Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.2001, Qupperneq 59

í Haukadal. Gísla saga Súrssonar beint í æð.
elsta hús bæjarins, byggt 1782.
Hörður Högnason, formaður Rauða
kross deildar ísaijarðar, kom og
snæddi með okkur. Þrátt fyrir langan
og strangan dag fóru sumir í göngutúr
og aðrir á pöbb. Einn skellti sér á AA
fund en aðrir fóru tímanlega í háttinn.
Gísli Súrsson í hnotskurn
Eftir morgunverð á miðvikudegi var
haldið af stað að nýju. Keyrt gegnum
göngin, yfir Gemlufallsheiði og á
Þingeyri. Þar bættist í hópinn Þórir
Örn, svæðisleiðsögumaður á Vest-
íjörðum og áhugamaður um Gísla-
sögu. Keyrðum í Haukadalinn þar
sem hann gekk með okkur um sögu-
slóðir Gísla Súrssonar. Sagan lifnaði
við undir fótum okkar (flestir lágu
reyndar, lengstum, á bæjarhólnum í
blíðunni) og mun þessi dagur seint
gleymast. Varð uppi fótur og fit er
minkur stökk yfir túnið beint fyrir
framan nefið á okkur. Þórir var þessu
greinilega vanur og hélt bara áfram
að fræða okkur um búskaparhætti og
tíðaranda liðinna alda. Þá var okkur
boðið til hádegisverðar í gömlu fé-
lagsheimili i Haukadal, þar sem þær
Kristbjörg og Guðrún frá Rauða
kross deild Dýraíjarðar tóku á móti
okkur með heimalöguðu hlaðborði. A
Þingeyri sagði Þórir, leiðsögumaður,
skilið við okkur og renndum við
beinustu leið yfir á Flateyri þar sem
við skoðuðum snjóvarnargarðana og
minnismerkið eftir snjóflóðið 1995.
Nokkrir úr hópnum tengdust staðnum
á einn eða annan hátt, en það átti
reyndar við um marga aðra staði.
Brunuðum við svo til Ísaíjarðar en á
miðri leið mættum við rafmagns-
lausum bíl og tókum nokkra vaska
fótboltakappa frá Grundarfirði upp í,
voru þeir á leið til Isaljarðar að keppa
í tuðrusparki.
Kl. 17.00 var haldið af stað til
Bolungarvíkur um Óshlíðina. Frábær
upplifun að sjá hvernig varnir hafa
verið settar upp gegn grjóthruni úr
þessari hrikalegu hlíð. Fagurt var að
horfa yfir djúpið að Snæfjallaströnd
og Grænuhlíð yfir í Jökulfirði. Við
skoðuðum Ósvör en þar er gömul
verbúð sem hefur verið gerð upp í
upprunalegri mynd. Vel hefur verið
að verki staðið og leiðsögumaðurinn
eða kannski “staðarhaldari” var í ftill-
um sjóklæðum úr hrosshúð að hætti
fyrri alda. Enn og aftur vorum við
komin langt aftur í tímann. í Bol-
ungarvík skoðuðum við náttúrugripa-
safnið en þar var meðal annarra gripa
ísbjörn sem veiddur hafði verið fyrir
“slysni”. Ekkert lát varð á matarboð-
um, nú í Finnabæ, í boði Rauða kross
deildarinnar í Bolungarvík. Er við
komum aftur á ísaflörð notaði stjórn
Víðsýnar tækifærið og hélt stjórnar-
fund. Nokkrir fóru á pöbb, til að
slappa af eða horfa á knattpyrnu-
landsleiki í sjónvarpinu, aðrir í skoð-
unarferð um bæinn.
Holt og hólar, firðir og nes
Að loknum morgunverði á fimmtu-
deginum, þeim 16. var okkur boðið í
siglingu um Isafjarðardjúp að Vigur
með leiðsögn i sól og rjómablíðu. Og
enn fengum við söguna í æð bæði um
eyna Vigur, húsin þar og búskapar-
hætti fyrr og nú, eins um Súðavík,
byggðina sem var á Folafæti og
Kaldalón þar sem Drangajökull
skríður fram og skartaði sínu fegursta
fyrir okkur. Er búið var að binda
bátinn var haldið í göngu um ísafjörð
og að því loknu haldið af stað til
Hólmavíkur. Ekið var um djúpið í
gegnum hin stuttu Arnarnesgöng yfir
til Alftafjarðar. Keyrðum í gegnum
Súðavík með viðkomu í kirkjugarð-
inum og athyglisvert var að sjá hvern-
ig þorpið hafði verið flutt til eftir
snjóflóðið. Þaðan inn Seyðisfjörð
með útsýni yfir Hestinn og Folafót,
yfir í Hestfjörð og Skötufjörð en í
mynni hans liggur Vigur. I Mjóafirði
snæddum við nesti inni á túni í
góðum félagsskap við kýr. Þá ókum
við fram á bílveltu og sendum
hjúkrunarfræðinginn okkar til hjálpar
meðan hópurinn beið rólegur í rút-
unni. Töluverð meiðsl urðu á fólki en
þó enginn í lífshættu. Höfðum svo
viðkomu í Djúpmannabúð, héldum
yfir Eyrarfjall eða Hestakleif niður í
ísa- fjörð, þaðan á Steingrímsfjarðar-
heiði og komum niður að Hólmavík
Nesti snætt á Rauðasandi. Garðar Sölvi, Inga, Arnar og Jón
gæða sér á nesti.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
59