Gríma - 01.09.1943, Qupperneq 58

56 SNJÓFLÓÐIN í HVANNEYRARHREPPI [Gríma
Norður á túninu á Ámá stóðu fjárhúsin á tveimur
hólum í túninu, heimar lambhús og hrútakofi, en
norðar ærhúsið með um 40 ám. — Um þrjúleytið var
Ásgrímur sonur þeirra Ámárhjóna, 24 ára, að gefa
ánum, er stórt snjóflóð féll úr hnjúknum norðan við
Ámárskálina og með svo skjótri svipan, að hann varð
eigi var við. Fyllti snjóflóðið hið djúpa gil, og mun
gilið hafa bjargað bænum. Síðan skall það yfir bæði
fjárhúsin og austur yfir ána, heim á hlað á Möðruvöll-
um og hefði sennilega grandað mönnum, ef byggð
hefði verið þar.
Lambhúsið sneri gafli að fjallinu, og var heyið ofan
við það. Snjóflóðið tók heyið, flutti það mest eða allt
yfir húsið, og dreifðist það með snjóflóðinu víða vegu;
braut flóðið stafninn úr húsinu og fyllti alla miðju þess
af snjó upp undir rjáfur, en dálítið bil var ófyllt út
við veggina beggja vegna; fundust lömbin þar lifandi
og óskemmd. Einnig voru hrútar þeir, sem í kofanum
voru, lifandi, en einn af þeim var nokkuð lemstraður.
Ærhúsið sneri hliðinni að fjallinu. Það hafði brotn-
að inn undan flóðinu, fallið ofan á féð og fyllzt jafn-
framt. Hafði ein ærin, sem átti að bera næsta dag,
spýtzt með flóðinu út um húsdyrnar og lá dauð ofan
á því nokkrum föðmum þar fyrir neðan. Djúp hey-
tótt var við húsið, og hafði flóðið tekið heyið niður að
veggjum og fyllt tóttina. Þar fannst Ásgrímur örendur
daginn eftir, undir stórunr heykleggja.
Heima á Ámá varð fólkið strax vart við snjóflóðið,
er það féll, en það gat eigi vitað, í hvoru húsinu Ás-
grímur hefði verið. Var strax gengið að því að moka
upp ærhúsið, en það reyndist ókleift að sinni, því að
þá var enn komin stórhríð. Þó náðust þá um kvöldið
sex eða sjö ær, en allar meira og minna lemstraðar.