Gríma - 01.09.1943, Blaðsíða 55

Gríma] SNJÓFLÓÐIN í HVANNEYRARHREPPI 53
strax fram í sjó og sandorpizt þar, e .t. v. undir ein-
hverju af járnadraslinu úr vélum verksmiðjunnar.
Hreppstjórinn samdi við nokkra menn um það, að
bjarga timbrinu, sem rekið hafði á Siglunesi, og var
eg einn þeirra. Fórum við þangað og unnum að
Ijjörguninni í þrjá eða fjóra daga, ásamt Siglunes-
mönnum. Var það illt verk og hættusamt, því að snjó-
hengjur, margra mannhæða háar, hafði lagt framan í
bakkana þar, og náðu þær á sumum stöðum fram í
sjóinn, sem hafði grafið undan þeim, en undir þessum
sköflum var fullt af timbri. Hengjurnar voru alltaf að
springa og falla niður, og lá oft við, að sumir okkar
yrðu undir þeim. Björgunin slarkaðist þó af slysa-
laust. — Timbrið var síðar selt á uppboði, ásamt
meiru af slíku, sem lá raunar alls staðar umhverfis
Siglufjörð eftir sjóflóðið. —
Felmti miklum sló á allt fólk á bæjunum austan
Siglufjarðar og þorði það ekki að haldast við þar.
Flutti Sigurhjörtur á Staðarhóli þaðan með fólk sitt
einn næstu daga yfir í bæinn, og síðar Jón Friðriksson
frá Efri-Skútu. Jón var kvæntur Sigríði dóttur Frið-
bjarnar, sem fórst í snjóflóðinu. — Hvorugum þessara
bæja liefði þó verið hætta búin. Fólkið í Neðri-Skútu
var flutt yfir í bæinn strax, þegar það var flutnings-
fært, og var því útveguð íbúð í einu af húsum Bakke-
vigs síldarkaupmanns, sem stóð autt. Var að því hlynnt
af bæjarmönnum eftir föngum, sem og raunar öllu
því fólki, er þess þurfti, og sýndu Siglfirðingar mikla
fórnfýsi og mannlund í sambandi við slys þessi öll. —
b. Snjóflóðið á Siglunesi.
Á pálmasunnudag féll allbreitt snjóflóð úr Siglu-
nesnúp, yfir túnið á Siglunesi sunnanvert og á sjó út.