Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.2001, Qupperneq 43

Frá útskrift Hringsjár, starfsþjálfunar fatlaðra 18. maí síðastliðinn. Það
var glaður hópur nemenda sem hélt á vit sumarsins.
Samhjálpin í öndvegi
“Heilagengið” hefur sem fyrr hist
hér vikulega í vetur. Frábært að fylgj-
ast með hve vináttan og samhjálpin
blómstrar, þar sem hver hvetur annan
og styður. Hópurinn hefur skipt
sköpum í lífi margra. Enn einu sinni
María, takk! fyrir atbeina þinn og
áhuga á málum þessa hóps.
Náinskeiðsliald hefur í vaxandi
ntœli verið samtvinnað
vetrarstarfinu
Haldið hefur verið hvert tölvu-
námskeiðið á fætur öðru nú á vorönn.
Að jafnaði er þar kennt seinni hluta
dags, og því setið við hér í húsinu frá
morgni til kvölds. Þremur námskeið-
um, þar af einu í tölvu- og bókhaldi er
lokið. Þrjú eru nú í gangi og enn eitt
hefst nú von bráðar.
Á síðasta ári luku tæplega 100
manns námskeiðum frá Hringsjá og
stefnir í svipaðan ijölda á þessu ári,
ef fer fram sem horfir og ef ijármagn
leyfir. Auk okkar ágætu tölvukenn-
ara, Dóru og Hafdísar, hafa Gréta
tölvukennari í Iðnskólanum og Anna
Kristín fræðslufulltrúi Samskipa, sem
fyrr hlaupið undir bagga og kennt hér
á námskeiðum.
Það er langur biðlisti þeirra er bíða
eftir námskeiði. Þeir sem nú komast
að hafa margir beðið í heilt ár. Það er
því mikilvægt að tryggja aukið fjár-
magn til þessa þáttar ef við viljum
leitast við að anna eftirspurn.
Augu margra hafa beinst að okkur
og að þeim möguleikum, sem starfs-
þjálfunin í Hringsjá býður upp á.
Síðastliðinn vetur höfum við fengið
fjölmargar heimsóknir úr ýmsurn
áttum og einnig höíum við kynnt
starfið á öðrum vettvangi.
Tryggingastofnun vill semja um
ijölgun þeirra endurhæfingarlífeyris-
þega sem þaðan koma. Og nú stendur
einnig yfir endurnýjun þjónustu-
samnings okkar við félagsmálaráðu-
neytið þar sem við förum fram á
aukið Qármagn til rekstrarins.
En við viljum gjarnan vekja enn
frekari athygli á starfi okkar og þá
ekki síst sýna atvinnurekendum hvað
þið, nemendur góðir, hafið upp á að
bjóða, hversu áhugasamur, hæfileika-
ríkur og góður starfskraftur er á ferð,
þar sem þið steðjið út á vinnumark-
aðinn eftir dvöl ykkar hér í Hringsjá.
Hringsjárnafnið vísar til þess að
við stöndum á sjónarhóli. Tákn um
sýn til allra átta og vonandi örvun til
víðsýni og forvitni. Leitandi hugur og
augu fá tækifæri til að sjá hvert má
halda, hvaða stefnu megi taka.
Nafnið minnir okkur á að við megum
aldrei staðna á vegferð okkar, heldur
vera sífellt vakandi fyrir nýjum
leiðum og möguleikum í lífi okkar og
starfi. Líta fram en ekki aftur, þó
fortíðin láti okkur vitaskuld í té mik-
ilvægt veganesti reynslunnar.
Við megum ekki gleyma því að
markmið okkar er að ná því besta
fram í hverjum og einum, gera öllum
mögulegt að spreyta sig á verðugum
verkefnum og kynnast sínum sterku
og veiku hliðum. Að þeir sem hér eru
verði hæfari eftir en áður til að finna
og takast á við þau verkefni sem við
geta tekið, ná áttum, setja sér stefnu.
Þannig teljum við okkur stuðla að
virkri þátttöku fatlaðra í öllu athafna-
lífi samfélagsins.
En hvernig sinnum við þessu hlut-
verki best? Hvaða kröfur gerir sam-
félag nútímans? Hver er framtíðin,
hvernig verður vinnumarkaður morg-
undagsins?
Samfélagið, athafnalífið allt, er í
örri þróun og við megum ekki sofiia á
verðinum, heldur fylgjast með og
mæta kröfum tímans. Til dæmis nýj-
um möguleikum og kröfum aukinnar
tölvu- og netvæðingar.
En einnig vitum við að ákveðin
grundvallarfærni og síðan sveigjan-
leiki og aðlögunarhæfni er á meðal
þess sem til þarf. Mikilvægt er að
geta sett sig inn í og lært til nýrra
verka á vinnustað, þora að takast á
við síbreytileg viðfangsefni. Til þess
þarf kjark, sjálfstæði og sjálfstraust,
þor sem þið nemendur góðir eruð að
byggja hér upp.
Það eitt að þið eruð hingað komin,
tilbúin til að takast á við ýmsan vanda
og leggja á ykkur ómælda vinnu,
sýnir svo ekki verður um villst hvað í
ykkur býr. Þið komið með margþætta
reynslu í farteskinu. Það er síðan
okkar viðfangsefni að veita ykkur þá
aðstöðu og aðstoð, sem við megum,
en ekki síst það traust og þá virðingu
sem þið eigið skilið til að þróa og fá
notið hæfileika ykkar til fulls, oft á
áður óreyndu sviði. Mér þótti ósegj-
anlega vænt um að sjá þau orð sem
rituð eru á vegvísa listaverks fyrstu
annar, sem ber að líta hér inní stofu.
Það verk segir meira en löng ræða.
I Hugarijallinu eftir Gyrði Elíasson
segir:
‘‘Langt undir fjallinu
er œð í berginu.
Þar er gullið í manninum geymt.
Skortur á eftirspurn
hamlar námuvinnslu.”
Þótt ljóðið sé gott gætir þar svart-
sýni sem ekki á við hér. Vissulega er
eftirspurn eftir þessu gulli á öllum
tímum, auglýsingarnar eru bara ekki
áberandi. Og stundum skortir sjálfs-
traust til vinnslu og útflutnings. En
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
43