Gríma - 01.09.1943, Qupperneq 60

58 SNJÓFLÓÐIN í HVANNEYRARHREPJPI [Gríma
hans vai' bundinn við bryggju, og hélt hann og skip-
verjar hans til í honum. Þegar snjóflóðið féll, vökn-
uðu þeir við ósköpin, sem á gengu, og gátu þeir gefið
glögga vitneskju um tímann, þegar snjóflóðið féll, og
að nokkru um kraft þess.
Skafti lagði af stað héðan heimleiðis á miðvikudag-
inn fyrir skírdag. Var þá bjart veður og gott. Þegar
þeir fóru fyrir Úlfsdali, furðaði Skafta, sem er maður
athugull, mjög á því, að á Engidal sást ekki reykur né
neitt annað lífsmark, og eigi gátu þeir heldur greint
bæinn, sem blasir þó alveg við af bátaleið. Vaknaði
strax hjá Skafta grunur um, að eigi væri þar allt með
felldu. Brim var nokkurt, og lendingar eru slæmar í
Dölunum, svo að eigi var unnt að ná þar sambandi
við land. Tók Skafti þann kostinn, að hann fór í Haga-
nesvík og sínraði þaðan til Siglufjarðar og skýrði frá
grun sínum.
Það var þegar brugðið viðogbátur sendur með menn
úr Siglufirði vestur eftir. Tveir af mönnunum komu
um hæl til baka og höfðu þau hörmulegu tíðindi að
flytja, að snjóflóð hefði fallið yfir bæinn í Engidal,
tekið hann af með öllu eða brotið og að þar mundi
ekkert lífs eftir vera. Hinir mennirnir, sem vestur eft-
ir fóru, unnu að því undir stjórn Gunnlaugs Þorfinns-
sonar að rnoka upp bæjarrústirnar, en með því að
kvöld var komið, er sendimennirnir komu til Siglu-
f jarðar, var frestað að senda fleiri menn, en undirbúið
að senda þá af stað vestur eftir í birtingu morguninn
eftir, og var það gert. Þeir Gunnlaugur unnu að upp-
greftinum um daginn, kvöldið og um nóttina franr
til kl. fjögur. Var þarna hryllileg aðkoma og það svo,
að kjarkaðir karlmenn, sem við verkið unnu, gátu þar
eigi við haldizt, sumir hverjir. Þak baðstofunnar hafði