Rökkur - 01.10.1922, Blaðsíða 27

Rökkur - 01.10.1922, Blaðsíða 27
„Þér munuð hafa tekið eftir því, að Gaska er öðruvísi en allar hinar. Það eru áhrif blóðblöndunar. Faðirinn var danskur."-------- Smámsaman færðist rökkrið yfir. Þeir höfðu talað um alla heima og geima og reykt sig syfjaða. Þeir töluðu um styrjöldina fram og aftur og um blóðblöndun Dana og íslendinga. Þeir töluðu um Albert Thorvaldsen og list hans, og Niels Finsen og Ijóslækningar hans, þessi íslenzk-dönsku mikilmenni og störf þeirra í þarfir mannkynsins. En þegar Gunnar háttaði um kvöldið, þá var hann ekki að hugsa um ljóslækninn mikla, sem hafði tendr- að ljós lífsgleðinnar í sálum fjölda manna. Og ekki hugsaði hann um listamanninn, sem með ódauðlegum listaverkum sínum glæddi ást þjóðanna á hinu fagra og guðdómlega. Hann hugsaði án afláts um Gösku, pólsku stúlkuna, útskúfaða, föðurlausa, — með dökku, dreymandi augun, sem sendu geisla inn í hugskot hans, frá göfugri, líðandi sál. Haustið var komið. Skógurinn var farinn að fella laufið. Og þegar geislar kvöldsólarinnar leiftruðu í hálffölnuðu skógarliminu, þúsundlita, glömpuðu á rúðunum á vesturhlið hússins — hvítmál- aða, með rauða þakinu, — umkringt skógi, þá fylltist hugurinn kyrrð og friði. Og þegar síðustu farfuglarnir sungu kveðjusöngva sína, fylltist hjarta hans söknuði og þrá. Gunnar hafði verið að plægja allan daginn. Og jafnóðum sem plógurinn velti strengnum fæddust nýjar hugs- anir og gamlar dóu. Þann dag talaði hann við Gösku í fyrsta sinni. Hestarnir höfðu staðnæmst allt í einu. Hann reiddi svipuna. „Ekki að berja“, var sagt með þýðri rödd. Gaska var komin með miðaftanskaffið handa Gunnari. Hann barði ekki hestana. Tók hafrapokana og lét þá fara að éta. Síðan settist hann á plóginn. Og um leið og hann drakk kaffið, virti hann Gösku fyrir sér og hugsaði um hana. Aldrei höfðu þau talazt við, aldrei verið ein saman fyrr. Og þó vissu þau, að þau skildu hvort annað og voru vinir, betri vinir en flestir aðrir, sem því nafni nefnast. Og þau þekktu hvort annað, eins og hann þekkti sjálfan sig — og hún sig. 27
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Rökkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.