Hvöt - 30.04.1949, Blaðsíða 11

H V ö T
9
VIÐ TEGELBACKEN.
Síðari liluta dagsins drekkum við
kaffi undir berum himni í miðhluta
borgarinnar. Hópurinn er nokkru
fámennari en i upphafi. Allmargir
Svíar h'afa kvatt og farið á vit verka
sinna úti á landsbyggðinni.
Við erum orðin leið á þessu kerfis-
bundna ferðalagi um borgina og
óskimi að flækjast svolitið á eigin
spýtur.
Ósk þessi verður að veruleika á
sömu stundu og hún kemur fram.
Okkur er vísað til hótels á Vasa-
götu 38, en þar skyldum við gista
um nóttina.
Þetta hótel er stórlega „flott“,
sennilega ætlað amerískum dollara-
prinsessum og heimsborgurum úr
burgeisastéttum annarra landa.
Við erum bara venjulegt fólk, og
óttumst því að verða vísað á dyr,
en ekkert slíkt gerist. Við erum vel-
komin. Eg lendi í herbergi með
Otto Böhm, ungiun norskum stúdent,
og finnskum „professor“ (oft við-
utan), skruddudýrkara, að nafni
Harry Stenfeldt, ágætis náungum.
Kl. 19 förum við á Skansinn. Þar
er mikið um dýrðir, enda laugardags-
kvöld. Eg, Otto, Stella og ensk
stúlka að nafni Aleen höldum sam-
an.
Við röltum víða um skemmtistað-
inn. Eg er með fullt fang af ávöxtum,
perum appelsínum og vínberjum,
mest allt kvöldið.
Stella ávítar mig fyir þessa gengd-
arlausu ávaxtagi-æðgi, en eg læt mér
ekki segjast og fer mínu fram. Nú
er tækifærið, maður verður að grípa
gæsina, þegar hún gefst. Á Fróni
veður maður ekki upp fyrir haus
í ávöxtum.
Það er mikið dansað á Skansinum