Hvöt - 30.04.1949, Blaðsíða 32

Hvöt - 30.04.1949, Blaðsíða 32
30 H V ö T — IJr skólaSífinu — pón S^tunuóon : Ur Verzlunarskólanum. t liverjum skóla hefur 'félags- og skemmtanalífið miklu lilutverki að gegna. Það hefur þroskandi áhrif á nemendur, eykur ábyrgðartilfinn- ingu þeirra og kennir þeim að starfa sjálfstætt. Við félagsstörfin kynnast nemendur og læra að starfa saman, og án þeirra hlyti alltaf að vera minna um samgang og samheldni meðal nemenda. Óliætt mun að segja, að félagslíf Verzlunarskólans standi allt með meiri blóma en gerist og gengur í svipuðum skólum hér um slóðir. Óvíða annars staðar ríkir meiri samvinnu- og félagsandi, hæði milli riemenda og kennara, svo og milli nemenda innbyrðis. Þó að fyrirkomulag félagslífsins sé ef til vill svipað í Verzlunarskól- anum og í öðrum skólum, skal hér ‘’efið stutt yfirlit yfir það. Skólafé- tapið nefnist Málfundaifélag Verzl- unarskóla fslands, M.F.V.Í. Aðal- starf þess er að sjá um málfundi, fannst ég hafa elzt um nokkur ár hessa stuttu stund, sem ég var i hátnum með gamla manninum. Mér fannst ég hafa öðlast meiri lífs- reynslu en á allri undangenginni ævi minni. En tvennt var ég viss um: Eg myndi aldrei gleyma gamla mann- cn undir það og stjórn þess fellur og öll önnur félagsstarfsemi í skól- anum, sem ýmsar nefndir 'fjalla svo nánar um, liver fyrir sig, t. d. sér skemmtinefnd um skemmtanir, nemendamótsnefnd um nemenda- mótið, o. s. frv. Tvö blöð eru gefin út, hæði prentuð, og svo mætti lengi telja, en liverjum einstökum lið verða gerð nánari skil hér á eftir. Málf undirnir. Eins og áður er get- ið, hefur málfundafélagið forgöngu um allt félagslíf í skólanum. Starf- semi þess liafði verið með daufara móti nokkur ár, en nýtt fjör færðist í það fyrir þrem árum. Með því jókst einnig allt 'félagslíf skólans. Mál- fundir eru haldnir á hálfsmánaðar fresti og eru yfirleitt vel sóttir. Um- ræður liafa oft og tíðum verið fjör- ugar, en aðal erfiðleikarnir eru, að ekki taka nógu margir til máls. oft- ast þeir sömu aftur og aftur. Einn- is má það teliast galli, hve kven- þióðin lætur lítið til sin hevra, það er sannkallað fyrirbæri, ef kven- maður tekur til máls. Auk mál- fundanna stendur málfundafélagið inum eða sögu hans, og ég mvndi heldur aldrei geta fengið mig til að kalia hann .Tón gamla hálfvita. Hann myndi alltaf verða í vitund minni sem maður, er fengið hefur að revna fleiri en eina hlið hins hverfula mannlifs.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Hvöt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hvöt
https://timarit.is/publication/1472

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.