Rökkur - 01.10.1922, Page 61

Mansöngur
Ó, líttu mér í augu inn,
þótt aðeins sé um stund
og reyndu að kafa muna minn
og mýkja hjartans und.
Ó, líttu mér í augu inn,
eg ann þér, barn mitt, heitt.
Mín ást er heft, eg orð ei finn,
mín önd er hrygg og þreytt.
Þú lítur mér í augu inn,
um ást þína ei eg spyr.
Á veg minn geng og þú á þinn
og þögn er nú sem fyrr.
Á veg minn geng eg, þú á þinn,
og það er dimmt um veg.
Þú veizt að þú átt muna minn
og muna þinn á eg.
Svo förum bæði farna braut,
þótt fáum samleið vart
og mætum hverri þungri þraut
með þreki og teflum djarft.
61