Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.2001, Blaðsíða 27

sjúkdómum að bráð. Hann benti
einnig á nauðsyn þess að finna rétt
úrræði handa fólki sem þyrfti
endurhæfingar við. Þannig væri ekki
nægjanlegt að senda fólk af sjúkra-
húsum í einangrun innan veggja
íbúðarhúsnæðis heldur yrði að finna
því heppilega búsetu og þjálfun.
Færrí klúbbfélagar
leita aðstoðar
geðsjúkrahúsa
John Bowish sagðist hafa farið víða
á meðan hann var ráðherra til þess að
kynna sér úrræði í málefnum geð-
sjúkra. Hreifst hann einna helst af
klúbbunum þar sem allir voru virkir
og sjúklingar og fagfólk störfuðu sam-
an. Honum þótti einkar athyglisverð
sú staðreynd að þeir, sem starfa innan
klúbbanna, leita sjaldnar eftirþjónustu
geðsjúkrahúsa, ekki vegna þess að
þeir læknist af sjúkdómi sínum heldur
vegna þess að þeir veikjast sjaldnar.
Aðgerðarleysið veldur
mestum kostnaði
í lok erindis síns rakti John Bowish
ýmislegt sem áunnist hefur á alþjóð-
legum vettvangi til þess að vekja
athygli á kjörum fólks með geðræn
vandamál. Fyrir tilstilli Alþjóða heil-
brigðisstofnunarinnar er árið 2001
helgað málefnum þessa hóps og
Evrópusambandið hefur samþykkt
sérstaka aðgerðaráætlun til þess að
bæta kjör hópsins.
John Bowish taldi mestu skipta að
atvinnuveitendur mótuðu sérstaka
stefnu í geðheilbrigðismálum. Hann
sagði að aukinn skilningur ríkti nú á
því að líkamlegt og andlegt heilbrigði
væri jafnmikilvægt. Hann greindi frá
því að breska heilbrigðisráðuneytið
hefði staðið fyrir því að nokkur bresk
fyrirtæki hefðu gefið út sérstaka heil-
brigðisstefnu þar sem sérstaklega var
tekið á geðrænum vandamálum. Dag-
inn áður en hann lagði blessun sína
yfir þessa áætlun bað hann ráðu-
neytisstjóra sinn að sýna sér heil-
brigðisstefnu ráðuneytisins, en þetta
ráðuneyti segir hann að sé þriðji
stærsti atvinnuveitandi heims á eftir
Rauða hernum og indversku járn-
brautunum. Fátt varð um svör. Engin
stefna var fyrir hendi en því var lofað
að ráðin yrði bót á því. Hann hélt því
frarn að ekki væri nóg að krefjast
þess af atvinnuveitendum að þeir
gerðu úrbætur í fyrirtækjunum til
þess að auðvelda geðfötluðum að fá
atvinnu; hið opinbera yrði að ganga á
undan með góðu fordæmi og sýna
hvað í raun væri hægt að gera. Sér-
stök stefna í geðheilbrigðismálum
þyrfti ekki að vera flókið eða orð-
margt plagg heldur þyrftu markmiðin
að vera skýr og vel skilgreind. Loka-
orð hans voru þessi:
„Þeim sem taka erfiðar ákvarðanir
verða á mikil mistök. En þeir sem
forðast að taka nokkrar ákvarðanir
gera mestu mistökin.”
Arnþór Helgason.
Hlerað í hornum
Maður einn slangraði inn á samkomu
hjá hvítasunnumönnum þar sem fram
fór niðurdýfingarskírn í laug einni.
Maðurinn slangrar þangað og prestur
dýfir honum þegar ofan í og heldur
honum þar dágóða stund, en spyr svo
hvort hann hafi séð Jesúm, en hinn
kveður nei við því. Aftur er mannin-
um dýft niður í og haldið sýnu lengur,
en svo er hann spurður hins sama af
presti, en hann harðneitar. í þriðja
sinn dýfir prestur honum ofan í og
heldur honum niðri svo lengi að mað-
urinn var köfnun næst, og enn spyr
prestur hvort hann hafi séð Jesúm og
enn kveður maðurinn nei við því en
spyr svo: “Heyrðu, ertu viss um að
Jesús hafi dottið ofan í þessa laug?”.
Fjórir menn sátu inni á bar og drukku
stíft og svo fór að einn þeirra dó fram
á borðið. Nokkru seinna fara þre-
menningarnir að tygja sig til brott-
ferðar og reyna að vekja þann fjórða,
hrista hann og hrópa á hann, en allt
kom fyrir ekki. Þjónninn segir þeim
þá að láta hann vera, því hann þekki
kauða og skuli sjá um hann, þegar
lokað verði. Þá segir einn þre-
menninganna: “Ertu vitlaus maður.
Við verðum að hafa hann með. Hann
er bílstjórinn”:
Maður einn var að tala á móti líkams-
rækt: “Hugsið ykkur bara konuna
sem alltaf skokkaði 10 hringi í kring-
um Tjörnina. Að lokum var hún orð-
in svo grönn að endurnar á Tjörninni
hentu í hana brauðmolum, því þeim
blöskraði svo útlitið”.
Þessi saga var í Fréttabréfi Foreldra-
félags misþroska barna, þangað kom-
in frá foreldri undir heitinu: Nýjasta
tækni og vísindi.
Strákurinn minn, þá 7 ára gamall sat
á klósettinu og var að gera stórt.
Hann opnaði hurðina fram og kallaði
til mín: “Mamma getur þú látið mig
fá símann? Eg ætla að hringja í
Palla”. Ég neitaði honum um það því
mér finnst ekki viðeigandi að tala í
símann og gera stórt á meðan. Hann
varð mjög undrandi á neitun minni og
svaraði um hæl: “Nú? Finnst lyktin
eða hvað?”.
Frístundamálari hreykti sér oft af list-
sköpun sinni. Hann fór til kaup-
mannsins í þorpinu með mynd sem
hann vildi selja kaupmanni. Kaup-
maður hengir myndina upp og virðir
fyrir sér en hún átti að sýna bernsku-
umhverfi hans. Loks segir hann:
“Ég skal kaupa af þér myndina fyrir
lítilræði ef ég má snúa henni við og
láta það sem þú vilt láta snúa upp,
snúa niður”. Segir ekki frekar af við-
skiptum.
Gömul saga er til um stýrimann einn
sem kom til prests og bað hann að
gifta sig daginn eftir. Prestur sagðist
ekki geta það fyrr en eftir viku. “Æ,
hver skrambinn, rúmin eru nefnilega
tilbúin, svo mætti ekki fá undanþágu
hjá blessuðum prestinum. Það held
ég nú að maður hafi fengið undan-
þágu á sjónum, bara með punga-
próf”.
Tveir frambjóðendur rifust heiftar-
lega og vönduðu hvor öðrum ekki
kveðjurnar m.a. í framíköllum. Nú
gall við í þeim sem ekki var í ræðu-
stólnum þá stundina: “Þú ert
hænsni”, og af varð nokkur hlátur
fundargesta. En þá svaraði hinn: “Þú
ert fúlegg og getur aldrei orðið
hænsni”.
Kerling ein var að hlýða á lestur úr
biblíunni og einmitt um syndafall
Adams og Evu. Hún hlustaði grannt á
þetta en sagði svo: “Ég held nú samt
að það hafi farið best sem fór. Það
hefði nú ekki orðið lítill hofmóðurinn
í henni veröld hefðu allir verið
heilagir”.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
27