Þessar uppeldisstöðvar upplifði
Unnur Lára með sínu jafnaðar-
geði og glaðværð. Þótt oft gæti
hún verið alvörugefin var alltaf
stutt í glettnina og auðvelt að
taka við hana spjallið um menn
og málefni.
Unnur var mikil vinkona
Unnur Lára
Jónasdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BERGLJÓT SIGURLAUG
EINARSDÓTTIR,
Kirkjumel í Norðfjarðarsveit,
lést á hjúkrunardeild HSA í Neskaupstað
að kvöldi 5. desember. Útför hennar fer fram frá
Norðfjarðarkirkju mánudaginn 16. desember klukkan 14.
Steinþór Hálfdanarson Sigríður H. Wium
Haraldur Hálfdanarson Jóhanna Gísladóttir
Þórunn Hálfdanardóttir Skúli Björnsson
Hálfdan Hálfdanarson Rósa Þóra Halldórsdóttir
Einar V. Hálfdanarson Stella Kjartansdóttir
Unnur E. Hálfdanardóttir Hjálmar I. Einarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður, faðir, stjúpfaðir,
tengdafaðir og afi,
EYÞÓR ÓLAFSSON
frá Skeiðflöt í Mýrdal,
verður jarðsunginn frá Skeiðflatarkirkju
laugardaginn 14. desember klukkan 14.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á reikning Skeiðflatarkirkju
317-13-300261, kt. 590269-0699.
Sæunn Sigurlaugsdóttir
Sigurlaug Guðmundsdóttir
Sigurður Ó. Eyþórsson Svafa K. Pétursdóttir
Halldór Ingi Eyþórsson
Reynir Örn Eyþórsson
Sigurlaug Helgadóttir
Guðmundur Helgason
Jón Þór Helgason
og barnabörn
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
SIGURJÓN KRISTJÁNSSON,
Kórsölum 5,
lést í faðmi fjölskyldunnar á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi 25. nóvember.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Heru, sérhæfðrar
líknarþjónustu, blóðlækningadeildar 11G og líknardeildar
Kópavogs fyrir hlýtt viðmót, virðingu og góða umönnun.
Aðstandendur þakka auðsýnda samúð og kærleik á erfiðum
tímum.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á líknarfélög.
Mattína Sigurðardóttir
Anna Sigríður Sigurjónsd. Sólveig Magnea Jónsdóttir
Elísabet Sigurjónsdóttir
Ríkey Sigurjónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda hlýju og
væntumþykju við andlát og útför
THEODÓRS JÓNSSONAR
fv. skipstjóra
frá Auðkúlu í Arnarfirði,
sem lést þriðjudaginn 19. nóvember.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Múlabæjar og Líknardeildar
Landspítalans fyrir umönnun og aðstoð.
Sólveig Júlía Baldursdóttir
Margrét Theodórsdóttir Ágúst Ingi Jónsson
Halldór Jón Theodórsson Ingibjörg Leifsdóttir
Sigrún Edda Theodórsdóttir Karl K.Á. Ólafsson
Guðbjörg Íris Atladóttir Ottó Sverrisson
Birna Sif Atladóttir Guðjón Helgi Ólafsson
Sigríður María Atladóttir Sigurjón Birgisson
Pálmi Þór Atlason Elín Guðmannsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, sonur og afi,
ÁSBJÖRN JÓNSSON
hæstaréttarlögmaður,
sem lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
þriðjudaginn 3. desember, verður
jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 13. desember
klukkan 13.
Auður Vilhelmsdóttir
Björg Ásbjörnsdóttir Niels H. Bennike
Birna Ásbjörnsdóttir Andreas H. Christiansen
Bergrún Ásbjörnsdóttir
Jón B. Stefánsson
Ásbjörn, Bergur og Eyrún