Læknablaðið - feb. 2020, Blaðsíða 14

66 LÆKNAblaðið 2020/106
R A N N S Ó K N
stoðnetsísetningar 11,1% á móti 23,3% (p=0,007). Í ósæðardæluhópi
voru einkenni sjúklinga, bæði hjartaöng (CCS-flokkur III/IV) og
hjartabilunareinkenni (NYHA III/IV), alvarlegri og EuroSCORE
Tafla II. Samanburður á helstu áhættuþáttum kransæðasjúkdóms og aðgerðar-
tengdum þáttum. Gefin eru upp meðaltöl ± staðalfrávik eða fjöldi (%).
Ósæðardælu-
hópur
(n = 99)
Viðmiðunar-
hópur
(n = 2078)
p-gildi
Háþrýstingura 54 (56,2) 1371 (66,1) 0,060
Blóðfituröskunb 35 (38,5) 1150 (56,8) 0,001
Sykursýkic 19 (20,0) 367 (17,8) 0,673
Reykingar 64 (64,6) 1471 (70,8) 0,231
Fjöldi fjaræðatenginga 0,003
1-2 7 (7,1) 247 (11,9)
3-4 74 (74,7) 1653 (79,5)
5-6 18 (18,2) 178 (8,6)
LIMA (Left internal mammary
artery) græðlingur notaður
78 (78,8) 1976 (95,1) <0,001
Hopp græðlingurd (jump graft) 53 (54,1) 791 (39,5) 0,005
Tegund aðgerðar <0,001
Með aðstoð HLV 82 (82,8) 1692 (81,4)
Á sláandi hjarta (OPCAB) 4 (4,0) 349 (16,8)
Annað 13 (13,1) 37 (1,8)
Lengd aðgerðare (mín) 271±99 211±53 <0,001
Vélartímif (mín) 126±51 90±31 <0,001
Tangartímig (mín) 54±20 48±18 0,004
Notkun æðahvetjandi lyfja í
aðgerðh
89 (90,8) 1026 (49,9) <0,001
aUpplýsingar um háþrýsting vantaði hjá 7 sjúklingum, bblóðfituröskun hjá 61 sjúklingi,
csykursýki hjá 15 sjúklingum, dnotkun hopp græðlings hjá 23 sjúklingum, elengd
aðgerðar hjá 70 sjúklingum, fvélartíma hjá 368 sjúklingum, gtangartíma hjá 401 sjúklingi
og hnotkun æaðhvetjandi lyfja í aðgerð hjá 23 sjúklingum.
Mynd 3. Samanburður
á heildarlifun sjúklinga í
ósæðardælu- og viðmiðun-
arhópi (Kaplan Meier)
(p<0,001, log-rank próf).
II hærra, eða 8,1±7,4 á móti 2,2±2,8 í viðmiðunarhópi (p<0,001).
Auk þess var hlutfall sjúklinga með skert útstreymisbrot hærra,
eða 43,8% á móti 3,5% í viðmiðunarhópi (p<0,001), en útbreiðsla
kransæðasjúkdóms reyndist hins vegar svipuð út frá upplýsing-
um um hlutfall sjúklinga með þriggja æða kransæðasjúkdóm eða
vinstri höfuðstofnsþrengsl.
Samanburður á helstu áhættuþáttum hjarta- og æðasjúkdóma
og aðgerðartengdum þáttum er sýndur í töflu II. Ekki reyndist
munur á áhættuþáttum nema hvað blóðfituröskun var algengari
í viðmiðunarhópi (38,5% á móti 56,8% p=0,001). Almennt tóku
aðgerðir á sjúklingum í ósæðardæluhópi lengri tíma, hvort sem
litið var til heildaraðgerðartíma, tangartíma eða tíma á hjarta- og
lungnavél. Hlutfall bráðra aðgerða var 5,4%, og í þeim hópi voru
nokkrir sjúklingar sem þurftu neyðaraðgerð í kjölfar hjartastopps.
Hálfbráðar aðgerðir voru 48,8% af öllum aðgerðum og hinar gerð-
ar sem valaðgerðir.
Lógistísk aðhvarfsgreining á forspárþáttum þess hvaða sjúk-
lingar fengu ósæðardælu er sýnd í töflu III. Sterkasti forspár-
þátturinn fyrir notkun ósæðardælu reyndist vera útstreymisbrot
vinstri slegils ≤30% (OR =12,84; 95% ÖB: 4,42-38,03) en aðrir þættir
sem spáðu sjálfstætt fyrir notkun ósæðardælu voru kvenkyn, fyrri
saga um hjartabilun og CCS-flokkur III/IV.
Tafla III. Forspárþættir fyrir notkun ósæðardælu ákvarðaðir með lógistískri
aðhvarfsgreiningu (logistic regression). Gefin eru upp hættuhlutföll (HH) og 95%
öryggisbil (ÖB).
Forspárþáttur Hrátt HH (95% ÖB) Leiðrétt HHa (95% ÖB)
Kyn (kvenkyn) 2,10 (1,33-3,23) 3,15 (1,40-7,06)
Hjartabilun 8,13 (5,36-12,36) 2,70 (1,18-6,09)
Útstreymisbrot ≤30% 37,72 (21,16-69,24) 12,84 (4,42-38,03)
CCS-flokkur III/IV 3,47 (1,88-7,16) 3,01 (1,15-9,11)
aLeiðrétt var fyrir aldri; fyrri hjartasögu; kransæðavíkkun með/án stoðnets; blóðrauða;
notkun blóðþynnandi/blóðflöguhemjandi lyfja; notkun beta-hemla, statína og kalsíum-
hemla fyrir aðgerð auk EuroSCORE II gildis.
Mynd 3. Samanburður á heildarlifun sjúklinga í ósæðardælu- og viðmiðunarhópi (Kaplan Meier) (p
<0,001, log-rank próf).
Figure 3. Comparison of overall survival in IABP and control group (Kaplan Meier) ( p <0,001, log-rank
test).