Hvöt - 30.04.1949, Blaðsíða 51

H V Ö T
49
Leggjum hönd á plóginn
Um þessar mundir eru 15 ár liðin
frá því að hugmyndin um æskulýðs-
hallarbygginguna kom fyrst fram
hérlendis. Allan þennan tírna hefur
þessi hugmynd, að reisa stóra, glæsi-
lega höll lifað í ýmsum félaga-
samþykktum og verið eins konar
draumsýn, sem menn hafa talið geta
orðið að veruleika einhvern tíma i
framtíðinni.
Þetta mundi og aðeins vera
draumsýn i dag, liefðu ekki stór-
huga öfl bundizt samtökum um
framkvæmdir undir forystu Bræðra-
lags, félags kristilegra stúdenta. Og
i dag, ári eftir stofnun B. Æ. B., er
það æskulýður Beykjavíkur, sem
getur haft úrslitaþýðinguna í því,
hvort höllin verði reist eða ekki.
Veturinn 1947 bauðst bærinn til
að gefa lóð undir höllina og greiða
50% af byggingarkostnaðinum, gegn
j)ví, að ríkið greiddi 40%, en sam-
tök æskulýðsfélaganna 10%.
Bæjarstjórnin gerir ráð fyrir, að
B. Æ. B. sé samningsaðili og fram-
kvæmdaraðili af hálfu æskunnar,
sem mundi svo semja sín á milli
um tilhögun og rekstur hallarinnar.
Þetta 10% framlag æskulýðsfélag-
anna geta þau látið i té með
reiðu fé eða vinnukrafti. Inn-
an vébanda B. Æ. B. eru öll
æskulýðsfélög Reykjavíkur, að
tveimur undanteknum, þar af leið-
andi er létt verk fyrir B. Æ. R„
er skipar megnið af hinni félags-
bundnu æsku í fylkingu sína, að
leggja fram sinn skerf til hallarinnar.
Ekkert vantar nema meiri samhug
og vilja.
Það er nú svo, að öll íþróttafélog
hæjarins hafa það ofarlega á stefnu-
skrá sinni að reisa sér félagsheimili.
Um j)að er ekkcrt annað en gott að
segja, svo langt, sem það nær, því
tvímælalaust mun í framtíðinni verða
])örf á félagsheimilum, jafnframt j)ví,
sem æskulýðshöll verður til. En J)að
er hæpið, hvort æskilegt er, að
örfá félög fari að reisa sér íélags-
heimili upp á nokkrar milljónir
króna, samtímis því, að ])au beita
sér fyrir byggingu æskuK'ðshallar.
Það hlýtur að draga úr mætti og
vilja Jæssara félaga fyrir hallarbygg-
ingunni. Ij)róttafélög eiga fyrst og
fremst að vera í þágu fjöldans og sé
verið að heita sér fyrir velferð alls
æskulýðsins í heild, hlýtur stór æsku-
lýðshöll að gera meira gagn en nokk-
ur félagsheimili, sem rekin yrðu í fé-
lagspólítík.
Því að æskulýðshöll yrði sá staður,
sem ekki aðeins mundi tryggja hinni
félagsbundnu æsku gott félags- og
skemmtanalíf, heldur einnig þeirri
ófélagsbundnu. Hvers getum við
frekar ókað, en hallar með stóru
bókasafni fundar- og sýningarsölum,
glæsilegum danssölum, notalegum
veitinga- og setusölum, gististað fyr-