Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.2001, Side 30

Birkir Rúnar var um árabil einn af fremstu sundgörp-
um Islendinga. Hann hefur unnið til margvíslegra
verðlauna á íþróttamótum hér á landi og erlendis.
er oft mikill fjöldi veitinga-
staða í kringum háskóla
vestanhafs og eru þeir ekki
af lakara taginu. Ég hef til
dæmis komist upp á lagið
með að borða reglulega
japanskan, tælenskan, kín-
verskan, indverskan, tyrk-
neskan og líbanskan mat og
finnst það harla gott. Auk
þess geta nemendur haft
sína eigin ísskápa og eld-
hús eru til staðar sem hægt
er að taka frá fyrir þá sem
vilja elda saman eða halda
matarboð og fleira af því
tagi.
íþróttaaðstaða er oftast til
fyrirmyndar. Yale háskól-
inn hefur til dæmis byggt
13 hæða íþróttahús með 50
og 25 metra innisundlaug-
um, körfuboltavelli sem
taka um 6000 manns í sæti,
ijölda tennisvalla og ótelj-
andi fjölda herbergja fyrir
alls kyns íþrótta- og dans-
iðkun og auk þess eru
þarna völundarhús þar sem
fæstir hætta sér inn í og
vitum við sem minnst um
hvað leynist í þeim göng-
um.
Þegar á heildina er litið er
sem sagt alltaf hægt að
finna sér eitthvað sniðugt
að gera, hvort sem fólk
langar til að drekka og
dansa fram á nótt eða fara
út að borða, í leikhús eða á
tónleika. Skólinn styrkir
þessa starfsemi fjárhags-
lega og ef nægur fjöldi
nemenda hefur áhuga á
vissu verkefni eða upp-
ákomu er hægt að sækja
um styrki til að gera hug-
sjónina að veruleika.
A tvin n utœkifœri
Einn helsti kostur há-
skóla i Bandaríkjunum er
sá að þeir eru í miklum
tengslum við atvinnulífið.
Þetta gildir sérstaklega um
stærri og/eða ffægari skól-
ana. Flest bandarísku stór-
fyrirtækjanna koma og
halda atvinnuviðtöl á
staðnum fyrir sumarafleys-
ingafólk og jafnvel fyrir
framtíðarstarfsmenn. Á
meðal þeirra fyrirtækja
sem ég hefði getað farið í
viðtal við á þessu ári voru:
IBM, Microsoft (sem ég
fór í viðtal hjá og fékk
sumarstarf í Seattle, Wash-
ington), General Motors,
Computer Associates og
nær allir stærstu fjárfest-
ingabankarnir, lífefnafyr-
irtæki og hátækni- og verk-
fræðifyrirtæki Bandaríkj-
anna. Skólarnir hjálpa
nemendum einnig við að
búa til „resume”, með-
mælabréf og fleira þar sem
þeir treysta að miklu leyti á
fjárframlög frá fyrrverandi
nemendum. Því er það í
allra þágu að koma náms-
mönnunum í góða vinnu
hvort sem er fyrir sumarið
eða til langs tíma. Þó skal
það tekið fram að þeir sem
eru nálægt því að útskrifast
eru teknir fram yfir þá sem
voru að ljúka fyrsta eða
öðru ári svo möguleikarnir
á góðri vinnu aukast mikið
milli ára.
Að öllu ofantöldu mætti
halda að líf í bandarískum
háskólum sé nær fullkomið
og draumur hvers náms-
manns. Það er einungis satt
að sumu leyti en það er
ýmislegt annað sem hefur
áhrif þar á. T.d. eru skól-
arnir dýrir og án hjálpar
margra góðra manna og
fyrirtækja hefði mér aldrei
dottið í hug að leggja út í
námið og þó skulda ég
milljónir í námslán. Það
má samt ekki gleyma því
að ef allt gengur að óskum
ætti ekki að vera neitt stór-
mál að borga námslán til
baka og þetta er ein besta
fjárfesting sem hægt er að
fara út í.
Svo er það menningin.
Bandaríska samfélagið er
allt öðruvísi en það ís-
lenska. Þar er fólk frá öll-
um heimshornum og af
mismunandi kynþáttum
með mismunandi trúar-
brögð. Þetta getur verið
mjög ruglandi fyrst og
maður þarf að vera afar
varkár til að móðga ekki
neinn því kynþáttafordóm-
ar, fordómar gagnvart sam-
kynhneigðum eða fólki af
öðrum trúarflokkum eru
litnir mjög alvarlegum aug-
um, mun alvarlegri en gert
er á Islandi. Einnig er erfitt
að komast inn í tungu-
málið. Þó enska sé töluð er
hún töluð bæði einstaklega
hratt og mikið er notað af
skammstöfunum og slang-
uryrðum sem ekki er hægt
að kenna því þau breytast
frá ári til árs. Þetta veldur
því að fólk er oft mjög ein-
mana og það er erfitt að
kynnast nýju fólki, sérstak-
lega fyrstu önnina. Ég var
ekki langt frá því að gefast
upp og ég veit um marga
sem gerðu það á fyrstu
önninni. En þetta lagast
mjög fljótlega og á öðru ári
er maður kominn vel inn í
samfélagið og líður mun
betur. Einnig skiptir miklu
máli að nota internetið eins
mikið og hægt er til þess að
halda sambandi við vini og
fjölskyldu. Án þeirra er svo
til vonlaust að komast í
gegnum fyrsta árið, og
maður kemur alltaf til með
að sakna þeirra mjög mik-
ið. Einnig er svo til von-
laust að reyna að halda
ástarsamböndum lifandi
meðan á námi stendur og
það tekur líka bæði mikinn
tíma og orku frá náminu.
Ég er ekki að segja að þetta
sé vonlaust en það er mjög
lítill möguleiki á að slík
sambönd lifi námið af og
þau gera báðum aðilum
frekar illt en gott meðan á
því stendur.
Svo öðruvísi dæmi séu
tekin þarf fólk að vera til-
búið að venjast nýju matar-
æði og að búa í herbergi
með ókunnugum. Það er
mjög lítið einkalíf á þess-
um heimavistum, svo ef
maður skyldi gera eitthvað
af sér er það bókað að allir
vita allt um það morguninn
eftir, en íslendingar ættu nú
ekki að eiga í vandræðum
með þessa hluti.
Almenn ráó
Að lokum langar mig að
nefna það helsta sem ég hef
lært af háskólanáminu
mínu og gildir það jafnt
hérlendis sem erlendis.
Hlutir sem maóur œtti að
gera í háskólanámi
Hafa persónulega sam-
band við þá prófessora sem
kenna kúrsana sem taka
skal. Bara að senda þeim
stuttan tölvupóst og minn-
ast á að maður hafi þessa
fötlun og vilji taka þennan
kúrs. Það skiptir miklu
máli að sýna fram á að
maður hafi áhuga, nefna
hvaða vandamál gætu
komið upp og spyrja hvort
prófessorinn haldi að ein-
30